สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
แม่ฟูลทามเหมือนกันค่ะ ทำงานส่วนตัวเองด้วย ขายของด้วย
กระเตงลูกออกนอกบ้านตั้งแต่ครบเดือน ต้องทำงาน หาเงิน ลูกก็ต้องเลี้ยง
ไม่มีใครที่ฝากได้เลย ไม่คิดจะฝากใครด้วย
วันๆมีแต่คนถามตื่นกี่โมง แต่แปลกนะ ไม่เคยมีใครถามว่าได้นอนกี่โมง หรือได้นอนบ้างหรือเปล่า
นี่ก็แว๊บมาอ่านแปปนึง เพราะกำลังจะแพคของสำหรับส่งไปรษณีย์พรุ่งนี้ ลูกเหรอค่ะ ก็นั่งดูยูทูปอยู่นี่ล่ะคะ
(ห้ามจัง ห้ามเด็กเล่นแทบเลต ดูทีวี)
ถามหน่อยจิ ถ้าไม่ได้ดู อิแม่จะกระดิกตัวทำอะไรได้ นี่ยังดี 2.2ขวบแล้ว แม้ยังติดแม่บ้าง ก็ก็ดีกว่าตอนเด็กๆ ขนาดนั่งอึ ลูกยังนั่งอยู่บนตัก จะล้างตูด จับลูกใส่กะละมังแห้งๆวางไว้ข้างๆ
จนพอโตหน่อย (ตอนนี้) จับนั่งเก้าอี้หน้าห้องน้ำ เปิดประตูให้มองหน้า แล้วลูกก็เอามือปิดจมูก เหม็นๆๆๆ
แต่มีความสุขมากๆๆ เวลามองลูกหลับ เค้าคือชีวิตของเราเลย เดี๋ยวอีกหน่อย เค้าเข้าโรงเรียน คงได้กลับมาลุยงานๆๆๆๆอีกครั้ง แค่ทุกวันนี้งานที่ทำอยู่ก็ไม่มีเวลากระดิกตัว อุ้มลูกไป รับโทรศัพท์ลูกค้าไป บางคนเข้าใจ บางคนไม่เข้าใจ รำคาญเพราะจะมีเสียงเด็กเป็นแบ็คกราวด์
เฮ้ออออ ขอบ่นด้วยคน
กระเตงลูกออกนอกบ้านตั้งแต่ครบเดือน ต้องทำงาน หาเงิน ลูกก็ต้องเลี้ยง
ไม่มีใครที่ฝากได้เลย ไม่คิดจะฝากใครด้วย
วันๆมีแต่คนถามตื่นกี่โมง แต่แปลกนะ ไม่เคยมีใครถามว่าได้นอนกี่โมง หรือได้นอนบ้างหรือเปล่า
นี่ก็แว๊บมาอ่านแปปนึง เพราะกำลังจะแพคของสำหรับส่งไปรษณีย์พรุ่งนี้ ลูกเหรอค่ะ ก็นั่งดูยูทูปอยู่นี่ล่ะคะ
(ห้ามจัง ห้ามเด็กเล่นแทบเลต ดูทีวี)
ถามหน่อยจิ ถ้าไม่ได้ดู อิแม่จะกระดิกตัวทำอะไรได้ นี่ยังดี 2.2ขวบแล้ว แม้ยังติดแม่บ้าง ก็ก็ดีกว่าตอนเด็กๆ ขนาดนั่งอึ ลูกยังนั่งอยู่บนตัก จะล้างตูด จับลูกใส่กะละมังแห้งๆวางไว้ข้างๆ
จนพอโตหน่อย (ตอนนี้) จับนั่งเก้าอี้หน้าห้องน้ำ เปิดประตูให้มองหน้า แล้วลูกก็เอามือปิดจมูก เหม็นๆๆๆ
แต่มีความสุขมากๆๆ เวลามองลูกหลับ เค้าคือชีวิตของเราเลย เดี๋ยวอีกหน่อย เค้าเข้าโรงเรียน คงได้กลับมาลุยงานๆๆๆๆอีกครั้ง แค่ทุกวันนี้งานที่ทำอยู่ก็ไม่มีเวลากระดิกตัว อุ้มลูกไป รับโทรศัพท์ลูกค้าไป บางคนเข้าใจ บางคนไม่เข้าใจ รำคาญเพราะจะมีเสียงเด็กเป็นแบ็คกราวด์
