สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 44
พวกเรามีการรวมตัวตั้งกลุ่มไลน์ขึ้น มานานแล้ว เพื่อให้คำปรึกษา ระบาย และช่วยเหลือผู้ที่มีรวามทุกข์ทรมานจากอาการกลัวสังคมค่ะ
ไม่ว่าอาการของคุณจะเป็นลักษณะใด เช่น ไม่กล้าสบตา , ไม่กล้าทานข้าวต่อหน้าคนอื่น , มือสั่นเวลาเขียนหนังสือต่อหน้าคนอื่น , กลัวการปรากฎตัวในที่ชุมชน , ประหม่า หรืออาการใด ๆ ก็ตามที่เข้าข่าย Social Phobia
ช่วยกันประชาสัมพันธ์ด้วยนะคะ และรบกวนโหวดขึ้นบนกระทู้ด้วยค่ะ เพื่อที่ใครอีกหลายคนที่มีความทุกข์ใจในเรื่องนี้ จะได้พบเพื่อน ๆ พบทางอแก และกำลังใจ คนภายนอกที่เค้าไม่เป็นอาจไม่เข้าใจ แต่เรา จะคุยกันในฐานะคนที่เป็นเหมือนกัน เรามาช่วยกันแบบหัวอกของคนที่เข้าใจความรู้สึกซึ่งกันและกัน เป็นครอบครัวที่อบอุ่นค่ะ
คุณจะพบว่าคุณไม่ได้อยู่โดดเดี่ยวในโลกใบนี้
เราจะเป็นเพื่อน พี่ น้อง และครอบครัวที่เข้าใจกันและกันค่ะ
ขอเชิญเข้าร่วมกลุ่มไลน์ และเปลี่ยนประสบการณ์และการรักษาด้วยกันค่ะ โดยแอดไลน์ได้ที่ไอดี
ปิดรับสมาชิกเพิ่มแล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ
ไม่ว่าอาการของคุณจะเป็นลักษณะใด เช่น ไม่กล้าสบตา , ไม่กล้าทานข้าวต่อหน้าคนอื่น , มือสั่นเวลาเขียนหนังสือต่อหน้าคนอื่น , กลัวการปรากฎตัวในที่ชุมชน , ประหม่า หรืออาการใด ๆ ก็ตามที่เข้าข่าย Social Phobia
ช่วยกันประชาสัมพันธ์ด้วยนะคะ และรบกวนโหวดขึ้นบนกระทู้ด้วยค่ะ เพื่อที่ใครอีกหลายคนที่มีความทุกข์ใจในเรื่องนี้ จะได้พบเพื่อน ๆ พบทางอแก และกำลังใจ คนภายนอกที่เค้าไม่เป็นอาจไม่เข้าใจ แต่เรา จะคุยกันในฐานะคนที่เป็นเหมือนกัน เรามาช่วยกันแบบหัวอกของคนที่เข้าใจความรู้สึกซึ่งกันและกัน เป็นครอบครัวที่อบอุ่นค่ะ
คุณจะพบว่าคุณไม่ได้อยู่โดดเดี่ยวในโลกใบนี้
เราจะเป็นเพื่อน พี่ น้อง และครอบครัวที่เข้าใจกันและกันค่ะ
ขอเชิญเข้าร่วมกลุ่มไลน์ และเปลี่ยนประสบการณ์และการรักษาด้วยกันค่ะ โดยแอดไลน์ได้ที่ไอดี
ปิดรับสมาชิกเพิ่มแล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ
สมาชิกหมายเลข 1219049 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 6919468 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5504088 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4682103 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 4506111 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 3095542 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 2823229 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 3162296 ซึ้ง, ลมเอื่อยเอื่อย ถูกใจ, จอมยุทธตะหลิว ถูกใจรวมถึงอีก 40 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 4
ลองค่อยๆ ปรับทีละนิดดีกว่านะ เช่น
