สัตว์เลี้ยงทุกชนิด ไม่ควรนำเข้าร้าน ถึงแม้หน้าร้านไม่ได้ติดป้ายห้ามก็เหอะ (ยกเว้นร้านอาหารบางประเภทที่อนุญาตให้นำสัตว์เลี้ยงเข้าได้)

เครื่องดื่มรีฟิล ขอให้ดื่มแค่คนเดียว หรือถ้าคนอื่นมาร่วมดื่มก็ขอให้ดื่มแบบจิบๆชิมๆเพื่อให้รู้รสชาติ  ไม่ใช่สั่งรีฟิลแก้วเดียว ขอหลอดสี่อัน ดื่มวนกันทั้งโต๊ะ

การตักบุฟเฟ่  ถ้าเพื่อนบนโต๊ะไม่ได้ฝากให้ตัก ก็อย่าตักเผื่อคนอื่นบนโต๊ะ ให้ตักแต่สิ่งที่เราอยากกินในปริมาณที่เรากินหมด ถ้ากินหมดแล้วก็ไปตักหรือสั่งใหม่ก็ได้  อาหารจะได้ไม่เหลือทิ้งเยอะ

อย่าทิ้งขยะที่ใต้โต๊ะเลย ทั้งเศษกระดูกไก่ ก้างปลา ฯลฯ ถ้ามีเศษอาหารจำนวนมากที่ต้องทิ้งออกจากจาน ก็ขอถังใส่เศษอาหารหรือชามกับพนักงาน แล้วบอกเขาว่าขอมาเพื่อทิ้งเศษอาหาร

รีเทนเนอร์เหล็กดัดฟัน อย่าห่อทิชชู่แล้ววางไว้บนโต๊ะเจอลูกค้าลืมสิ่งนี้อยู่เรื่อยๆ พนักงานก็ไม่รู้ว่าในทิชชู่มีอะไรห่อไว้ คิดว่าเป็นเศษขยะ ก็ทิ้ง หลายครั้งที่ลูกค้านึกได้ ถ้านึกได้เร็วก็ดี เพราะพนักงานไม่ต้องไปคุ้ยขยะนาน แต่บางคนกว่าจะนึกขึ้นได้เป็นชั่วโมง พนักงานต้องไปคุ้ยขยะซะนานเพื่อหารีเทนเนอร์ให้กับลูกค้า

อาหารบางเมนูที่ระบุว่าให้เลือกได้อย่างใดอย่างหนึ่งตามที่ระบุไว้เท่านั้น  ลูกค้าบางคนก็ชอบเลือกนอกเหนือที่ระบุไว้ พอพนักงานบอกไม่ได้ก็ยังดื้อรั้นจะเอาให้ได้บอกว่าให้คิดเงินเพิ่ม ไม่ใช่ว่าทางร้านไม่ได้อยากเงินเพิ่มหรอกนะ แต่ต้องเข้าใจบ้างว่าในปุ่มกดเครื่องคิดเงินมันไม่มีรายการที่ลูกค้าต้องการเพิ่ม เช่น เขาให้เลือกได้ว่าจะรับหมูหรือไก่เท่านั้น ก็จะเปลี่ยนเป็นปลาแซลมอน  ในปุ่มกดของเครื่องคิดเงินมันไม่มีปุ่มกดปลาแซลมอน ไม่รู้จะกดปุ่มอะไร? แล้วต้องใช้น้ำหนักปลาที่จะทำเมนูให้ลูกค้ากี่กรัม? สูตรการปรุงปลาต้องทำอย่างไร? ฯลฯ สรุป อย่าขออะไรที่เขาระบุไว้ แต่สามารถถามได้ แต่ถ้าไม่ได้ก็อย่าดื้อรั้นเลย

สั่งอาหารนอกเมนู ไม่ใช่ว่าสั่งไม่ได้นะ สามารถถามได้ แต่ถ้าเขาทำไม่ได้ ก็อย่าดื้อรั้นเลยครับ