เฮ้ออออ ขอบ่นด้วยคน
ความคิดเห็นที่ 53
ผมเข้าใจแม่ฟูลไทม์นะ พอจะช่วยเมียเลี้ยงลูกเหมือนกัน แต่ไม่มากเท่าไหร่ ผู้ชายคนอื่นเป็นไงผมไม่รู้นะ แต่อยากบอกสาวๆว่า เมียเลี้ยงลูกคนเดียวเหนื่อยแล้วอยากให้คนอื่นเข้าใจผมก็เข้าใจและเห็นด้วย แต่บางทีเวลาเหวี่ยงก็เห็นใจสามีนิด บางทีเหวี่ยงจนผมรู้สึกโดนต่อว่าว่าเราไปทำงานเหมือนไปเล่นข้างนอก คือผมไปทำงานก็มีความเครียดความเหนื่อยเหมือนกัน แล้วมนุษย์แบบผมมันจะมีคำว่า "ความรับผิดชอบครอบครัวในฐานะหัวหน้าครอบครัว" กดดันตนเองไว้ตลอดเวลาด้วย
ผมต้องทำทุกอย่างเพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัวไม่ให้อด
ผมต้องทำงานหนัก ทำงานแหลกเพื่อให้มีค่าเทอม ค่าแพมเพิร์ส ค่านม
ผมต้องแบกรับความเครียดจากที่ทำงาน โดนนายด่า เวลาหยุดพาลูกไปหาหมอบ่อยๆแม่มก็มีพวกไม่เข้าใจมานินทาว่าหยุดบ่อย สบาย มีสิทธิพิเศษ
ผมต้องโดนเมียด่าถ้าไม่ช่วยเลี้ยงลูก ผมก็เข้าใจนะว่าเมียเหนื่อย แต่บางทีทำงานมาทั้งวันโหนรถเมล์กว่าจะถึงบ้านก็เป็นชั่วโมง เหนื่อยแทบสลบ ใจอยากจะช่วยเลี้ยงแต่บางทีผมก็ใกล้ตายอยู่แล้ว
ผมต้องโดนครอบครัวด่าเวลาหาเงินได้ไม่พอ โดนคนค่อนแคะพยายามจะเล่นว่าเป็นพ่อไม่ได้เรื่อง
ที่ผมพูด เพราะเห็นหลายคนค่อนแขะสามี สามีบางคนอาจจะห่วยจริงๆก็ได้ แต่ผมพูดในฐานะสามีที่มีความตั้งใจในการดูแลครอบครัวจริงๆครับ บางทีเราควรจะเห็นใจซึ่งกันและกันมากกว่าโทษกันไปกันมาเวลาเครียดเน้อ
ผมต้องทำทุกอย่างเพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัวไม่ให้อด
ผมต้องทำงานหนัก ทำงานแหลกเพื่อให้มีค่าเทอม ค่าแพมเพิร์ส ค่านม
ผมต้องแบกรับความเครียดจากที่ทำงาน โดนนายด่า เวลาหยุดพาลูกไปหาหมอบ่อยๆแม่มก็มีพวกไม่เข้าใจมานินทาว่าหยุดบ่อย สบาย มีสิทธิพิเศษ
ผมต้องโดนเมียด่าถ้าไม่ช่วยเลี้ยงลูก ผมก็เข้าใจนะว่าเมียเหนื่อย แต่บางทีทำงานมาทั้งวันโหนรถเมล์กว่าจะถึงบ้านก็เป็นชั่วโมง เหนื่อยแทบสลบ ใจอยากจะช่วยเลี้ยงแต่บางทีผมก็ใกล้ตายอยู่แล้ว
ผมต้องโดนครอบครัวด่าเวลาหาเงินได้ไม่พอ โดนคนค่อนแคะพยายามจะเล่นว่าเป็นพ่อไม่ได้เรื่อง
