แค่อยากจะระบายความรู้สึกที่ไม่สามารถพูด หรือบอกให้เขาคนนั้นรับรู้ได้
เรื่องคือ เรากับ
อดีตแฟน ที่เลิกกันเพราะความไม่เข้าใจของกันและกัน เลิกกันได้ประมาณ 3 เดือนกว่าเกือบ4เดือน
ช่วงแรกก็เคยพยายามเป็นเพื่อนกันแล้วครั้งนึงแต่เราทำไม่ได้ จึงเกิดการทำตัวแย่ๆโดดการประชดและทำให้เขารู้สึกไม่ดีจนต้องเลิกคุยกัน ตอนนั้นเขาตัดการติดต่อจากเราทุกทาง แต่เราก็ยังทำตัวแย่เข้าขั้นเลวในสายตาของเขา จนเขาหายไป ไม่สามารถรับรู้เรื่องของเขาได้อีก
และเมื่อ 4-5 วันที่ผ่านมา เราเจอเขาเล่น บีทอค >> ใจตอนนั้นอยากจะทักไปคุยกับเขามากๆ แต่รู้ตัวดีถ้าทักไปในแบบที่เป็นเรา เขาไม่คุยแน่ๆแถมอาจจะเลิกเล่นไปเลย เราก็เลยปลอมไอดี สร้างไอดีปลอมขึ้นมาเพื่อไปคุยกับเขา ในตอนนั้นไม่ได้มีเจตนาจะหลอกหรือคิดร้าย ทำไปเพราะแค่อยากจะคุยกับเขาเท่านั้น อยากรู้เขาเป็นยังไงบ้างเท่านั้นเอง แต่ก็ปลอมได้ไม่นานเขาก็จับได้ จากเดิมที่มันแย่อยู่แล้ว ก็เหมือนว่าทุกอย่างมันแย่ลงไปอีก แต่เราก็พยายามอธิบายทุกอย่างว่าที่กระทำตัวแย่ๆ ไม่ว่าจะโดยคำพูดที่ประชด การกระทำเลวๆ หรือแม้แต่การปลอมไอดีไปคุยกับเขานั้น เพราะเราคิดน้อย เลยทำให้อารมณ์ชั่ววูบในตอนนั้นทำให้เรื่องมันแย่ จนเราต้องเสียคนที่เรารักที่สุดไป ก็เคลียร์กันได้สักพักเราก็ขอเขาว่า
"อย่าไปไหนได้มั้ย อย่าหายไป ขอให้เราได้คุย ในฐานะคนแปลกหน้าที่ทักไปคุย โทรไปหาเดือนละครั้งได้มั้ย เราทำใจไม่ได้ที่ไม่มีเธอ"
ตอนแรกเขาไม่โอเคนะ เขาพูดอย่างเดียวคือ
"ต่างคนอต่างอยู่เถอะ ลืมเราเถอะ เดียวก็เจอคนที่ดีกว่านี้ เปิดใจให้คนอื่นบ้าง"
แต่เราก็ขอร้องเขาด้วยประโยคเดิมๆ จนเขาบอกว่า
"เราดีใจนะที่เธอคิดได้แบบนี้ ถ้าเป็นเพื่อนกับเราได้และไม่วุ่นวายกับเราอีกเราสัญญาว่าจะไปหนีแล้ว แต่ถ้าวันไหนเธอพูดในทางที่ขอให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมเราจะหนีเธอนะ"
ความรู้สึกตอนนั้นคือ อะไรก็ได้ เรายอมทุกอย่างขอแค่เขายังอยู่ แค่เรายังรู้ว่าเขาทำอะไร ที่ไหน เป็นยังไง ได้ก็พอแล้ว
แต่!! ตอนนี้ความรู้สึกที่มีมันไม่ใช่แบบนั้น พยายามห้ามตัวเองหลายครั้งในการพิมพ์แชท ทักข้อความไปหาเขา หลายต่อหลายครั้งที่พิมพ์เสร็จแล้วลบข้อความ ไม่ส่งไป เพราะกลัวจะเสียเขาไปอีก หลายครั้งอยากจะถาม อยากจะบ่นว่าเขาอ่านแล้วไม่ตอบ หลายครั้งอยากจะงอนที่เขาอ่านแต่ตอบช้า หรือตอบแค่คำสั้นๆ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์
แต่มันก็อีกอัดมากๆ อาการคือคิดถึงอ่ะ แต่ไม่สามารถพูดได้ รักนะแต่บอกไม่ได้ คล้ายๆคนแอบรักเพื่อนแต่ต้องเก็บความลับไว้เพราะกลัวเสียเพื่อน ประมาณนี้
แต่เราก็คิดในมุมมองที่เข้าข้างตัวอย่างนึงนะ ในการเป็นเพื่อนเขาครั้งนี้อาจจะมีข้อดีตรงที่ ในวันข้างหน้าที่เขาไม่มีใคร เขาก็ยังมีเรา และวันนั้นเขาอาจจะเห็นความสำคัญของเราไม่มากก็น้อย เพราะฉันจะไม่ปล่อยเขาให้อยุ่คนเดียวแน่ๆ แต่ในส่วนของการหวังว่าจะได้กลับไปเริ่มต้นใหม่นั้น คิดและหวังแต่ มีตัวแปล หลายๆอย่างที่ทำให้ความเป็นไปได้ มันเป็นไปไม่ได้เยอะมาก เพราะต่อให้เขาโอเคกับเราพร้อมจะกลับมาเริ่มต้นใหม่ แต่คนรอบข้างของเขาและเราไม่โอเคด้วย ซึ่งนี้เป็นตัวแปลใหญ่ที่ทำให้เรื่องของเรามันยากเพิ่มขึ้นไปอีก
