คำว่า "ยำ" ถ้าเป็นอาหารเหนือ เล่นเอาผู้อ่านที่อยู่ภาคอื่นหรือคนที่ชินกับภาษาไทยกลางน่าจะถึงกับมึนไปเลย

พูดถึงยำ ภาพที่เห็นเห็นในสมอง น่าจะเป็นยำอะไรก็ตามที่อยู่ในจานแห้งขลุกขลิก มีพริกขี้หนูซอย หอมใหญ่
สะระแหน่ ต้นหอม ผักชีโรย  ปรุงรสด้วยเปรี้ยวนำ หวานตาม  หรืออะไรทำนองนั้นที่คนกินชอบ

ทางเหนือจะเรียกอาหารที่ประกอบขึ้นโดยมีความแตกต่างจากยำทั่วไป แต่เรียกว่ายำเหมือนกัน เช่นยำปลาแห้ง
ยำจิ๊นไก่  ยำกบ  ยำเห็ด ซึ่งจะเป็นที่สื่อความหมายได้ในหมู่คนเหนือด้วยกัน

ปลาแห้งหรือปลากรอบ น่าจะเป็นคำเดียวกัน  วันก่อนได้ปลาแห้งปลาช่อนและปลากดแก้วมาอย่างละหน่อย กะ
เอามาตุนไว้ใส่แกงผักนั่นผักนี่ ช่วงร้อนนี้



ก่อนซื้อแม่ค้าบอกปลากดแก้ว  พอจ่ายเงินแล้วถามย้ำอีกทีเพราะมีคนชอบพูดว่ามักจะเป็นสวายเล็ก  แม่ค้าบอก
ให้ชื่นใจว่า " มันก็รวม ๆ กันมานั่นแหละแยกไม่ออก เพราะเป็นปลาหนังด้วยกัน"  เอ่อนั่นเต๊อะ



ตั้งกระทะ ใส่น้ำ ตะไคร้ทุบ ข่า ขมิ้นสด กะปิ ต้มจนเดือดหอม  แล้วเอาปลาแห้งกดแก้วใส่ลงไปต้มด้วย ต้มจนปลานุ่ม




ปลานุ่มดีแล้ว  เอามาแยกเฉพาะเนื้อที่จะใช้เก็บไว้  หัวก้างทิ้งไป  งานนี้มีแอบเอาเห็ดโคนอบแห้งที่ซื้อมาจากแม่สาย
ใส่ปนลงไปด้วย



ผักไผ่ (ผักแพรว) ตัวชูกลิ่นอย่างดีขาดไม่ได้  หอมแดงช่วยความหวานเวลาเคี้ยวโดน



น้ำพริกดำยำลาบ แบบสำเร็จที่ขายเป็นซอง  พร้อมแล้ว



ใช้น้ำต้มปลา เทลงไปแล้วคนจนน้ำพริกละลาย  แล้วนำปลาแห้งที่ฉีกไว้ใส่ตามลงไป



ชิมปรุงรสตามชอบ  บางท่านชอบเปรี้ยวก็บีบมะนาวใส่ลงไป  ก็ได้รสชาติอร่อยไปอีกแบบ

นี่ละครับ ยำที่สามารถซดน้ำได้











เป็นกับข้าวเมืองเหนือที่ทำอย่างง่าย ๆ  แต่อร่อยไม่เบาที่น่าแนะนำและบันทึกไว้อย่างยิ่งละครับ

ขอบคุณที่ติดตามรับชม  สวัสดีครับ