ที่ผมพูด เพราะเห็นหลายคนค่อนแขะสามี สามีบางคนอาจจะห่วยจริงๆก็ได้ แต่ผมพูดในฐานะสามีที่มีความตั้งใจในการดูแลครอบครัวจริงๆครับ บางทีเราควรจะเห็นใจซึ่งกันและกันมากกว่าโทษกันไปกันมาเวลาเครียดเน้อ
ความคิดเห็นที่ 72
เค๊าว่ากันว่า เด็กที่โชคดีที่สุด ไม่ใช่เด็กที่เกิดมาบนกองเงินกองทอง แต่ คือเด็กที่มีคุณแม่เลี้ยงแบบ full time คะ
เมื่อเราสละสิ่งสำคัญหลายๆอย่างในชีวิตมาเพื่อสิ่งนี้ ก็ต้องทำใจนะคะ ได้อย่างเสียหลายอย่าง แต่การจะสร้างคนสักคนต้องทุ่มเททั้งตัวทั้งใจคะ เส้นทางนี้โคตรเหนื่อยแต่ได้ความสุขที่หาซื้อไม่ได้ จากการได้เห็นทุกพัฒนาการของลูก เป็นมือที่โอบอุ้ม ปลอบโยน ป้อนข้าว ล้างก้น แกว่งไกวจนหลับฝันดี
เมื่อสามีและคนรอบข้างไม่มีความเข้าใจมากพอ ก็อย่าไปใส่ใจคะ (ยากนะคะ แต่เราทำมาแล้ว ทำได้คะ เพื่อลูก ) พยามอย่าเครียด เพราะความเครียดจะถูกส่งต่อไปที่ลูกโดยที่คุณไม่รู้ตัวคะ
ชีวิตเราก็แม่ฟูลไทม์ ลูกสอง ไม่สบายอย่างที่เคยคิดฝันก่อนแต่งงาน สามีอยู่อีกจังหวัด ไปๆมาๆ ไม่ค่อยได้ช่วยเลี้ยงเท่าไหร่คะ ก็เกิดอาการเครียดคะ มาวันนึงอยากลองขายของออนไลน์ เหตุผลเพียงเพราะอยากให้รู้สึกตัวเองยุ่งๆจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ได้ทำเพื่อหวังกำไรอะไรมาก มันเหนื่อยสุดๆเลยคะ ทำไปทำมาก็หายเครียดจริงๆคะไม่มีเวลามาคิดเรื่องไร้สาระอีกต่อไป งานกับลูกเท่านั้น ผลพลอยได้คือรายได้เล็กๆน้อยๆ มีค่าน้ำมันไว้รับส่งลูก ค่าขนม ค่าเรียนพิเศษ ทำมาสองปีก็ออกค่าเทอมให้ลูกได้เลย รู้สึกภูมิใจมากคะ ต้องอดหลับอดนอนก็ยอม ชีวิตไม่ได้ถูกเลี้ยงมาให้พึ่งพาใคร ถ้าเราอยู่ด้วยตัวเองได้ อย่างน้อยก็มีความสบายใจได้ระดับนึงคะ
เมื่อลูกเข้ารร คุณจะสบายขึ้นอีกนิดคะ มีเวลาดูแลตัวเอง และอาจหาอะไรที่ไม่ผูกมัดมากทำ เผื่อว่าวันไหนลูกไม่สบายคุณยังหยุดงานดูแลลูกได้ เด็กๆไปรรแล้วจะป่วยบ่อยในช่วงอนุบาล
งานมีหลายรูปแบบ ค่อยๆหานะคะ หรือไม่หางานทำก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรคะ เพราะการทำงานเป็นแม่ฟูลไทม์แล้วไม่ได้ค่าจ้างซักบาทก็ถือว่าคุณได้ทำงานการกุศลระดับชาติแล้ว
แม่ฟูลไทม์ ทำงานได้มีประสิทธิภาพกว่าพี่เลี้ยงมาก เก็บทุกเม็ดใส่ใจทุกรายละเอียด เซฟค่าจ้างพี่เลี้ยง และทำอะไรได้มากกว่าพี่เลี้ยงอีกสารพัดสากกะเบือยัน....
