Part 1 Introduction
http://ppantip.com/topic/33369122
Part 2 Main idea
http://ppantip.com/topic/33369706
มาต่อกันที่ตอนสุดท้าย part 3 conclusion
หลายคนคงสงสัยว่าเราดำรงชีพอยู่ได้ไงโดยที่ไม่มีอาหาร ไม่ค่ะ อาหารน่ะมี อร่อยด้วย เราเลยถือเอา part 3 นี้ ลงรูปอาหารให้หนำใจไปเลยว่าพวกเราต้องกินไรบ้าง แน่นอนค่ะ อาหารทุกอย่างทำมาจากผลผลิตของบ้านนี้ ทำเองทุกอย่าง ผักโล้นๆ เพื่อนเราคนนึงไม่กินผักนี่งานเขี่ยก็มา งานยี้Veggie ก็มา งาน ewwwww ก็มา คนที่นี่ตกใจมากว่าทำไมไม่กินผัก โตมาได้ไง เพื่อนก็กระซิบกับเราว่าก็โตมาเหมือนคนที่กินแต่ผักนั่นแหละ
สรุปโดยรวมอาหารก็ประมาณนี้ค่ะ ไม่ได้สัมผัสคำว่าเนื้อสัตว์เลย
ซอสเปรี้ยวๆมีกลิ่นเบอรรี่ ไม่รู้เรียกว่าอะไร
เหมือนจะเป็นมันฝรั่งทอดกรอบ กินกับโยเกิร์ตและผักค่ะ เข้ากันมากกกกก สิฮากกกกก เรานี่เดินไปขอไข่ต้มเลย
เขาบอกคล้ายๆ Taco อะไรก็ไม่รู้มีถั่วดำ ซอสเปรี้ยวๆ ห่อๆแล้วกิน
อันนี้เพื่อนเราชอบสุดเพราะไม่มีสีเขียว มีหอมเจียวด้วย ราดด้วยโยเกิร์ต อะไรฟะะะะ
เราชอบอันนี้ มันฝรั่งอบ ตรงขอบจะกรอบๆ ใส่ผักโขมด้วย
อาหารเช้า
อันนี้อะไรไม่รู้ จำไม่ได้ ราดด้วยโยเกิร์ต (อีกละ)
ข้าวผัดของบ้านนี้
อันนี้คือของหวาน เขาบอกทำมาจากไชเท้า
เวลามื้ออาหารก็จะประมาณเนี้ยยย ลืมบอกไปว่าก่อนมาที่นี้เราพอจะเก็บพวกเครื่องโลโบ้ไว้ กะว่าเอาไว้ทำให้โฮสต์กิน ที่เก็บไว้เยอะสุดคือผัดผงกะหรี่ มี 4 ซอง ก่อนกลับเราเลยอาสาเป็นเจ้าภาพทำอาหารมื้อเย็นให้ทุกคนโดยมีคนที่พวกเราสนิทที่สุดในบ้านช่วย เขาช่วยเตรียมทุกอย่างเลย ต้องเตรียมตั้งแต่บ่ายสอง เพราะต้องเลี้ยงคนเยอะ เมนูวันนั้นคือ ไก่ผัดผงกะหรี่ใส่มันฝรั่ง --, อย่างน้อยก็มีเนื้อไก่เนอะ ไม่ได้ถ่ายรูปเลย เพราะมัววุ่นมากก ทุกคนชมว่าอร่อย (ซึ่งก้ไม่รู้ว่าจริงป่าว)
ดอกไม้นี่พวกเราจัดเองนะ เก็บจากแถวบ้านนี่เอง
วันสุดท้ายที่พวกเราจะอยู่เหมือนเป็นวัน Big cleaning day ของที่นี่ ทุกคนจะช่วยกันถอนหญ้า ทำความสะอาดบ้าน ตั้งแต่เด็กไปจนถึงผู้ใหญ่ทั้งหญิงและชาย จากนั้นสายๆก็จะกินนมแพะและกล้วยหอม นมแพะไม่คาวเลย เราชอบมาก มีครั้งนึงเราอยากกินแล้วมีคนเสนอให้เราใส่มิ้นต์ เราก็เดินไปหาว่ามิ้นต์ที่นี่เป็นแบบไหนสรุปคือมันรสเหมือนซีอิ้วดำบ้านเราค่ะ แต่ใส่ไปแล้วอร่อยมากกก เหมือนกินนมรสช็อกโกแล็ตเย็นๆด้วยกลิ่นมิ้นต์ ชื่นใจหายเหนื่อยค่ะ
บรรยากาศปาร์ตี้นมแพะที่สวนหลังบ้าน
กินไปคุยกันไป
เด็กๆมองอะไรจ๊ะะ
นี่ก็ฝึกยิมนาสติกกับต้นไม้
พูดถึงเด็กๆของที่นี่น่ารักมากค่ะ ผู้ชายจะหล่อเป็นพิเศษ มีแวว Hipster แต่น้อย
