ขอตั้งเป็นกระทู้อีกครั้ง เนื่องจากอยากได้ความคิดเห็นที่หลากหลาย จากผู้ที่เคยเป็นฝ่ายกระทำ,ถูกกระทำ,เคยพบเห็นเหตุการณ์ นี่คือเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่งที่ใกล้ตัวมากที่เรารับรู้ความคิด การกระทำ และสิ่งที่เค้าคิดหวัง เราขอเล่าแบบละเอียด ขอเล่าแบบเราเป็นผู้หญิงคนนี้เพื่อให้เข้าถึงความคิดของผู้หญิงคนนี้มากที่สุด หากคุณเป็นผู้หญิงคนนี้ หรือเป็นหัวหน้าที่เป็นชายชู้ คุณคิดว่าเค้ารู้สึกอย่างไร มันคือความรักกันจริงหรือไม่ สองคนนี้ควรทำยังไงกับชีวิตเค้าดี

ฉันแต่งงานได้ปีกว่ากับผู้ชายที่ฉันคิดว่ารักและเหมาะสมกับฉัน เค้าหน้าดูพอใช้ หน้าที่การงานและฐานะดีมาก เค้าก็ดูแลฉันดี ตัวฉันเองก็ฐานะดี หน้าตาดี จัดว่าโปรไฟล์ดี แต่สามีเค้าไม่ค่อยมีเวลาให้ฉัน เค้าเลิกงานดึก สามีฉันเป็นหมอ ฉันเจอปัญหาแม่สามี ซึ่งจริงๆ  ก็ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน นานๆเจอกันที แต่มาเจอปัญหาช่วงกำลังเตรียมงานแต่งแล้วก็เลยสะสมมาเรื่อย ฉันเจอปัญหาสามีที่มักอารมณ์ฉุนเฉียวด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่เค้าก็ไม่เคยฉุนเฉียวตัวฉัน  และที่สำคัญเวลาฉันร่วมกับสามี ฉันไม่เคยถึงจุดสุดยอดเลย มันเป็นความทรมานอย่างบอกไม่ถูก ทุกเรื่องฉันได้ปรึกษากับหัวหน้าของฉัน หัวหน้าของฉันอายุเท่ากับฉัน (สามสิบต้นๆ) เค้ามีภรรยาแล้ว มีลูก 2 คน 6 และ 7 ขวบ หัวหน้าของฉัน ฉันก็ดูว่าเค้าไม่หล่อ แต่ดูเป็นผู้ชายที่อบอุ่น ในตอนแรกทุกคนในที่ทำงานชื่นชมกับหัวหน้าดูเป็นแฟมี่ลี่แมน หัวหน้าให้คำปรึกษาฉันได้อย่างดีในทุกเรื่องทุกปัญหา รวมถึงเรื่องที่จะทำยังไงให้ถึงจุดสุดยอดกับสามีฉัน หัวหน้าฉันก็ให้คำปรึกษาอย่างดี จากการปรึกษาเรื่องนี้ทำให้ทั้งฉันและหัวหน้าเกินเลยซึ่งกันและกัน เริ่มจาก กอด จูบ ลูบคำ และลงท้ายด้วยทำออรัล ฉันมีความสุขโดยที่ไม่มีการสอดใส่ ฉันก็ทำให้หัวหน้าเช่นกัน จนกระทั่งที่ฉันท้องกับสามีฉัน หัวหน้าก็ยังแอบมีสัมพันธ์กับฉันเรื่อยมา เล็กๆน้อยๆ เค้าทำให้ฉันในขณะที่ฉันท้องลูกคนอื่น (ลูกสามีฉัน) ดูแลฉันอย่างดี เค้ารับได้กับสิ่งที่ฉันมี จนฉันรู้สึกว่าเราสองคนรักคน เค้าบอกรักฉัน แต่ฉันทำอะไรไม่ได้ เพราะฉันทั้งคู่ต่างมีครอบครัวแล้ว ฉันสนิทกันมากจนในที่ทำงานเริ่มซุบซิบนินทา  ใจนึกก็อยากเลิกพฤติกรรมแบบนี้  เพราะฉันก็คิดว่าฉันยังรักสามีอยู่  ฉันทำอย่างนี้มาได้ประมาณครึ่งปี (จนฉันท้องได้ 5 เดือน) เราสองคนปืดเรื่องกันอย่างเงียบเชียบ ฉันไม่เคยคิดที่จะอยากแย่งสามีมาจากภรรยาเค้าฉันขอแค่มีความสุขแบบนี้ แต่ความลับไม่มีในโลกภรรยาของหัวหน้าจับได้เพราะไลน์  หัวหน้ายอมรับกับภรรยาของตัวเองว่าเผลอใจ แต่ยืนยันไม่เคยมีอะไรกับฉัน และก็รักภรรยาตัวเอง ไม่อยากสูญเสียภรรยาไป ต่อหน้าฉัน (มีการพูดคุยกัน ฉัน หัวหน้า และภรรยาหัวหน้า) ภรรยาของหัวหน้าไม่ยอม ต้องการคุยพร้อมกัน 4 คน คือ ฉัน หัวหน้า สามีฉัน และตัวภรรยาหัวหน้า สามีฉันไม่เชื่อว่าฉันจะนอกใจ สามีฉันเชื่อว่าหัวหน้ามาเกาะแกะฉันฝ่ายเดียว ฉันรอดตัวไป อาจเป็นเพราะฉันกำลังท้องอยู่ด้วย เราทั้งสี่สรุปว่าให้เรื่องมันจบแบบเงียบๆ เพราะทุกคนต่างมีหน้าตาทางสังคม  แต่ภรรยาหัวหน้าไม่จบต้องการให้สามีฉันรับทราบว่าฉันก็เล่นด้วยกับสามีเค้า ภรรยาของหัวหน้าเอาหลักฐานไลน์ แล้วก็เล่าเรื่องที่ฉันไปปรึกษากับหัวหน้าเรื่องที่ฉันไม่ถึงจุดสุดยอดไปล่าให้สามีฉันฟัง  ในวันเกิดฉันสามีฉันกลับมาคุยกับฉัน ฉันต้องแกล้งบอกว่าฉันไม่ได้รักหัวหน้า ฉันเผลอไปนิดเดียวเพราะความใกล้ชิด เป็นอันว่าจบ สามีฉันฟังฉัน และดูแลฉันดียิ่งขึ้นกว่าเดิม ฉันดีใจที่สามีไม่โกรธ ดูแลฉันดีและฉันตั้งใจจะหยุด ฉันจะหยุดตั้งหลายครั้งแต่ทั้งฉันและหัวหน้าต่างรู้สึกดีด้วยกันฉันยังทำงานสนิทกัน ก็ยังใกล้ชิดกัน หัวหน้าไม่ยอมหยุด และฉันก็สงสารหัวหน้ามาก เพราะหัวหน้าโดนภรรยาเค้าตบตี เค้ายอมให้ภรรยาเค้าตบตี ฉันคิดว่าผู้หญิงคนนี้ทำแรงเกินไป เพราะหัวหน้าก็ยอมเค้าทุกอย่าง ต่อมาหัวหน้าบอกกับฉันว่าเค้าจะแยกออกมาอยู่ข้างนอก แต่ภรรยาของหัวหน้าขอร้องไว้ หัวหน้าบอกฉันว่าที่ยังอยู่กับภรรยาก็เพราะลูก ไม่ได้รักภรรยาแล้ว ภรรยาของหัวหน้าเธอเอาเรื่องฉันไปเล่าให้ที่ทำงานฉันฟังไม่ยอมจบอย่างเงียบๆ ฉันขอให้หัวหน้าแสดงให้เห็นว่าแคร์ฉันรักฉัน และหัวหน้าก็ทำตามทุกสิ่งอย่างที่ฉันขอ ฉันขอให้หัวหน้าไม่ต้องไปกินข้าวกับครอบครัวในวันเกิดภรรยา หัวหน้าก็ทำ ฉันรู้สึกดีที่หัวหน้าให้ความสำคัญกับฉันมากกว่าภรรยาของเค้า และแล้วเค้าสองคนก็หย่ากันแต่หัวหน้ายังอยู่ในบ้านกับภรรยาเหมือนเดิม ต่อมาหัวหน้ามาขอฉันว่าให้ลง facebook  ลงรูปครอบครัว พร้อมกับบอกว่า รักลูก รักเมีย เพราะภรรยาของหัวหน้ารู้ว่าที่หัวหน้าไม่ไปวันเกิดเพราะตัวฉัน ฉันจำเป็นต้องยอม ตอนนั้นคนที่ทำงานรู้เรื่อง ฉันกับหัวหน้าแล้วมากขึ้น หัวหน้าก็เริ่มห่างฉัน หัวหน้าบอกว่าต้องห่างกันไประยะนึงก่อนเพื่อไม่ให้ภรรยาเค้าสงสัย เพราะภรรยาเค้าจับตาอยู่ และไม่ให้คนอื่นมาว่าฉันได้ว่าเป็นมือที่สาม  มันทำเหมือนกับว่าหัวหน้าบอกฉันว่าให้เข้าใจได้แล้วว่า รักลูกเมีย ฉันเสียใจ  ช่วงอีก 2 อาทิตย์ก่อนคลอดมีคนส่งจดหมายหาสามีฉันว่าให้ตรวจ DNA ลูกของฉัน เพราะว่าฉันเล่นชู้ แล้วก็ส่งตารางเวรที่ฉันจัดเวรอยู่ร่วมกับหัวหน้าช่วงวันหยุด สามีฉันไปคุยกับหัวหน้า หัวหน้าฉันยืนยันกับสามีฉันว่าไม่เคยมีอะไรเกินเลย สามีไม่ได้มาพูดว่าอะไรกับฉัน ฉันรออดตัวอีกครั้ง ฉันยิ่งเกลียดภรรยาของหัวหน้า เพราะฉันคิดว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นคนส่ง ไม่ยอมจบเรื่องเสียที พอฉันไปคลอด ระหว่างที่ลา ฉันก็ติดต่อกับหัวหน้าตลอด ถึงแม้จะไม่ได้เจอหน้ากันแต่หัวหน้าอยู่กับฉันตลอด 3 เดือน ส่วนสามีฉันก็เลี้ยงลูกคู่กันแต่มันไม่ได้รู้สึกดี เค้าไม่มีอะไรกับฉัน เค้าห่างฉันทุกที ฉันและสามีมีกิจกรรมร่วมกันน้อยมาก นอกจากการเลี้ยงลูก เค้าทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน ฉันก็ไม่กล้าที่จะเริ่ม  จนกระทั่งกลับมาทำงาน ฉันก็ได้เจอหัวหน้า แล้วหัวหน้าก็ตอบสนองฉันได้เป็นอย่างดี ผ่านมาประมาณ 3-4 เดือน  ภรรยาของหัวหน้าก็จับได้แบบมีหลักฐานทุกอย่างว่าฉันและหัวหน้าลึกซึ้งกันแค่ไหน หัวหน้าเลยต้องสารภาพกับภรรยา หัวหน้าบอกว่าภรรยาเค้าไม่โกรธอะไร และเค้าขอเลิกแบบเป็นยังเป็นเพื่อนกัน หัวหน้าบอกกับฉันว่าเค้าพร้อมที่จะใช้ชีวิตอยู่กับฉันแล้ว จากใจจริงในตอนแรกฉันไม่คิดว่าจะแย่งหัวหน้ามา แต่เพราะภรรยาเค้าเป็นแบบนี้ฉันจึงอยากทำ ฉันรู้สึกผิดที่เด็กสามคนอาจมีปัญหา แต่ความดีใจและเห็นช่องทางที่จะทำให้ฉันอยู่ด้วยกันแล้ว แต่ผ่านไปสักสามสี่วัน  หัวหน้าก็อัดเสียงส่งไลน์ให้ฉันว่า เค้าไม่เคยพูดว่า เป็นความผิดครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตที่แต่งานกับภรรยาเค้า และขอว่าฉันอย่าแต่งเรื่องขึ้นมาอีก เพราะภรรยาเค้าก็ยังสำคัญ และเค้าก็ยังรักภรรยาอยู่ (คือมันมีช่วงที่ฉันเถียงกับภรรยาเค้า ฉันพูดประโยคนี้ให้ภรรยาเค้าได้ยินต่อหน้าหัวหน้า ภรรยาขอให้หัวหน้าส่งอัดเสียงตามไลน์มาให้ฉัน) ฉันเสียใจกับคำพูดนี้  ต่อมาฉันก็คุยกับหัวหน้าว่าฉันจะสารภาพกับสามีฉันแล้ว หัวหน้าก็บอกว่าอย่าเพิ่งสารภาพเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของฉัน หัวหน้าบอกให้อยู่อย่างนี้ไปก่อน ผ่านไปหัวหน้าก็ยังไม่เลิก ไม่ออกจากบ้าน แล้วก็ให้เหตุผลว่าอยู่เพราะลูก ไม่อยากให้ลูกมีปัญหา เค้าบอกกับฉันว่าภรรยาเค้าไม่ว่าอะไรที่เค้าจะมาแอบมีอะไรกับฉัน เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับภรรยา  และไม่ได้มีอะไรกับภรรยา แล้วเค้าก็ขอให้ฉันเลิกกับสามีฉัน และเสนอทางเลือกให้ฉันเป็นภรรยาเค้าอีกคน เพราะเค้าคงเลิกยุ่งกับฉันไม่ได้ แต่จะแอบมีอะไรต่อไปแบบี้ก็ไม่ดี ฉันก็ไม่ได้ตัดสินใจ และแล้วภรรยาเค้าก็ไม่ยอมเลิกกับหัวหน้า แถมยังเอาเรื่องไปบอกกับสามีฉัน  แต่เค้าไม่บอกว่าฉันมีอะไรกับหัวหน้าแล้ว  สามีฉันคุยกับฉัน ฉันก็ยอมรับว่าฉันกับหัวหน้ายังไม่จบ มีถึงเนื้อถึงตัวแต่มีอะไรเกินเลย จริงๆฉันตั้งใจจะบอกความจริงแต่หัวหน้าก็ห้ามไว้  วันนั้นก็ได้คุยพร้อมกัน 4 คนอีก พอสามีเห็นหัวหน้า ก็ด่าและก็ต่อย หัวหน้าฉันไม่ได้ตอบโต้อะไร สามีฉันบอกว่า เค้ายอมทุกอย่างแค่ขอให้ฉันหยุด เค้าสงสารลูก เค้าไม่อยากให้ลูกขาดแม่ ฉันก็ได้ยินที่สามีพูดนะ ฉันก็สงสารลูก แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรที่ทำให้ฉันไม่ตอบออกไป ทั้งๆที หัวหน้าก็บอกว่าจะหยุดแล้ว ทั้งๆที่สามีฉันก็ถามหลายรอบ อาจเป็นความชินชามั้ง ฉันรู้สึกสามีฉันไม่ได้รักฉันเท่าเดิม  ตั้งแต่คลอดลูก สามีฉันไม่มีอะไรกับฉันมา  6 เดือน โดยเค้าบอกว่าเค้าเหนื่อยกับงาน เหนื่อยกับลูก และฉันรู้สึกว่าเค้าอาจมีผู้หญิงอื่นอีกคน เพราะเค้าไม่มีอะไรกับฉันตั้งแต่คลอดลูก อีกสาเหตุนึงหัวหน้าได้มาเล่าให้ฉันฟังตอนที่ขอให้ฉันเลิกกับสามีว่า สามีฉันมีพฤติกรรมส่องได้กระโปรงผู้หญิง ฉันได้คุยเรื่องนี้กับสามีเค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ทำแบบนี้ตั้งแต่แต่งงานกับฉันแล้วแต่ฉันก็รู้สึกรับไม่ค่อยได้  อีกเหตุผลถ้าฉันกลับไป เค้าอาจจะพูดเรื่องนี้ขึ้นอีกตอนไหนก็ได้ ฉันก็เลยขอคุยกับหัวหน้าตามลำพังก่อน หัวหน้าบอกว่าให้นึกถึงลูก ให้บอกว่าหยุดชั่วคราว ฉันไม่ยอม ฉันอยากบอกความจริง ฉันอึดอัด สรุปสุดท้ายก็ต้องทำตามอย่างที่หัวหน้าบอก ฉันต้องกลับไปใช้ชีวิตกับสามีที่ชินชา  จนทุกวันนี้ฉันกับหัวหน้ายังคงแอบมีอะไรกันเรื่อย  หัวหน้าบอกว่ารักฉัน จะหาทางมาอยู่กับฉัน สามีฉันไม่เคยมาแสดงอาการหึงหวงหรือไปติดตามในที่ทำงานเลย ฉันขออะไรหัวหน้าก็ทำให้ทุกอย่าง ฉันขอว่าหัวหน้าอย่ามีอะไรกับภรรยาเค้า เค้าก็บอกไม่มี  ฉันขอว่าอย่าแสดงท่าทีที่มีความสุขเวลาอยู่กับภรรยาเค้า เพราะฉันเคยได้ยินเสียงครอบครัวนี้หัวเราะพ่อแม่ลูก หัวหน้าก็รับปากฉัน ฉันขอสารภาพว่าฉันรับไม่ได้ ฉันขอหัวหน้าให้มาหาฉันที่ห้องทำงานบ่อยๆ หัวหน้าก็มา ทั้งฉันและหัวหน้าไม่แคร์คนในที่ทำงานแล้ว