แต่ตอนนี้เราทำได้แค่ยอมรับฐานะนี้ พร้อมๆกับฟังเพลง "ได้แค่ไหน เอาแค่นั้น" ปลอบใจตัวเองต่อไป
ได้แค่ไหน...เอาแค่นั้น
เรื่องคือ เรากับ
อดีตแฟน ที่เลิกกันเพราะความไม่เข้าใจของกันและกัน เลิกกันได้ประมาณ 3 เดือนกว่าเกือบ4เดือนช่วงแรกก็เคยพยายามเป็นเพื่อนกันแล้วครั้งนึงแต่เราทำไม่ได้ จึงเกิดการทำตัวแย่ๆโดดการประชดและทำให้เขารู้สึกไม่ดีจนต้องเลิกคุยกัน ตอนนั้นเขาตัดการติดต่อจากเราทุกทาง แต่เราก็ยังทำตัวแย่เข้าขั้นเลวในสายตาของเขา จนเขาหายไป ไม่สามารถรับรู้เรื่องของเขาได้อีก
และเมื่อ 4-5 วันที่ผ่านมา เราเจอเขาเล่น บีทอค >> ใจตอนนั้นอยากจะทักไปคุยกับเขามากๆ แต่รู้ตัวดีถ้าทักไปในแบบที่เป็นเรา เขาไม่คุยแน่ๆแถมอาจจะเลิกเล่นไปเลย เราก็เลยปลอมไอดี สร้างไอดีปลอมขึ้นมาเพื่อไปคุยกับเขา ในตอนนั้นไม่ได้มีเจตนาจะหลอกหรือคิดร้าย ทำไปเพราะแค่อยากจะคุยกับเขาเท่านั้น อยากรู้เขาเป็นยังไงบ้างเท่านั้นเอง แต่ก็ปลอมได้ไม่นานเขาก็จับได้ จากเดิมที่มันแย่อยู่แล้ว ก็เหมือนว่าทุกอย่างมันแย่ลงไปอีก แต่เราก็พยายามอธิบายทุกอย่างว่าที่กระทำตัวแย่ๆ ไม่ว่าจะโดยคำพูดที่ประชด การกระทำเลวๆ หรือแม้แต่การปลอมไอดีไปคุยกับเขานั้น เพราะเราคิดน้อย เลยทำให้อารมณ์ชั่ววูบในตอนนั้นทำให้เรื่องมันแย่ จนเราต้องเสียคนที่เรารักที่สุดไป ก็เคลียร์กันได้สักพักเราก็ขอเขาว่า
ตอนแรกเขาไม่โอเคนะ เขาพูดอย่างเดียวคือ
แต่เราก็ขอร้องเขาด้วยประโยคเดิมๆ จนเขาบอกว่า "เราดีใจนะที่เธอคิดได้แบบนี้ ถ้าเป็นเพื่อนกับเราได้และไม่วุ่นวายกับเราอีกเราสัญญาว่าจะไปหนีแล้ว แต่ถ้าวันไหนเธอพูดในทางที่ขอให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมเราจะหนีเธอนะ"
ความรู้สึกตอนนั้นคือ อะไรก็ได้ เรายอมทุกอย่างขอแค่เขายังอยู่ แค่เรายังรู้ว่าเขาทำอะไร ที่ไหน เป็นยังไง ได้ก็พอแล้ว
แต่!! ตอนนี้ความรู้สึกที่มีมันไม่ใช่แบบนั้น พยายามห้ามตัวเองหลายครั้งในการพิมพ์แชท ทักข้อความไปหาเขา หลายต่อหลายครั้งที่พิมพ์เสร็จแล้วลบข้อความ ไม่ส่งไป เพราะกลัวจะเสียเขาไปอีก หลายครั้งอยากจะถาม อยากจะบ่นว่าเขาอ่านแล้วไม่ตอบ หลายครั้งอยากจะงอนที่เขาอ่านแต่ตอบช้า หรือตอบแค่คำสั้นๆ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์ แต่มันก็อีกอัดมากๆ อาการคือคิดถึงอ่ะ แต่ไม่สามารถพูดได้ รักนะแต่บอกไม่ได้ คล้ายๆคนแอบรักเพื่อนแต่ต้องเก็บความลับไว้เพราะกลัวเสียเพื่อน ประมาณนี้
แต่เราก็คิดในมุมมองที่เข้าข้างตัวอย่างนึงนะ ในการเป็นเพื่อนเขาครั้งนี้อาจจะมีข้อดีตรงที่ ในวันข้างหน้าที่เขาไม่มีใคร เขาก็ยังมีเรา และวันนั้นเขาอาจจะเห็นความสำคัญของเราไม่มากก็น้อย เพราะฉันจะไม่ปล่อยเขาให้อยุ่คนเดียวแน่ๆ แต่ในส่วนของการหวังว่าจะได้กลับไปเริ่มต้นใหม่นั้น คิดและหวังแต่ มีตัวแปล หลายๆอย่างที่ทำให้ความเป็นไปได้ มันเป็นไปไม่ได้เยอะมาก เพราะต่อให้เขาโอเคกับเราพร้อมจะกลับมาเริ่มต้นใหม่ แต่คนรอบข้างของเขาและเราไม่โอเคด้วย ซึ่งนี้เป็นตัวแปลใหญ่ที่ทำให้เรื่องของเรามันยากเพิ่มขึ้นไปอีก
แต่ตอนนี้เราทำได้แค่ยอมรับฐานะนี้ พร้อมๆกับฟังเพลง "ได้แค่ไหน เอาแค่นั้น" ปลอบใจตัวเองต่อไป