ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้าไปเรียนในเมืองเมืองครับ ที่อุดร (มีบ้านสองหลังครับ)
การที่ผมได้เข้ามาเรียนที่จังหวัดอุดรนี่แหละ ทำให้ผม ได้พบกับ เธอ

ผมชื่อบี (สมมติ) นะครับ
วันเปิดเทอมวันแรก มันค่อนข้างวุ่นวายหน่อย ผมไม่ค่อยรู้จักใครเลย เพราะโรงเรียนเก่าผม มีแค่ผมคนเดียวที่สอบติด (จะชมตัวเองรึเปล่า?) พอทุกอย่างเริ่มลงตัว ผมก็เลยรู้ว่า ห้องของผมเนี่ย ไม่มีใครน่ารัก สวย หรือ น่าสนใจเลยสักคน ทั้งๆที่ มี ผู้หญิงตั้ง 30 คน (มีแต่คนบอกว่าผมเหมือนเกย์ แต่ผมไม่ได้เป็นนะครับ -*-) พอถึงวันเรียนลูกเสือ ผมก็ได้เจอกับ เธอ ผมนั่งข้างๆ เธอเลย เธอ ขาวมาก แก้มย้วยๆหน่อย ตัวเล็กๆผอมๆ เตี้ยมั๊ย ก็ไม่ค่อยนะครับ 5555 เธอหน้าใสวิ้งค์ ดั้งน้อยๆ (แหม่บรึเปล่า ผมดูไม่เป็น) แบบว่านะ โคตรน่ารักเลยอะครับ ผมนั่งข้างๆเพราะว่าห้องเราติดกันครับ ผมแอบมองเธอ พร้อมกับคิดไปไกล ถึงวันที่ผมทักเธอ คุยกับเธอ อะไรทำนองเนี๊ย ทั้งๆที่ ... มันคงไม่มีวัน เพราะเธอ ต้องฮอตมากแน่ๆเลย น่ารักซะขนาดนี้ ไม่อาจเอื้อมไปแตะจริงๆ เฮ้อออ ...

ผมแอบมองเธอทุกเช้าที่เข้าแถว ทุกครั้งที่เรียนลูกเสือ (ได้นั่งติดกันตลอดด้วย ไม่ได้ตั้งใจนะครับ มันไปเองงงงง) แล้วก็แอบมอง เป็นระยะเวลาสองเดือน ก็มาถึง วันประชุมผู้ปกครอง
วันประชุมผู้ปกครอง นักเรียน ม.1 ทุกคน โดนบังคับให้มาร่วมงาน ถือเป็นกิจกรรมให้คะแนน มาช่วยทำความสะอาด ต้อนรับผู้ปกครอง พูดคุย ต่างๆ พอหมทำความสะอาดห้องเสร็จ ผมก็ออกมายืนนั่งเล่นกับเพื่อนนอกห้อง(มีเก้าอี้ยาวให้นั่ง) นั่งไปสักพัก เธอก็เดินมากับเพื่อนครับ วินาทีที่ผมหันไป จ๊ะเอ๋ กับเธอเนี่ย ผมใจเต้นแรงขึ้นมาตุ๊บนึงเลย แล้วผมก็แอบมองตาม เพื่อนผู้หญิงคนนึงก็ถามผมว่า บี 'เจ' น่ารักมั๊ย ?? <<< แม้ว่าเธอจะมากับเพื่อน ผมก็รู้ได้ทันทีเลยหละ ว่า ใครชื่อเจ ><' ชื่อน่ารักเนาะะะ 5555 (เพื่อนผมชอบถามผมว่า คนนี้น่ารักมั้ย คนนู้นน่ารักมั๊ย เอารูปให้ดูบ้าง ชี้ให้ดูบ้าง ผมก็ตอบตามใจผมคิดนะ ว่า ไม่น่ารัก ไม่สวย เลย หรืออาจเพราะ ใจมันให้เธอคนนั้นไปตั้งแต่นานแล้วก็เป็นได้) ผมตอบเพื่อนไปว่า ไม่น่ารัก ทั้งๆที่ใจ โคตรอยากบอกว่า น่ารักมาก แต่ผมว่าถ้าผมบอกไป มันต้องรู้แน่เลย ว่าผมแอบชอบอยู่ ก็เลย โกหกไป ...

พอวันต่อมา ผมไปเรียนพิเศษที่ใหม่ วิชา คณิต(เวอร์ชั่น อังกฤษ) และ อังกฤษ (ห้องผมเป็นห้องพิเศษ ต้องเรียน วิทย์คณิตเพิ่มเป็นภาษาอังกฤษ) ผมเปิดประตูเข้าไปห้องเรียนปุ๊บ ... ยืนใจเต้นแรงอยู่สักห้าวินาที เพราะ !! หน้าอย่างนี้ ขาวๆตัวเล็ก ดั้งน้อยๆ  หน้าใสๆ ปากอมชมพู ... เจก็เรียนนนนน นั่งแถวหน้าสุด ติดกับเพื่อนผมที่เลขที่ติดกันด้วย ขอเรียกว่า แพร  ... พอกลับบ้านไป ผมเล่นเฟส ไปดูเฟสแพร ก็เจอเฟส เจ สิครับ ส่องด่วน รูปชูสองนิ้ว >< รูปยิ้ม ><' รูปตอนผมยาว ><'' (โรงเรียนให้ไว้สั้นครับ) โอ้ แบบว่า จะละลายเลยยยยย ผมนี่ยิ่งเป็นคนหวั่นไหวง่าย แต่ผมไม่แอดไปนะครับ เขาไม่รู้จักผม น่ารัก ฮอตซะขนาดนี้ แอดไป ไม่รู้จัก ไม่รับแน่ๆ ผมแอดไปนี่เขาคงรู้เลยถ้าสังเกตจากอาการของผม 55555 ...

และแล้ววันที่โชคดีของผมก็มาถึง ผมโง่ ไปอ่านภาษาอังกฤษ จาก ทอมสัน เป็น ตุ่มซัน เพื่อนเนี่ย ฮากันหมด เจก็ยิ้มๆหัวเราะผมด้วยนะ >\\<' ถึงแม้ว่าจะยิ้มเพราะผมโง่ หัวเราะเพราะผมโง่ อย่างน้อย ก็เพราะผมหล่ะวะะะะ แค่นี้ก็ดีใจแล้วววว .... พอกลับบ้านไป ผมจึงตัดสินใจ แอดไป ... พอเจรับ เจทักมาตอนผมออฟเฟสอยู่ว่า บี ไม่ออนหรอ ว้าาา เสียดายจัง .. ตอนนั้น ผมใจเต้นแรงอีกแล้ว ลองคิดดูสิครับ คนมี่เราแอบชอบ คนที่เราได้แต่มอง ทักเรามาก่อนอ้ะะะะ -//-'  ผมโคตรเขินเลยยยย ... พอผมออน ผมก็ตอบกลับไป แล้ว เจก็ตอบกลับมาว่า 'เมื่อกี้ไม่ใช่เค้านะ เค้าโดน พี แกล้ง เค้าลืมออกเฟสในโทรศัพท์พี (เพื่อนในห้องคนนึงครับ) แอบเสียดายนิดนึงนะครับแต่ว่า นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่แสนมีความสุขของผมแล้วแหละ ที่ได้คุยกับเจ คนน่ารักกกกกกก (มาก)
*** ขอกลับไปนึกก่อน มันนานแล้วครับ จำไม่ได้ เดี๋ยวกลับมาต่อ