เราสองคนจัดเวรอยู่ด้วยกัน จัดไปประชุมด้วยกันสองคน มันเหมือนกับว่าพอภรรยาเค้ารู้ก็ไม่จำเป็นต้องปิด สามีฉันก็ไม่มาตาม  ไม่เคยมาจี้ฉัน ฉันเฝ้าถามหัวหน้าว่านี่คือความรักใช้ไหม หัวหน้าก็บอกว่ารักๆ ฉันได้เป็นภรรยาของหัวหน้าทางพฤตินัยอย่างสมบูรณ์ ฉันรู้สึกมีความสุขที่เป็นอย่างนี้ แต่ฉันก็ต้องเสียใจ มีรูปครอบครัวหัวหน้าลงในเฟสบุ๊กหัวหน้า เป็นรูปที่หัวหน้ากอดเอวภรรยา แล้วก็มีข้อความว่า ความรักความผูกพัน พ่อจะไม่ไปไหนจะอยู่กับแม่ตลอดไป ในวันครบรอบแต่งงานของเค้า ฉันเห็นแล้วฉันเสียใจมาก มีแต่คนมาคอมเม้นว่าน่ารัก ยินดีด้วย เยอะมาก หัวหน้าก็บอก ภรรยาเค้าเป็นคนลง เค้าไม่รู้เรื่อง ฉันขอให้ลบเฟสบุ๊กอันนั้นทันทีเค้าก็ยังไม่ลบ ผ่านไปซักสามสี่วันหัวหน้าเค้าก็ลบ ล่าสุดฉันไปดูงานด้วยกันอาทิตย์นึง หัวหน้าบอกว่าภรรยาเค้าไล่ให้ออกจากบ้านแล้ว หัวหน้าบอกว่าภรรยาเค้ารับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ภรรยาเค้ายินดีที่จะยุติความสัมพันธ์แต่โดยดีกลับจากประชุมเค้าจะเก็บของย้ายออกแล้ว ฉันรู้สึกดีมาก ฉันไม่เคยขอ ฉันได้อยู่กับหัวหน้า เรามีอะไรกันทุกวันหลังดูงานเสร็จ ฉันก็สงสารและก็ละอายกับสามีนะ แต่ฉันคงถอยไม่ได้แล้ว ฉันรอหัวหน้าย้ายออกจากบ้าน แต่ก็ยังไม่ย้ายออก  ฉันเลยไม่รู้ว่าหัวหน้าจะเลิกกับภรรยาเค้าจริงหรือป่าว คนในที่ทำงานฉันพูดว่าที่ลงเฟสบุ๊กครบรอบแต่งงานของหัวหน้าหัวหน้าเป็นคนลงเอง หัวหน้ายังคงมีความสัมพันธ์กับภรรยาเค้า หัวหน้าไม่ยอมออกจากบ้านเอง หัวหน้าไม่ยอมเลิกกับภรรยาเค้า และหัวหน้าจะรับฉันในสถาะเมียน้อย  แต่พอฉันถามหัวหน้า ฉันร้องไห้ เค้าก็บอกว่าที่ต้องพูดกับภรรยาเค้าไปอย่างนั้น เพราะไม่อยากให้เป็นปัญหา ภรรยาเค้าจะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายฉันและหัวหน้า ฉันมารู้ภายหลังว่าวันเกิดภรรยาหัวหน้าที่ฉันขอว่าอย่าไปกินข้าวกับภรรยาเค้า พอฉันออกจากหัวหน้า หัวหน้าก็ไปหาภรรยาเค้าทันทีมีรูปครอบครัวเค้า  แล้วฉันเริ่มไม่แน่ใจว่าฉันควรจะไปต่อหรือหยุดแล้วอยู่กับครอบครัวแต่ฉันก็กลัวว่า หากมีปัญหาอะไรขึ้นมาสามีฉันจะขุดเอามาพูด ถ้าฉันมาเริ่มใหม่กับหัวหน้าไม่น่ายากเพราะพ่อแม่ฉันก็ชื่นชมในตัวหัวหน้า (แต่ท่านไม่รู้นะว่าเราแอบมีอะไรกัน) ฉันรู้ว่าต้องมีคนว่า ด่าฉันเยอะแยะมากมาย ฉันไม่สนใจ  ฉันเล่าเรื่องไม่ดีของฉันและหัวหน้าทั้งหมด แต่ที่เล่าหมดเพราะอยากให้ทุกคนเห็นทุกด้าน ว่าหัวหน้าเค้าทำทุกอย่างให้ฉัน เค้าแสดงว่ารักฉัน