เป็นกำลังใจให้นะคะ ชีวิตเราต้องดำเนินต่อไปเมื่อเราจะเป็นหลักพึ่งพิงให้กับลูก อย่าได้ท้อ ต่อคำพูดเพียงลมปากคนอื่น ที่เขาพูดๆใส่เราแล้วเดินจากไป เขาไม่คิดอะไร แค่คิดจะพูดใส่เราเท่านั้นเองคะ เรารู้ดีที่สุดว่าเราทำอะไรบ้าง
สามีเป็นคนที่เราเลือก หลังแต่งงาน และหลังมีลูก เราก็จะเห็นตัวตนของเค๊ามากขึ้น มีทั้งที่รับได้ รับไม่ได้ ส่วนที่รับไม่ได้ก็จะบั่นทอนความรู้สึกนะคะ เพราะนิสัย ก็คือนิสัย แก่แล้วเปลี่ยนกันยากคะ ปิดตาซักข้างและรับรู้ว่า ส่วนเสียคืออะไร มองมันเป็นเรื่องเล็กเรื่องนึงมองผ่านมันไปคะ เราเองก็น่าจะมีข้อเสียอยู่บ้างเหมือนกันไม่ได้ดีไปหมดทุกเรื่องจริงไหมคะ
มองอีกมุม ลูกคุณโชคดีกว่าใครหลายคนมีทั้งพ่อและแม่ โชคดีกว่าเด็กที่เกิดมาไม่มีพ่อแม่เลย หรือเกิดมาได้เพียงกลางคันไม่ทันได้ออกมาดูโลกด้วยซ้ำ ก็ต้องจากไปแล้ว
ชีวิตคนเราสั้น ใช้ทุกวันให้มีความสุขกับลูกๆนะคะ
เมื่อเราสละสิ่งสำคัญหลายๆอย่างในชีวิตมาเพื่อสิ่งนี้ ก็ต้องทำใจนะคะ ได้อย่างเสียหลายอย่าง แต่การจะสร้างคนสักคนต้องทุ่มเททั้งตัวทั้งใจคะ เส้นทางนี้โคตรเหนื่อยแต่ได้ความสุขที่หาซื้อไม่ได้ จากการได้เห็นทุกพัฒนาการของลูก เป็นมือที่โอบอุ้ม ปลอบโยน ป้อนข้าว ล้างก้น แกว่งไกวจนหลับฝันดี
เมื่อสามีและคนรอบข้างไม่มีความเข้าใจมากพอ ก็อย่าไปใส่ใจคะ (ยากนะคะ แต่เราทำมาแล้ว ทำได้คะ เพื่อลูก ) พยามอย่าเครียด เพราะความเครียดจะถูกส่งต่อไปที่ลูกโดยที่คุณไม่รู้ตัวคะ
ชีวิตเราก็แม่ฟูลไทม์ ลูกสอง ไม่สบายอย่างที่เคยคิดฝันก่อนแต่งงาน สามีอยู่อีกจังหวัด ไปๆมาๆ ไม่ค่อยได้ช่วยเลี้ยงเท่าไหร่คะ ก็เกิดอาการเครียดคะ มาวันนึงอยากลองขายของออนไลน์ เหตุผลเพียงเพราะอยากให้รู้สึกตัวเองยุ่งๆจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ได้ทำเพื่อหวังกำไรอะไรมาก มันเหนื่อยสุดๆเลยคะ ทำไปทำมาก็หายเครียดจริงๆคะไม่มีเวลามาคิดเรื่องไร้สาระอีกต่อไป งานกับลูกเท่านั้น ผลพลอยได้คือรายได้เล็กๆน้อยๆ มีค่าน้ำมันไว้รับส่งลูก ค่าขนม ค่าเรียนพิเศษ ทำมาสองปีก็ออกค่าเทอมให้ลูกได้เลย รู้สึกภูมิใจมากคะ ต้องอดหลับอดนอนก็ยอม ชีวิตไม่ได้ถูกเลี้ยงมาให้พึ่งพาใคร ถ้าเราอยู่ด้วยตัวเองได้ อย่างน้อยก็มีความสบายใจได้ระดับนึงคะ
เมื่อลูกเข้ารร คุณจะสบายขึ้นอีกนิดคะ มีเวลาดูแลตัวเอง และอาจหาอะไรที่ไม่ผูกมัดมากทำ เผื่อว่าวันไหนลูกไม่สบายคุณยังหยุดงานดูแลลูกได้ เด็กๆไปรรแล้วจะป่วยบ่อยในช่วงอนุบาล
งานมีหลายรูปแบบ ค่อยๆหานะคะ หรือไม่หางานทำก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรคะ เพราะการทำงานเป็นแม่ฟูลไทม์แล้วไม่ได้ค่าจ้างซักบาทก็ถือว่าคุณได้ทำงานการกุศลระดับชาติแล้ว
แม่ฟูลไทม์ ทำงานได้มีประสิทธิภาพกว่าพี่เลี้ยงมาก เก็บทุกเม็ดใส่ใจทุกรายละเอียด เซฟค่าจ้างพี่เลี้ยง และทำอะไรได้มากกว่าพี่เลี้ยงอีกสารพัดสากกะเบือยัน....