1. เวลาญาติมาหาที่บ้าน >> เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในวงสนทนา คอยบริการเอาน้ำไปเสริฟ เอาขนมไปเสริฟ พูดคุยในหัวข้อที่เราสนใจ
2. ออกไปข้างนอกบ้างเท่าที่จำเป็น >> เวลาออกไปข้างนอกให้กวาดตาดูถนน ตึก รถ คน สิ่งของ ร้านค้า ตลอดทาง อย่ามัวเเต่ก้มหน้า หรือเล่นมือถือ
3. เวลาคุยกับทุกคน >> ต้องสบตา และยิ้มน้อยๆ ด้วยความจริงใจ จะลดอาการเกร็ง และผูกมิตรไปในตัว
4. เพื่อนชวนไปเที่ยว >> ต้องไปบ้าง ไม่ใช่ไม่ไปเลย แต่ถ้าเพื่อนที่คบอยู่ชวนไปเที่ยวผับ อันนี้ถ้าไม่มั่นใจในเพื่อนและตัวเองก็อย่าเพิ่งไป ก่อนไปก็ถามในเรื่องจำเป็นที่เราต้องรู้เวลาไปเที่ยว แค่นี้ก้เป็นการพูดคุยแล้ว เช่น ไปไหนกันดีวันหยุดนี้? มีใครไปบ้างเหรอ? ทำไมเพื่อนคนนี้ไม่ไปกับเราละ? ไปกีโมง? เจอกันที่ไหน? ประมานนี้
5. อยากพูดเก่ง >> ไม่จำเป็นต้องพูดเก่ง แต่ก็เป็นผู้รับฟังที่ดีได้ แต่ยังงัยก็ต้องพูดบ้างอะนะ ง่ายๆ เลย
- ถามเมื่อสงสัย? >> เที่ยงนี้กินข้าวไหนกันดี? / เย็นนี้ใครว่างมั้ง? / ไปกินติมกัน ไปงานสัปดาห์หนังสือกันมั้ย?
- ตอบเมื่อเพื่อนถาม >> กินข้าวมันไก่กันดีมั้ย? ร้านป้านีอร่อยนะ / เราว่างนะ ไปกินติมด้วยคนนะ / เราไม่ว่างอะ ไปเที่ยวกับที่บ้าน
- เล่าเรื่อง >> เมื่อวานกลับจากหัวหิน เจอลุงแก่ๆ เที่ยวขอเงิน น่าสงสารเนอะ ลูกลานลุงแกไปไหนหมดเนอะ / เมื่อคืนดูลมซ่อนรัก ณเดชหล่อเนอะ แต้วก็น่ารัก เล่นด้วยกันนี่เราฟินเลย / วันก่อนเจอลูกหมาอย่างน่ารักที่ถนนแถวบ้าน มีใครสนใจป่าว? เราว่าไม่น่าจะมีเจ้าของ อะไรแบบนี้
6. เข้ากับคนง่าย >> เปิดใจ สบตาเมื่อพูดคุย ยิ้มให้เมื่อพบ
ลองไปทำดู ค่อยๆ ทำ ทำไปเรื่อยๆ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
1. เวลาญาติมาหาที่บ้าน >> เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในวงสนทนา คอยบริการเอาน้ำไปเสริฟ เอาขนมไปเสริฟ พูดคุยในหัวข้อที่เราสนใจ
2. ออกไปข้างนอกบ้างเท่าที่จำเป็น >> เวลาออกไปข้างนอกให้กวาดตาดูถนน ตึก รถ คน สิ่งของ ร้านค้า ตลอดทาง อย่ามัวเเต่ก้มหน้า หรือเล่นมือถือ
3. เวลาคุยกับทุกคน >> ต้องสบตา และยิ้มน้อยๆ ด้วยความจริงใจ จะลดอาการเกร็ง และผูกมิตรไปในตัว
4. เพื่อนชวนไปเที่ยว >> ต้องไปบ้าง ไม่ใช่ไม่ไปเลย แต่ถ้าเพื่อนที่คบอยู่ชวนไปเที่ยวผับ อันนี้ถ้าไม่มั่นใจในเพื่อนและตัวเองก็อย่าเพิ่งไป ก่อนไปก็ถามในเรื่องจำเป็นที่เราต้องรู้เวลาไปเที่ยว แค่นี้ก้เป็นการพูดคุยแล้ว เช่น ไปไหนกันดีวันหยุดนี้? มีใครไปบ้างเหรอ? ทำไมเพื่อนคนนี้ไม่ไปกับเราละ? ไปกีโมง? เจอกันที่ไหน? ประมานนี้
5. อยากพูดเก่ง >> ไม่จำเป็นต้องพูดเก่ง แต่ก็เป็นผู้รับฟังที่ดีได้ แต่ยังงัยก็ต้องพูดบ้างอะนะ ง่ายๆ เลย
- ถามเมื่อสงสัย? >> เที่ยงนี้กินข้าวไหนกันดี? / เย็นนี้ใครว่างมั้ง? / ไปกินติมกัน ไปงานสัปดาห์หนังสือกันมั้ย?
