พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
ต.บ้านหม้อ อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

...

ความจริงน่ะทุกคนก็รู้ดีอยู่นั่นล่ะ
ร่างกายนี้มันไม่เที่ยง
มันเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา
แต่แล้วเมื่อจิตนั้นมันสงบลงไม่ได้
มันตั้งมั่นลงไม่ได้..มันไม่ยอมรับรู้
ความไม่เที่ยงของร่างกายสังขารนี้
เหตุดังนั้นมันจึงได้เกิดความโลภ
ความโกรธ ความหลงขึ้นมาในใจนี้นะ
มันจึงหวั่นไหวไปตามเรื่องดีเรื่องชั่วในโลกอันนี้

ใครว่าดีมันก็ยินดีไปตาม
ใครว่าชั่วมามันก็ยินร้ายไปตาม ..
ไม่พอใจความชั่วที่ผู้อื่นหยิบยื่นมาให้ ไม่พอใจ..โกรธ
นั่นแหละลักษณะของ "ความยึดถือ"นะ
ถ้าไม่ยึดถือแล้วมันไม่โกรธ ..ต้องให้เข้าใจ

สิ่งที่น่ายินดีก็เหมือนกันน่ะ
ถ้ามันไม่ยินดีแล้วมันก็ไม่ยึดไม่ถือ
ดีก็ดีโดยสมมติของโลกอันนี้น่ะ สมมติว่าดีเฉยๆ
แต่เมื่อเพ่งดูโดยปรมัตถธรรมแล้ว
"ไม่มีอะไรดี ไม่มีอะไรชั่ว"

เช่น รูปร่างกายอย่างนี้นะ
ลองเพ่งดูให้ถึงความจริงดูซิ..
มันจะมีอะไรดีมีอะไรชั่วอยู่นั่น
มันก็มีแต่ธาตุ ๔ ดิน น้ำ ไฟ ลม
ประชุมกันอยู่เท่านั้นเอง
อาศัยจิตวิญญาณมาอยู่นี่เท่านั้นแหละ
มาครองอยู่นี่ เคลื่อนไหวไปมาได้พูดจาได้
ทำการงานอะไรต่างๆได้
ถ้าเมื่อจิตดวงนี้ไม่มีแล้ว ถอนออกแล้ว
มันก็ไม่มีดีมีชั่วอะไรเลย