ลืมชื่อน้อง แต่น้องหล่อมากกก ตอนแรกทำท่ากลัวพวกเรานะคะ แต่ไปไปมาๆมาคุยด้วยเฉยเลย 555
เบนจามิน ขวัญใจพวกเรา สนุก คุยเก่ง เป็นลูกของคนในบ้านที่สนิทกับพวกเราค่ะ
เด็กๆจะมี singing class ด้วยนะ เพลงก็เป็นพวกเพลง Gathering ค่ะ สอนโดยพ่อแม่พวกเขาเอง
เรียนเพื่อ Gathering
ผู้ใหญ่ก็จะเล่นดนตรี
คุณแม่อุ้มลูกน้อยนั่งคอยดูสามีกับลูกคนโต
เรยาอยากรู้ว่าลิงที่เมืองไทยเป็นแบบไหน
ต้องคนนี้ นาฮามา ลูกสาวโฮสต์
นาฮามา นอนรอแม่ทำกับข้าว
นาฮามากับพี่เลี้ยงกะเหรี่ยงไทย
นาฮามาแบบชัดๆ ชอบมากคนนี้อยาก carry on กลับไทยมากกกก
เด็กๆกำลังเล่นชิงช้าแบบที่อีพ่อเคยทำให้เราตอนเด็กเลย เห็นแล้วคึดฮอดบ้าน เวลาแบบนี้ด้วยนะ TT
ขอพี่แจมมั่ง ไกวพี่ด้วย ><
อันแบบนี้ก็มีนะ
ครอบครัวนี้จับจองแล้ว
เดินเล่นยามค่ำ
วันอาทิตย์คือวันครอบครัว คือทุกคนไม่ต้องทำงาน ทำไรก็ได้ เล่นกันสนุกสนาน อันที่จริงมีอาทิตย์นึงโฮสต์จะสอนเราขี้ม้ากัน แต่เราดันไปในเมืองก่อน อดเลยยย
ชิลๆที่ริมสระ
รึจะนั่งเล่นที่มุมประจำ ชิงช้าหน้าบ้านแดง
เดินเล่นไปตามลำธารน้อย
สำรวจฟาร์ม
เนื้อสัตว์ของคนที่นี่
วันนี้เพื่อนเยอกับป้าแคนาดาชวนไปดูละคร โรมิโอจูเลียตที่ในเมือง ดูฟรีแบบตียุงไปดูไป
ดูเสร็จเจอร้านอาหารจีน มีรึเราจะไม่พลาด อยากกินเนื้ออออ แต่พอกินไปก็มี Hipster ในบ้านคนนึงมาตาม บอกว่าหายไปนานนึกว่าไปหน ทุกคนที่บเานเป็นห่วงมาก ทำไงได้ก็พวกคนเยอกับป้านั้นเดินนำไปก่อนหายไปไหนก็บ่ฮู้ เฮาก็อยากกินอะไรที่มมีเนื้อเนาะะ พ่อหนุ่มยังบอกว่าให้รอมั้ย เดินกลับบ้านได้มั้ย เราก็บอกไม่เป็นไร เราโอเค Dont worry be happy and so sorry abt that
เราต้องออกจากบ้านตอนตีห้าเพื่อมาขึ้น Greyhound ใน Albany เพราะเราต้องออกจาก JFK 15.30 คนที่เราสนิทด้วยกลัวเราไม่มีอะไรกิน กลัวหิวระหว่างทาง เขาตื่นก่อนเราเพื่อมาทำ pancake & maple syrup ให้พวกเรากิน ทั้งยังบอกให้พ่อไปเอาพวกโลชั่นที่ร้านมาเป็นของฝากให้คนที่เมืองไทย ประทับใจมากค่ะ น้ำตาจะไหล
บทเพลงที่คนที่นี่สอนพวกเราร้องก่อนกลับ TT
โฮสต์กับลูกสาวมาส่ง ก่อนจากกันโฮสต์บอกว่า "You guys r good example of Thai people, hope to see u again" นี่พูดจริงหรือประชดคะ 555
แต่ยังไงก็เหอะถ้าได้มาเมกาอีก เรามาที่นี่อีกแน่นอน ประทับใจไม่รู้ลืม พร้อมเดินทางสู่ญี่ปุ่น และเมืองไทยแบบยิ้มไม่หุบแล้วววว เวลานั้นน
= งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา But goodbye doesn't mean forever! Nice to meet u, my friends in Cambridge =
[CR] เมื่อกะเหรี่ยงไทยไปปลูกผักที่นิวยอร์ก Part 3 ตอนจบ