เป็นกำลังใจให้นะคะ ชีวิตเราต้องดำเนินต่อไปเมื่อเราจะเป็นหลักพึ่งพิงให้กับลูก อย่าได้ท้อ ต่อคำพูดเพียงลมปากคนอื่น ที่เขาพูดๆใส่เราแล้วเดินจากไป เขาไม่คิดอะไร แค่คิดจะพูดใส่เราเท่านั้นเองคะ เรารู้ดีที่สุดว่าเราทำอะไรบ้าง
สามีเป็นคนที่เราเลือก หลังแต่งงาน และหลังมีลูก เราก็จะเห็นตัวตนของเค๊ามากขึ้น มีทั้งที่รับได้ รับไม่ได้ ส่วนที่รับไม่ได้ก็จะบั่นทอนความรู้สึกนะคะ เพราะนิสัย ก็คือนิสัย แก่แล้วเปลี่ยนกันยากคะ ปิดตาซักข้างและรับรู้ว่า ส่วนเสียคืออะไร มองมันเป็นเรื่องเล็กเรื่องนึงมองผ่านมันไปคะ เราเองก็น่าจะมีข้อเสียอยู่บ้างเหมือนกันไม่ได้ดีไปหมดทุกเรื่องจริงไหมคะ
มองอีกมุม ลูกคุณโชคดีกว่าใครหลายคนมีทั้งพ่อและแม่ โชคดีกว่าเด็กที่เกิดมาไม่มีพ่อแม่เลย หรือเกิดมาได้เพียงกลางคันไม่ทันได้ออกมาดูโลกด้วยซ้ำ ก็ต้องจากไปแล้ว
ชีวิตคนเราสั้น ใช้ทุกวันให้มีความสุขกับลูกๆนะคะ
ความคิดเห็นที่ 14
มาช่วยเครียด ดิฉันแม่ลูกสาม เลี้ยงเต็มเวลา เลี้ยงเอง ยายมาช่วยบางเวลา แต่ตอนนี้ฉายเดี่ยวตลอด คนเล็กยังไม่คลาน โดนว่ามันทุกวันให้หางานทำ คืออยากรู้ว่าหางานแล้วใครจะมาเลี้ยงลูก นอกจากเลี้ยงลูก ยังมีงานบ้าน ผ้ากองเท่าภูเขาทุกวัน ทั้งซักมือ ซักเครื่อง ทำกับข้าวให้ลูก หารายได้เสริม จัดการดูแลเรื่องโรงเรียนลูก ทำงานตัวเอง สภาพโคตรโทรม สามีออกเจ็ดโมง ถึงบ้านสองทุ่ม เวลาโดนใครว่า หรือโดนสามีว่านี่แทบอยากจะต่อย มาทำเองแบบฉันดูสิ จะรู้ว่าสารร่างแทบแตกเป็นยังไง
แสดงความคิดเห็น
[ระบาย] เลี้ยงลูก full time หลายคนมองว่า "สบาย"
รู้มั้ยกว่าจะเลี้ยงคนๆนึงให้ดีได้ ปวดหัวแค่ไหน ยังไม่นับว่า ถ้าโดนยุงกัด มดต่อย วิ่งเล่นหกล้ม เข่ากระแทก หงายหลังหัวโขกพื้น ตัวเล็ก น้ำหนักตกเกณฑ์ ฟันผุ พัฒนาการช้า ทั้งหมดนี้คือ อิแม่รับไปเต็มๆนะคะ
แล้วบ้านฉันไม่มีพี่เลี้ยงหรือคนรับใช้
ตื่นตี 5.30 ซักผ้า เตรียมข้าวเช้า อาบน้ำตัวเอง ตากผ้า ปลุกลูกอาบน้ำ ป้อนข้าวลูก พาไปเดินเล่น ให้นมนอน
ในขณะที่ลูกหลับ...ล้างจาน กวาดถูบ้าน กินข้าว นั่งพัก 10 นาที
ลูกตื่น จับลูกฉี่ พาลูกเล่น ทำกิจกรรม ป้อนข้าวเที่ยง ป้อนผลไม้ ถูพื้นที่ข้าวหกเลอะเทอะ
เป็นแบบนี้ถึง 3 ทุ่ม แล้วจับลูกเข้านอนทุกวัน
ละครไม่ได้ดู ทีวีไม่ได้แตะ
ใส่แต่เสื้อผ้าเก่าๆ ผมยุ่งเหยิง ตัวเหม็นเหงื่อ โลชั่นไม่ได้ทา ทนสามีปากหมาพ่นคำหมาๆใส่ทุกวัน
***เห็นใจกูบ้าง***
คุณตัวผู้กว่าจะเลิกงานสองทุ่ม ถึงบ้านสองทุ่มครึ่ง
กลับมาถึงก็กินข้าว เล่นมือถือ เล่นเกม เล่นเฟซ อาบน้ำ เล่นเฟซ นอน... ให้เวลากูอาบน้ำ ห้ามเกิน 15 นาที ถ้าเกินบ่นเป็นหางว่าว ทีตัวเองขี้ครึ่งชั่วโมง ไม่เป็นไร อาหี่!! ตัวเองตื่นสายแต่โทษลูกเมียว่าทำช้า แหมมมม เข้างาน 8 โมง แต่ตื่น 8 โมง คงจะทันเนอะ??!!