- ตอบเมื่อเพื่อนถาม >> กินข้าวมันไก่กันดีมั้ย? ร้านป้านีอร่อยนะ / เราว่างนะ ไปกินติมด้วยคนนะ / เราไม่ว่างอะ ไปเที่ยวกับที่บ้าน
- เล่าเรื่อง >> เมื่อวานกลับจากหัวหิน เจอลุงแก่ๆ เที่ยวขอเงิน น่าสงสารเนอะ ลูกลานลุงแกไปไหนหมดเนอะ / เมื่อคืนดูลมซ่อนรัก ณเดชหล่อเนอะ แต้วก็น่ารัก เล่นด้วยกันนี่เราฟินเลย / วันก่อนเจอลูกหมาอย่างน่ารักที่ถนนแถวบ้าน มีใครสนใจป่าว? เราว่าไม่น่าจะมีเจ้าของ อะไรแบบนี้
6. เข้ากับคนง่าย >> เปิดใจ สบตาเมื่อพูดคุย ยิ้มให้เมื่อพบ
ลองไปทำดู ค่อยๆ ทำ ทำไปเรื่อยๆ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
สมาชิกหมายเลข 7672720 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 6984699 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4906082 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5219144 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2753430 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2880624 สยอง, สมาชิกหมายเลข 1550766 ถูกใจ, ajayjay ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1912513 ถูกใจ, หิมะกำลังตก ถูกใจรวมถึงอีก 11 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 71
เคยเป็นโรคกลัวสังคมเหมือนกันค่ะ ไม่รู้จะสื่อสารกับคนยังไง เวลาเจอใครก็พูดไม่ถูก ไม่รู้จะพูดยังไงตอบยังไง ต้องตอบจังหวะไหน แต่ตอนนี้หายสนิทเลยค่ะ เข้าสังคมได้สบายใจและโล่งสุดๆ วิธีคือ
ลองหายใจลึกๆเป็นประจำค่ะ นึกได้ก็ทำเรื่อยๆ เวลาหายใจยาวๆให้ลึกถึงท้องจะช่วยให้สมองโล่งๆสบายๆ ความคิดกังวลเรื่องไร้สาระจะน้อยลง จะช่วยปรับความคิดตัวเองใหม่ให้มีความกล้าขึ้น ลองคิดดูว่าทำไมต้องไปกลัวสายตาและความคิดของคนรอบข้าง เราไปหวังอะไรจากคนรอบข้าง หวังการยอมรับเหรอ หวังคำชื่นชม หรือหวังความรักจากใครเหรอ ไม่ใช่ เราไม่ได้ต้องการความสุขจากตรงนั้น เรามีความสุขของเราเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพาอะไรพวกนั้น
ถ้าเราไม่ได้หวังอะไร เราก็แค่มีชีวิตของเราไป พูดในสิ่งที่อยากพูดโดยไม่ต้องกลัวเขาจะคิดว่าเราแปลก ทำอะไรที่เราสบายใจ ทำตัวให้อิสระจากความคิดกังวลเรื่องคนรอบข้าง แล้วเราก็จะเข้าสังคมได้อย่างมีความสุขเพราะเราไม่คิดมากว่าอะไรต้องเป็นยังไงให้มากมายค่ะ
ลองหายใจลึกๆเป็นประจำค่ะ นึกได้ก็ทำเรื่อยๆ เวลาหายใจยาวๆให้ลึกถึงท้องจะช่วยให้สมองโล่งๆสบายๆ ความคิดกังวลเรื่องไร้สาระจะน้อยลง จะช่วยปรับความคิดตัวเองใหม่ให้มีความกล้าขึ้น ลองคิดดูว่าทำไมต้องไปกลัวสายตาและความคิดของคนรอบข้าง เราไปหวังอะไรจากคนรอบข้าง หวังการยอมรับเหรอ หวังคำชื่นชม หรือหวังความรักจากใครเหรอ ไม่ใช่ เราไม่ได้ต้องการความสุขจากตรงนั้น เรามีความสุขของเราเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพาอะไรพวกนั้น