ร้านอาหารส่วนใหญ่ไม่มีน้ำร้อนน้ำอุ่น(ที่เป็นน้ำเปล่า)ไว้ขาย ส่วนใหญ่ร้านอาหารก็มีแต่ขายน้ำเปล่าที่ไม่ใส่น้ำแข็ง จริงๆแล้วบางร้านก็ขอน้ำร้อนได้นะครับ ไม่ได้คิดตังค์เพิ่ม แต่ควรขอแค่แก้วเดียวพอ กรุณาอย่าเรียกมารีฟิลบ่อยๆเลย ร้านอาหารไม่ได้ค่าน้ำเปล่าที่ขายแล้ว ยังต้องมาบริการรีฟิลน้ำอุ่นอีก ถ้าคุณไม่พร้อมที่จะดื่มน้ำอุณหภูมิปกติ ก็ควรหาร้านที่เขามีบริการน้ำร้อนฟรีอยู่เรื่อยๆ ร้านอาหารระดับสามหรือสี่ดาวขึ้นไปน่าจะมีบริการนี้(มั้ง)  ผมบอกเลยว่าต่อให้คุณไม่สบายขนาดไหน ถ้าคุณสามารถมาทานอาหารที่ร้านอาหารได้ แสดงว่าคุณไม่ได้ป่วยหนักมาก สามารถดื่มน้ำเปล่าในอุณหภูมิห้องโดยไม่มีผลกระทบต่อร่างกายแน่นอนครับ

อย่าแซงคิวเลย คำกล่าวอ้างขอคนที่มีพฤติกรรมเหล่านี้ที่มาบอกพนักงานจัดคิวหน้าร้าน ได้แก่ ฉันหิวมาก , ฉันมีเด็กเล็กมาด้วย , ฉันมีคนแก่มาด้วยยืนนานไม่ได้ , ฉันเป็นเพื่อนเจ้าของร้าน

เมื่อลงคิวไว้ก็ถามพนักงานว่าอีกกี่นาทีถึงจะได้เข้าร้าน?  พนักงานไม่รู้หรอกครับ ร้านอาหารไม่ได้มีเวลาระบุว่าให้ลูกค้าต้องลุกแล้วนะ ลูกค้าเขาอยากลุกเมื่อไหร่เขาก็ลุก พนักงานระบุได้ว่า เหลืออีกกี่คิว คุณลูกค้าเป็นคิวที่เท่าไหร่ ตอนนี้มีสองโต๊ะกำลังเรียกเช็คบิลหรือเช็คบิลแล้ว แต่ยังไม่ลุกออกจากโต๊ะ พนักงานเขาบอกได้แค่นั้นจริงๆ

สั่งเสร็จแล้วเดินออกไปข้างนอกทั้งหมด โดยไม่ทิ้งใครไว้บนโต๊ะ หรือสิ่งของ(ที่ดูเหมือนมีค่า)ไว้บนโต๊ะ  อ้าว! จะทำอาหารดีมั้ยเนี่ยะ กลัวทำแล้วไม่กลับมา โดยเฉพาะที่สั่งอาหารจานละเป็นร้อย

เรียกเก็บเงินที่โต๊ะ  บางร้านอาหารเขาให้ไปลุกไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ (ร้านอาหารพวกนี้ส่วนใหญ่มักไม่คิดค่าเซอร์วิสชาร์จ) ลูกค้าก็ยังจะให้เก็บเงินที่โต๊ะอีก ถึงแม้ว่าสุดท้ายคุณจะให้ทิปก็เถอะ

เรียกพนักงานมาสั่งออเดอร์ข้างโต๊ะแล้วก็ไม่สั่งสักที ปล่อยให้พนักงานยืนเป็นห้านาทีสิบนาทีก็ยังไม่สั่ง ในการเรียกพนักงานควรเรียกต่อเมื่อสั่ง หรือสอบถาม หรือให้แนะนำเมนูอาหาร หรือร้องขอ ฯลฯ แต่ถ้าเรียกให้มายืนเฉยๆมาฟังพวกคุณปรึกษากัน ขอให้ปรึกษาสรุปกันให้เสร็จก่อนน่าจะดีกว่า แล้วค่อยเรียกพนักงานนะครับ

ฝากชาร์จแบต/ยืมที่ชาร์จแบต ในการกระทำที่มันเกินไป เคยเจอเหตุการณ์ ลูกค้ายืมที่ชาร์จแบตพนักงาน พนักงานใจดีเอามาให้ยืม แต่พอลูกค้าดูว่าเป็นสายชาร์จปลอมกับตำหนิพนักงานว่าเอาสารชาร์จปลอมถ้ามือถือเขาเสียจะว่างัย

ขอนั่งโต๊ะที่เขาปิดโซน ปกติร้านอาหารเขาจะแบ่งเป็นโซน เพื่อสะดวกต่อการบริหารจัดการภายในร้าน (ไม่ขอลงรายละเอียดเหตุผลถึงการปิดโซน)  ถ้าเห็นโซนนั้นปิด สามารถร้องขอได้นะ แต่ถ้าเขาไม่เปิดให้ ก็อย่าดื้อรั้นเลย แต่ผมจะเปิดโซนที่ปิดไว้ในกรณี เช่น ลูกค้าบางโต๊ะ เจอลูกค้าด้วยกันที่อยู่โต๊ะข้างๆไม่มีมารยาท เสียงดังโวยวาย ผมหาโต๊ะว่างอื่นๆไม่ได้ ผมก็เปิดโซนเพื่อให้เฉพาะโต๊ะนั้นได้บริการ หรือ ลูกค้าผู้หญิงบางท่านขอให้นมลูกจากหน้าอกแม่ ผมก็เปิดโซนนั้นให้ไปนั่ง หรือกลุ่มพระนักบวช ฯลฯ ตามเหตุผลอันสมควรครับ

