ผมไม่ค่อยได้นั่งสายนี้บ่อยนัก  แต่เคยเจออยู่ 2 ครั้ง

ป้าแกจะใส่เสื้อผ้าเก่าๆ หน่อย แขวนพระเต็มคอ พูดจาเพราะๆ สำเนียงเหน่อๆ เหมือนคนราชบุรี ,สิงห์บุรี ประมาณนี้
ประทับในการบริการของแกมากๆ ผมสังเกตผู้โดยสารจะยิ้มกันแทบทุกคน เวลาเห็นแกพูดไปด้วย เก็บตังค์ ค่าโดยสารไปด้วย

ใส่สำเนียงเหน่อๆ ด้วยะ

" สวัสดี๋จ้าาา ขึ้นมาเลยจ่ะลู๋ก ขึ้นมาเลย ระวังด้วยนะลู๋ก "
" สวัสดี๋ จ้า ลงไหนจ๋า ลู๋ก...?? 13 บาทจ้าาา  อ่ะนี่ ป้าทอนนะลู๋กนะ ขอบใจ๋จ้าาา "
" หนู๋จับแน๋นๆ ด้วยนะหนู๋ "
" ลงรถ ดูซ้ายด้วยนะหนู๋  ตอนเย็นๆ รถมันเยอะ "

มีพี่ผู้ชายคนนึง ขึ้นรถผิดฝั่ง

ป้าแกบอก " คุณพี๊ ลงไหน๋จ๊ะ....?? อ๋อผิดฝั่งจ้าาา คุณพี่ต้องไปนั่งฝั่งนู่นนะ แล้วต้ออีกส๋ายจ้าาา "
ชี้ไปที่คนขับ หยุดได้ดั่งใจ " ไอ้หนู๋ จอดให้พี๋เขาลงก๋อน  พี่ระวังรถด้วยจ้า "
ชะโงกหน้าออกไป " รถเมล์ สาย ??? นะพี๊นะ ดูดีๆนะพี๊ "

ล่าสุด พึ่งเจอ ผมก็นั่งดูแกเก็บค่าโดยสารไปเรื่อยๆ มีผู้หญิงคนนึง ให้ค่าโดยสารไม่พอ
" อ๋อตอนนี้ขึ้นเป็น 13 บาท แล้วจ่ะหนู๋ " ผู้หญิงคนนั้น ก็รีบล้วงเหรียญในกระเป๋าตังค์
ป้าบอก " ใจเย็นๆ จ่ะ คนส๋วย ไม่ต้องรี๋บนะ ไม่ต้องรี๋บ .....ป้าไม่รี๋บจ้าาาา "  พี่ผู้หญิงยิ้ม ( สงสัยยิ้ม เพราะเรียกคนสวย นี่แหล่ะ 5555)
ไม่รู้ว่าป้าแกเล่นมุกหรือเปล่า แต่แกพูดด้วยอารมณ์ หน้าตาซื่อๆ
ทุกคนบนรถ (รวมทั้งผม) ยิ้มมมมม

มาถึงตาผมบ้าง ผมก็รอ ว่าแกจะบริการ จะคุยกับผมยังไง ....?? นึกในใจ แบบว่าต้องได้ยินคำว่า รูปหล่อ,สุดหล่อ ให้ชื่นใจแน่ๆ
ป้ามองหน้าสักพัก " ลงไหน๋จ๊ะ....?? พ๋อหนุ่ม "  อ่อมมมม !! ดีนะไม่เรียกพี๊ ลุ้นแทบตาย  (เงิบสิ # ร้องไห้หนักมาก 5555)

มันเป็นการนั่งรถเมล์ 2 ครั้ง ที่มีความสุขที่สุด เท่าที่เคยใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯมา 10 กว่าปี
่เสียดายที่ไม่มีขนมติดไม้ ติดมือไป ไม่งั้นคงให้แกไปแล้ว

ต่างกับรถไฟฟ้า แค่ถามทาง ยังโดนกระแทกเสียงใส่ไมค์ ราวกับว่า ขอนั่งฟรีๆ
ผมว่างานบริการบางที มันก็ไม่เกี่ยวกับว่า อยู่ระดับไหน....?? แต่มันขึ้นอยู่กับจิตวิญญาณของคนคนนั้น จริงๆ