กาพย์ห่อโคลง: ไตรลักษณ์

-= ไตรลักษณ์ =-

๏ ทรงตนสติตั้ง..............ใดไหนยังหยั่งรู้เห็น
ทั้งทุกข์สุขร้อนเย็น..........เป็นเช่นพิศอนิจจัง ฯ

๏ ทรงตนสติตั้ง...............ตามเห็น
ทุกเปลี่ยนแปลงที่เป็น.......เปิดรู้
ทั้งทุกข์สุขร้อนเย็น...........รั้งอยู่.......ได้ฤๅ
แท้อนิจจังกู้.....................เก็บคว้ามาไฉน ๚

๏ เป็นไปใดนั่นยั้ง............ทนทุกขังยั่งยืนทาน
เห็นแท้แต่ตามการณ์.........พล่านเพราะทุกทุกข์ท้นทน ฯ

๏ เป็นไปใดนั่นยั้ง............ยืนนาน
ทนขัดทุกขังทาน...............ข่มท้น
เห็นแท้แต่ตามการณ์.........ตนกอปร......กรรมแล
พล่านผละเพราะทุกข์ร้น....เร่งลี้หนีผล ๚

๏ ไหนตนตนแต่งมา.........อนัตตากถาไข
อัตตาเอื้อมคว้าไป............ให้ว่างเปล่าอย่างคว้าเงา ฯ

๏ ไหนตนตนแต่งได้.........ดังใจ
แท้อนัตตาไข...................ข่าวแจ้ง
เห็นจริงสิ่งเป็นไป..............ไป่อัต-.........ตาพ่อ
คว้าเปล่าปานเงาแสร้ง.......ส่ายล้อหลอกมือ ๚

๏ นั้นคือไตรลักษณ์ที่..........สรรเพชญชี้นี่สนอง
รู้ละจะครอบครอง...............ของควรเว้นให้เห็นจริง ฯ

๏ นั้นคือไตรลักษณ์ชี้..........ชวนตรอง
สรรเพชญธรรมสนอง..........แน่แท้
รู้ละจะครอบครอง...............คร่าจิต........ติดนอ
ครั้นปล่อยวางนั้นแก้...........เกาะรั้งสังสาร ๚ะ๛

วฤก: ๒๖ มีนาคม ๒๕๕๘
======================================
สงสัยว่าผมกำลังเข้าสู่วัยชรา
หมู่นี้ชอบอ่านแต่หนังสือพระนิพนธ์ในสมเด็จพระญานสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่