ลูกค้ามา 1-2 คน แต่คนนั่งโต๊ะใหญ่ (ที่สามารถนั่งได้ 6 คนขึ้นไป) ถ้าในช่วงเวลาที่ไม่ใช่พีคไทม์ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ช่วงเวลาที่มีลูกค้าต่อคิวหน้าร้าน ก็ไม่ควรหรอกครับ ควรนั่งตามที่พนักงานจัดให้ ถ้าดูแล้วไม่ชอบที่ตำแหน่งดังกล่าว ก็ให้คิวถัดไปเข้า แล้วก็รอตำแหน่งโต๊ะที่ตัวเองชอบ

ขอสั่งอาหารก่อนกับพนักงานต้อนรับหน้าร้าน : ร้องขอได้ครับ บางร้านสามารถรับออเดอร์อาหารก่อนที่หน้าร้านได้ แต่ถ้าร้านไหนไม่สามารถรับออเดอร์ที่หน้าร้านได้ก็อย่าดื้อรั้นเลยครับ

สั่งอาหารกลับบ้าน : ลูกค้าบางคนเห็นคิวเยอะ ก็สั่งอาหารกลับบ้าน แต่ขอบอกว่าทางร้านก็ทำอาหารตามคิวต่อจากอาหารที่สั่งในร้านครับ ไม่ใช่ว่าสั่งอาหารกลับบ้านจะได้ลัดคิว

ลูกซน/กระจองอแง : ปล่อยให้ลูกร้องไห้ ตะโกนเสียงดังลั่นในร้าน , วิ่งรอบร้าน , ปีนโต๊ะข้ามหัวคนอื่น , พ่อแม่ด่าลูกเสียงดังลั่น , ตีลูกในร้าน

จิ๊กของ : หยิบทิชชู่หยิบใส่กระเป๋าเยอะๆ , น้ำตาลซอง , แก้วน้ำ , ช้อน , ส้อม ฯลฯ

คอมเม้นท์สิ่งที่มันเป็นธรรมชาติ : เช่น เจอหนอนในซอกผัก  ถ้าเจอหนอนบนหน้าผักก็สมเหตุสมผล แสดงว่ากุ๊กร้านไม่สะอาด แต่นี่มันอยู่ในซอกผัก เช่น ในซอกกะหล่ำปลี อันที่จริงคอมเม้นท์ได้นะครับ แต่อย่าถึงขั้นด่าเราแบบเอาเป็นเอาตายเลยครับ

ถ่ายรูปกันก่อนกินจนอาหารเย็นแล้วเรียกไปอุ่นใหม่หรือคอมเพลน อันนี้เจอบ่อย กว่าจะกินได้คุณท่านเล่นถ่ายรูปก่อนกินเป็นสิบนาที พอกินแล้วอาหารไม่ร้อนก็เรียกเราไปตำหนิ ให้ไปอุ่นหรือเปลี่ยนจานใหม่ให้  

เมนูไอศครีมก็เหมือนกัน กว่าจะถ่ายรูปเสร็จ ไอติมก็ละลาย แล้วเรียกเราไปตำหนิว่าเสิร์ฟไอติมละลายหรือเปลี่ยนใหม่  ถ้าเป็นเมนูไอศกรีม ถ้าพบว่าไอศกรีมที่มาเสิร์ฟมันละลายควรแจ้งพนักงานที่มาเสิร์ฟเดี๋ยวนั้นเลย ไม่ใช่ปล่อยไว้ห้านาทีกว่าแล้วมาเรียก

ขอเกินสิทธิ์ที่กำหนด : ในเงื่อนไขระบุเป็นลายลักษณ์อักษรตัวใหญ่ชัดเจนว่า ส่วนลด/ของแถมใช้ 1 สิทธิ์ต่อ 1 บิล ก็ขอให้คิดแบบแยกบิลทั้งๆที่มาด้วยกันโต๊ะเดียวกัน จะได้หลายๆสิทธิ์