แต่คนรอบตัวกลับมองว่าเรา "สบาย"
"อยู่แต่บ้านเฉยๆ ลองหางานในเน็ตทำดูดิ รับมาทำที่บ้านได้อ่ะ"
"หนูลองหาของมาขายในเฟซดูดิว่างๆอ่ะ"
"ถ้าหนูยังอยู่เฉยๆแบบนี้ บอกเลยอนาคตหนูไม่มีเงินแน่"
"ตอนนี้หนูอาจจะคิดว่าหนูสบาย ไม่ทำงานก็มีเงินใช้ แต่วันข้างหน้าจะลำบากนะบอกไว้เลย"
"หนูต้องหัดโตขึ้น หัดหาทางช่วยทำมาหากิน ลำพัง(สามี)เงินไม่พอหรอก"
ฉันเคยทำงานนนนนน เคยเป็นพริตตี้ เคยเป็นพนักงานบริษัทเอกชน เคยได้เงินเดือนหลักหมื่น เคยให้เงินแม่ใช้ เคยซื้อของโดยไม่ต้องขอใคร "ฉันเคยทำงานนนน"
ทำไมวะ การลาออกจากงานมาเลี้ยงลูก full time กูดูไร้ค่าไปเลยหรอ กูดูเป็นง่อยไปเลย กลายเป็นเด็กน้อยในกะลา เออดีว่ะ! แฟร์อิ๊บอ๋าย
คือ ลูกอ่ะ ไม่มีปู่ย่าตายายที่ฝากเลี้ยงได้ ปู่กับตาเสียแล้ว ย่าทำงาน ยายอยู่กรุงเทพ หาที่ฝากเลี้ยงไม่ได้ จะให้กูทำยังไง???
คือพวกก็รู้อ่ะ แต่ก็ยังบ่นว่ากู "อยู่เฉยๆ"
มีการสอนอีกนะ ถ้าถึงเวลาทำงานแล้วห้ามเลือกงานนะ
ฉันบอกเค้าว่า ขอไม่เป็นเซลล์ เพราะไม่ชอบ ไม่ถนัด เคยทำแล้วถึงรู้ อย่างน้อยขอหยุดวันอาทิตย์ซักวัน เลิกงาน 5-6 โมง ก็ยังดี
เค้าก็ว่าฉันเรื่องมาก เอ๊า!! ดีออก!! ก็ทำงานทุกวัน เลิกสองทุ่ม อยู่แล้ว
คือ ถ้ากูทำแบบ แล้วจะเอาลูกไปไว้ที่ไหน แล้วงานบ้านอีก อย่าบอกว่าจะช่วยทำงานบ้าน เพราะกูไม่เชื่อ!!
แล้วทุกวันนี้กูก็เครียดนะบอกเลย!! ถ้าถึงเวลาทำงานแล้ว จะได้งานรึเปล่าก็ไม่รู้ จะได้ทำงานอะไรแบบไหนกูก็ไม่รู้ ชีวิตอนาคตกูจะเป็นยังไงกูก็ยังไม่รู้
ทุกวันนี้อยากได้ยกทรงตัวนึง ต้องแบมือขอผัว คือ กูก็ลำบากใจนะ ไม่ใช่หน้าด้านไม่รู้สึกอะไร
พอแล่ะ เหนื่อย