Part 1 Introduction http://ppantip.com/topic/33369122
Part 2 Main idea http://ppantip.com/topic/33369706
มาต่อกันที่ตอนสุดท้าย part 3 conclusion
หลายคนคงสงสัยว่าเราดำรงชีพอยู่ได้ไงโดยที่ไม่มีอาหาร ไม่ค่ะ อาหารน่ะมี อร่อยด้วย เราเลยถือเอา part 3 นี้ ลงรูปอาหารให้หนำใจไปเลยว่าพวกเราต้องกินไรบ้าง แน่นอนค่ะ อาหารทุกอย่างทำมาจากผลผลิตของบ้านนี้ ทำเองทุกอย่าง ผักโล้นๆ เพื่อนเราคนนึงไม่กินผักนี่งานเขี่ยก็มา งานยี้Veggie ก็มา งาน ewwwww ก็มา คนที่นี่ตกใจมากว่าทำไมไม่กินผัก โตมาได้ไง เพื่อนก็กระซิบกับเราว่าก็โตมาเหมือนคนที่กินแต่ผักนั่นแหละ
สรุปโดยรวมอาหารก็ประมาณนี้ค่ะ ไม่ได้สัมผัสคำว่าเนื้อสัตว์เลย
ซอสเปรี้ยวๆมีกลิ่นเบอรรี่ ไม่รู้เรียกว่าอะไร
เหมือนจะเป็นมันฝรั่งทอดกรอบ กินกับโยเกิร์ตและผักค่ะ เข้ากันมากกกกก สิฮากกกกก เรานี่เดินไปขอไข่ต้มเลย
เขาบอกคล้ายๆ Taco อะไรก็ไม่รู้มีถั่วดำ ซอสเปรี้ยวๆ ห่อๆแล้วกิน
อันนี้เพื่อนเราชอบสุดเพราะไม่มีสีเขียว มีหอมเจียวด้วย ราดด้วยโยเกิร์ต อะไรฟะะะะ
เราชอบอันนี้ มันฝรั่งอบ ตรงขอบจะกรอบๆ ใส่ผักโขมด้วย
อาหารเช้า
อันนี้อะไรไม่รู้ จำไม่ได้ ราดด้วยโยเกิร์ต (อีกละ)
ข้าวผัดของบ้านนี้
อันนี้คือของหวาน เขาบอกทำมาจากไชเท้า
เวลามื้ออาหารก็จะประมาณเนี้ยยย ลืมบอกไปว่าก่อนมาที่นี้เราพอจะเก็บพวกเครื่องโลโบ้ไว้ กะว่าเอาไว้ทำให้โฮสต์กิน ที่เก็บไว้เยอะสุดคือผัดผงกะหรี่ มี 4 ซอง ก่อนกลับเราเลยอาสาเป็นเจ้าภาพทำอาหารมื้อเย็นให้ทุกคนโดยมีคนที่พวกเราสนิทที่สุดในบ้านช่วย เขาช่วยเตรียมทุกอย่างเลย ต้องเตรียมตั้งแต่บ่ายสอง เพราะต้องเลี้ยงคนเยอะ เมนูวันนั้นคือ ไก่ผัดผงกะหรี่ใส่มันฝรั่ง --, อย่างน้อยก็มีเนื้อไก่เนอะ ไม่ได้ถ่ายรูปเลย เพราะมัววุ่นมากก ทุกคนชมว่าอร่อย (ซึ่งก้ไม่รู้ว่าจริงป่าว)
ดอกไม้นี่พวกเราจัดเองนะ เก็บจากแถวบ้านนี่เอง
วันสุดท้ายที่พวกเราจะอยู่เหมือนเป็นวัน Big cleaning day ของที่นี่ ทุกคนจะช่วยกันถอนหญ้า ทำความสะอาดบ้าน ตั้งแต่เด็กไปจนถึงผู้ใหญ่ทั้งหญิงและชาย จากนั้นสายๆก็จะกินนมแพะและกล้วยหอม นมแพะไม่คาวเลย เราชอบมาก มีครั้งนึงเราอยากกินแล้วมีคนเสนอให้เราใส่มิ้นต์ เราก็เดินไปหาว่ามิ้นต์ที่นี่เป็นแบบไหนสรุปคือมันรสเหมือนซีอิ้วดำบ้านเราค่ะ แต่ใส่ไปแล้วอร่อยมากกก เหมือนกินนมรสช็อกโกแล็ตเย็นๆด้วยกลิ่นมิ้นต์ ชื่นใจหายเหนื่อยค่ะ
บรรยากาศปาร์ตี้นมแพะที่สวนหลังบ้าน
กินไปคุยกันไป
เด็กๆมองอะไรจ๊ะะ
นี่ก็ฝึกยิมนาสติกกับต้นไม้
พูดถึงเด็กๆของที่นี่น่ารักมากค่ะ ผู้ชายจะหล่อเป็นพิเศษ มีแวว Hipster แต่น้อย