กินไปแล้วครึ่งชาม บอกว่าไม่อร่อย ขอเปลี่ยน ขอคืน >> ความรู้สึกคุณช้าเนอะ ซัดเนื้อในชามไปหมด เหลือแต่แป้ง กินไปตั้งครึ่งชามแล้วเพิ่งมาบอก

ทวงอาหาร : เวลาพนักงานเสิร์ฟอาหารเมนูสุดท้ายบนโต๊ะแล้ว พนักงานจะถามว่า เมนูที่สั่งได้รับครบมั้ย? คุณก็ตอบว่าครบ  แต่จริงๆแล้วคุณได้รับอาหารไม่ครบ คุณก็ทวงอาหารกับพนักงานอย่าอารมณ์เสีย (ถ้าถามด้วยอารมณ์ปกติก็จะไม่เขียนข้อนี้ครับ)

Last order : ก่อนปิดร้าน ก่อนปิดครัว พนักงานจะเดินไล่ถามลูกค้าทุกโต๊ะว่ารับอะไรเพิ่มมั้ย? คุณก็ตอบไม่รับ เราก็ปิดครัว แต่พอผ่านไปสักพัก กลับยกมือขอสั่งเพิ่ม >> ลองสอบถามทางร้านได้ แต่บางเมนูไม่สามารถทำให้ได้ เช่น เมนูทอด ทางกุ๊กเขาก็ปิดไฟ ถ่ายน้ำมันทิ้ง ล้างเตาแล้ว ถ้าทำเพิ่ม กว่าจะมาตั้งเตา รอน้ำมันร้อน  กว่าจะทำใหม่ แล้วต้องมาทำความสะอาดซ้ำอีกครั้ง  ถึงบางเมนูทำได้แต่ก็ทำให้ไม่ได้มันก็มีผลต่อระบบแคชเชียร์ที่เขาสรุปยอดขายออกมาแล้ว ขอให้เข้าใจเรื่องการ Last order บ้างเถอะครับ

ขอเข้าร้านหลังร้านปิด : ปกติทางร้านจะปิดให้บริการก่อนลูกค้าพนักงานกลับ 1 ชม. เช่น ร้านปิดสามทุ่ม ลูกค้าที่อยู่ในร้านจะนั่งได้ไม่เกินสามทุ่มสี่สิบห้า พนักงานจะกลับบ้านสี่ทุ่ม  ลูกค้าที่มาหลังเวลาร้านปิดสามารถร้องขอเข้าร้านได้ แต่ถ้าทางร้านไม่ให้เข้า ก็อย่าคะยั้นคะยอเลยครับ อาจจะด้วยเหตุผลที่ทางร้านเขา last order ไปแล้ว หรือยังมีเมนูที่ในครัวยังค้างทำให้ลูกค้าที่อยู่ในร้านอยู่อีกหลายเมนู ฯลฯ ถ้าคุณเข้ามา คุณก็ได้รับเมนูช้า กว่าจะนั่งกินเสร็จ กว่าจะปิดระบบสรุปยอดเงินได้ กว่าพนักงานจะได้กลับ

ไม่ควรนั่งเลยเวลาที่ทางร้านกำหนด เห็นใจพนักงานบ้างเถอะครับ กลางคืน พวกเขาต้องนั่งรถสาธารณะ ทางกลับบ้านไกล เปลี่ยว รถเมล์ก็หมด

อย่าแซวพนักงานต้อนรับ พนักงานเสิร์ฟ อย่างไม่สุภาพเลยครับ ขอเบอร์ ขอไลน์ ขอเฟส บางคนถึงขั้นแอบมีลวนลานจับมือก็มี

สูตรต้นตำรับ : อาหารบางเมนูระบุไว้ชัดเจนว่าเป็นรสต้นตำรับ เช่น อาหารตระกูลซาชิมิ ซึ่งมันก็คือของดิบ พอเอามาเสิร์ฟก็คอมเพลนเราว่าอาหารไม่สุก ขอคืน ขอให้เรากลับไปทำให้สุก พอเราอธิบายว่ามันคืออาหารดิบนะ ก็คอมเพลนเราว่าทำไมพนักงานไม่บอกตั้งแต่ตอนสั่งว่าเป็นอาหารดิบ

ร้านอาหารต้นตำรับ : เช่น ร้านอาหารญี่ปุ่นต้นตำรับ ก็สั่งน้ำซุปแบบต้มยำกุ้ง

เก้าอี้ 1 ตัว ลูกค้าผู้ใหญ่นั่งซ้อนกัน 2 คน เจอบ่อยคือ ลูกค้าคู่รัก ข้าวใหม่ปลามัน  เก้าอี้มันถูกสร้างเพื่อรองรับคนนั่ง 1 คน ไม่ใช่รองรับเพื่อน้ำหนัก 2 คน นั่งซ้อนขย่มกัน