ถ้าเราไม่ได้หวังอะไร เราก็แค่มีชีวิตของเราไป พูดในสิ่งที่อยากพูดโดยไม่ต้องกลัวเขาจะคิดว่าเราแปลก ทำอะไรที่เราสบายใจ ทำตัวให้อิสระจากความคิดกังวลเรื่องคนรอบข้าง แล้วเราก็จะเข้าสังคมได้อย่างมีความสุขเพราะเราไม่คิดมากว่าอะไรต้องเป็นยังไงให้มากมายค่ะ
สมาชิกหมายเลข 7861113 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6984699 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 6861189 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6831437 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2598630 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6233904 ซึ้ง, CutieTrinity ถูกใจ
ความคิดเห็นที่ 8
ผมก็เป็นเหมือนคุณเลยครับ คือไม่ใช่ว่าไม่รู้วิธีแก้นะว่าต้องปรับตัวยังไง เรารู้หมด แต่เราไม่ทำแค่นั้นเอง แล้วมักชอบตั้งคำถามกับตัวเองว่า "ที่เค้าพูดกันแบบนั้นเค้าจะรู้ไปเพื่ออะไร มันมีประโยชน์อะไรในการคุยแบบนั้นหรือถามแบบนั้น" จะชวนคุยก็ไม่รู้จะชวนทำไม คือไม่มีแรงผลักดันให้เค้าต้องมายอมรับเราขนาดนั้นอ่ะ แต่ถ้าเพื่อนสนิทกันมากๆนี่เราเองจะเป็นฝ่ายพูดไม่หยุด พูดไร้สาระ พูดอะไรก็ได้ แต่ถ้าเป็นญาติ หรือเพื่อนไม่สนิทหรือคนไม่รู้จักก็จะเงียบอย่างเดียว หรือจะเป็นเพื่อนของเพื่อนก็จะไม่พูดเหมือนกัน คิดว่าคงมีหลายๆคนเป็นแบบนี้แหละแต่เค้าไม่มาพูดหรือพยายามเข้าสังคมก็เลยเป็นแบบนี้กันต่อไป มีอีกหลายอย่างที่คาใจกับอาการแบบนี้ ถ้าคนที่เป็นคล้ายๆกันมาคุยกันน่าจะเข้าใจกันดีขึ้นนะครับ
สมาชิกหมายเลข 7681399 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6861189 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7098978 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5219144 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4783622 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2095988 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1128205 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1693868 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1550766 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1143489 ถูกใจรวมถึงอีก 17 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เราเป็นโรคกลัวการเข้าสังคมแก้ยังไง
คือเป็นมาตั้งแต่เด็ก ๆ ค่ะ จริง ๆ เป็นคนเข้ากับคนง่าย แต่ ขี้อาย ไม่กล้าทักใครก่อน เวลาปิดเทอมหรือหยุดเสาร์ อาทิตย์ ก็อยู่แต่บ้านไม่ออกไปไหน เพื่อนชวนไปเที่ยวก็ไม่ไป ยกเว้นเวลาไม่มีอะไรทำจริง ๆ เวลามีญาติหรือมีคนมาหาก็จะหลบอยู่ในบ้าน ไม่กล้าคุย อยู่บ้านก็จะเล่นแต่กับแมว เล่นคอม เพื่อนก็น้อยมาก ๆ ไม่รู้จักจริงคือไม่คุย ไม่รู้จะทำยังไง ไปทำงานพิเศษกะจะหาเงินช่วงปิดเทอม ก็อยู่ได้ไม่ถึงอาทิตย์ เพราะไม่คุยกับใครเลย คือเหนื่อยมาก ๆๆ
อยากเป็นคนคุยเก่ง เข้ากับคนง่าย พยายามทำแต่ก็ทำไม่ทุกวันนี้อยู่แต่บ้านไม่ออกไปไหนเลย แค่ออกไปเซเว่นยังไม่อยากออกไป
ทำยังไงดีค่ะ คือซีเรียต ไม่รู้จะทำยังไง กับชีวิตที่หมกอยู่แต่บ้าน