ลืมชื่อน้อง แต่น้องหล่อมากกก ตอนแรกทำท่ากลัวพวกเรานะคะ แต่ไปไปมาๆมาคุยด้วยเฉยเลย 555
เบนจามิน ขวัญใจพวกเรา สนุก คุยเก่ง เป็นลูกของคนในบ้านที่สนิทกับพวกเราค่ะ
เด็กๆจะมี singing class ด้วยนะ เพลงก็เป็นพวกเพลง Gathering ค่ะ สอนโดยพ่อแม่พวกเขาเอง
เรียนเพื่อ Gathering
ผู้ใหญ่ก็จะเล่นดนตรี
คุณแม่อุ้มลูกน้อยนั่งคอยดูสามีกับลูกคนโต
เรยาอยากรู้ว่าลิงที่เมืองไทยเป็นแบบไหน
ต้องคนนี้ นาฮามา ลูกสาวโฮสต์
นาฮามา นอนรอแม่ทำกับข้าว
นาฮามากับพี่เลี้ยงกะเหรี่ยงไทย
นาฮามาแบบชัดๆ ชอบมากคนนี้อยาก carry on กลับไทยมากกกก
เด็กๆกำลังเล่นชิงช้าแบบที่อีพ่อเคยทำให้เราตอนเด็กเลย เห็นแล้วคึดฮอดบ้าน เวลาแบบนี้ด้วยนะ TT
ขอพี่แจมมั่ง ไกวพี่ด้วย ><
อันแบบนี้ก็มีนะ
ครอบครัวนี้จับจองแล้ว
เดินเล่นยามค่ำ
วันอาทิตย์คือวันครอบครัว คือทุกคนไม่ต้องทำงาน ทำไรก็ได้ เล่นกันสนุกสนาน อันที่จริงมีอาทิตย์นึงโฮสต์จะสอนเราขี้ม้ากัน แต่เราดันไปในเมืองก่อน อดเลยยย
ชิลๆที่ริมสระ
รึจะนั่งเล่นที่มุมประจำ ชิงช้าหน้าบ้านแดง
เดินเล่นไปตามลำธารน้อย
สำรวจฟาร์ม
เนื้อสัตว์ของคนที่นี่
วันนี้เพื่อนเยอกับป้าแคนาดาชวนไปดูละคร โรมิโอจูเลียตที่ในเมือง ดูฟรีแบบตียุงไปดูไป
ดูเสร็จเจอร้านอาหารจีน มีรึเราจะไม่พลาด อยากกินเนื้ออออ แต่พอกินไปก็มี Hipster ในบ้านคนนึงมาตาม บอกว่าหายไปนานนึกว่าไปหน ทุกคนที่บเานเป็นห่วงมาก ทำไงได้ก็พวกคนเยอกับป้านั้นเดินนำไปก่อนหายไปไหนก็บ่ฮู้ เฮาก็อยากกินอะไรที่มมีเนื้อเนาะะ พ่อหนุ่มยังบอกว่าให้รอมั้ย เดินกลับบ้านได้มั้ย เราก็บอกไม่เป็นไร เราโอเค Dont worry be happy and so sorry abt that
เราต้องออกจากบ้านตอนตีห้าเพื่อมาขึ้น Greyhound ใน Albany เพราะเราต้องออกจาก JFK 15.30 คนที่เราสนิทด้วยกลัวเราไม่มีอะไรกิน กลัวหิวระหว่างทาง เขาตื่นก่อนเราเพื่อมาทำ pancake & maple syrup ให้พวกเรากิน ทั้งยังบอกให้พ่อไปเอาพวกโลชั่นที่ร้านมาเป็นของฝากให้คนที่เมืองไทย ประทับใจมากค่ะ น้ำตาจะไหล
บทเพลงที่คนที่นี่สอนพวกเราร้องก่อนกลับ TT
โฮสต์กับลูกสาวมาส่ง ก่อนจากกันโฮสต์บอกว่า "You guys r good example of Thai people, hope to see u again" นี่พูดจริงหรือประชดคะ 555
แต่ยังไงก็เหอะถ้าได้มาเมกาอีก เรามาที่นี่อีกแน่นอน ประทับใจไม่รู้ลืม พร้อมเดินทางสู่ญี่ปุ่น และเมืองไทยแบบยิ้มไม่หุบแล้วววว เวลานั้นน
= งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา But goodbye doesn't mean forever! Nice to meet u, my friends in Cambridge =
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น