คุยกันลั่นร้าน คุยโทรศัพท์ลั่นร้าน เกรงใจลูกค้าโต๊ะคนอื่นบ้างสิครับ  ถ้าใช้ห้องส่วนตัวก็ว่าไปอย่าง

ขอต่อโต๊ะ ไม่คิดว่าเพื่อนจะมาเพิ่ม ทางร้านยินดีต่อโต๊ะให้นะ แต่ถ้าต่อแล้วมันไปเกะกะทางเดิน ปิดทางเข้าออกทางเดิน เขาก็จะบอกว่าไม่ควรต่อตรงนี้  บางคนก็จะดื้อดึงดันต่อโต๊ะตรงนี้ให้ได้

เป็นผู้ใหญ่แต่ยกเก้าอี้เด็กไปนั่งเล่น เก้าอี้เด็กถูกสร้างเพื่อรับน้ำหนักเด็ก ไม่ได้เผื่อไว้รับน้ำหนักผู้ใหญ่นะ

เป็นผู้ใหญ่แต่สั่งชุดเด็กเพื่อกินเอง ลูกค้าบางคนอุ้มเด็กทารก ก็เห็นอยู่ว่าเด็กยังกินอาหารแข็งๆไม่ได้ แต่ก็สั่งอาหารชุดเด็ก เพราะราคาถูกกว่า แต่จริงแล้ว สั่งมาก็นั่งกินเอง

ลุกไปยืนดูบนโต๊ะลูกค้าคนอื่นว่าเขาสั่งเมนูอะไร  หน้าตาเมนูเป็นอย่างไร

คอมเพลนว่าโต๊ะอื่นมาทีหลังแต่ทำไมได้ก่อน : ในครัวเขามีหลายสเตชั่น เช่น สเตชั่นย่าง สเตขั่นทอด สเตชั่นสลัด  ก็เพราะโต๊ะแรกสั่งเมนูทอด ใช้เวลาทอดประมาณ 10 นาที โต๊ะที่สองเขาสั่งเมนูสลัด ทำ 3 นาทีก็เสร็จ เป็นต้น พอเข้าใจแล้วใช่มั้ยว่าทำไม โต๊ะที่มาหลังคุณถึงได้เมนูก่อน

นั่งโต๊ะเดียวกันแต่ขอแยกจ่าย : ไม่ใช่ทำไม่ได้นะ ก็ทำได้ แต่ก็ควรพนักงานตั้งแต่ต้นว่าจะขอแยกจ่าย เขาจะได้แยกบิลให้  ไม่ใช่พอสรุปบิลออกมาเป็นบิลรวมแล้ว แล้วขอแยกจ่าย

ขั้นต่ำบัตรเครดิต : ร้านระบุชัดเจนว่าขั้นต่ำในการรับชำระด้วยบัตรเครดิตคือขั้นต่ำกี่บาท ถ้าบิลคุณไม่ถึงก็ควรชำระเป็นเงินสดนะ ร้องขอได้ แต่ทางร้านไม่ให้ก็อย่าคะยั้นคะยอเลย

ตอนที่ทางร้านมีคิว ลูกค้าที่มาคิวหลัง1-2คน เห็นโต๊ะเล็กๆ แล้วขอเข้าไปนั่ง >> ร้องขอได้ แต่ถ้าไม่ได้ก็อย่าคะยั้นคะยอ บางครั้งเขาจะเอาโต๊ะเล็กๆตัวนั้นไปต่อโต๊ะอื่นเพื่อทำเป็นโต๊ะใหญ่ให้ในคิวถัดไป

ในวันที่มีทางร้านมีคิวลูกค้าหน้าร้านเยอะๆ มากันกลุ่มใหญ่ สั่งน้ำเปล่า 1 ขวด แล้วนั่งคุยงานกันเป็นชั่วโมง

ร้องขอให้พนักงานช่วยเซอร์ไพร์สวันเกิด ซ่อนเค้กในตู้เย็น ปักเทียน จุดเทียน ยืนถือเค้กแอบซุ่มเพื่อให้คิวเดินเข้ามา แล้วให้พนักงานช่วยร้องเพลง HBD >> ควรหาร้านที่มันเหมาะสมนะครับ ลองถามทางร้านก่อนจะตัดสินใจเข้ามาในร้านก่อนก็ได้ว่า ถ้าจะทำอย่างนี้ได้มั้ย  ไม่ใช่ว่าทางร้านจะสะดวกให้ทำอย่างนี้ทุกร้านนะครับ

(มีต่อ)