คือผมมอง2แง่มุมนะครับ

1.แง่มุมที่ไม่เห็นด้วยกับการสร้าง ก็ตามที่หลายคนว่า ว่าเราจะเข้า AEC อยู่แล้ว เราควรมองพม่าเป็นชาติเพื่อนบ้าน ไม่ใช่ศัตรู สร้างละครแต่ละครั้งก็เท่ากับฟื้นฝอยหาตะเข็บ ปลุกระดมให้คนในชาติเกลียดชังชาติเพื่อนบ้าน

2.แง่มุมที่เห็นด้วยกับการสร้าง คอหนังพีเรียดย้อนยุคบางคนมองว่ามันเป็นแค่ภาพยนตร์ ดูเอาสนุกก็พอ อย่าไปอินมาก ถ้าสร้างเนื้อเรื่องออกมาสนุกก็ไม่เห็นเป็นไร (แน่นอนว่าคนประเภทที่2ย่อมไม่เห็นด้วยหากสร้างออกเนื้อเรื่องไม่สนุก เน้นแต่ปลุกระดมให้คนชาตินิยมเกลียดชังเพื่อนบ้าน)

ปล.ผมถามในฐานะที่ผมเป็นคนไม่เกลียดคนพม่า รวมทั้งชาติเพื่อนบ้านทุกชาติ (เอาเข้าจริงไม่มีประเทศไหนเลยที่ผมเกลียด ผมเกลียดคนบางคนจากบางชาติ แต่ก็ไม่ได้เกลียดประเทศของเขา และแน่ใจว่าคนประเทศเขาไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคน) แต่ผมชอบดูหนังพีเรียดย้อนยุค ชอบอ่านประวัติศาสตร์ ถ้าไม่ให้สร้างเสียเลยผมคงเสียดายหากไม่ได้ดูละครสนุกๆอย่าง สายโลหิต, อตีตา, นายขนมต้ม, ฟ้าใหม่, เลือดสุพรรณ (แต่ยอมรับว่า ตำนานสมเด็จพระนเรศวร ตั้งแต่ภาค4เป็นต้นไป กับ บางระจัน ไม่ค่อยถูกจริตผมนัก)

นอกนั้นผมยังชอบดูหนังย้อนยุคอีกหลายชาติ ถ้าเกาหลีไม่สร้างให้ญี่ปุ่นหรือจีนเป็นผู้ร้าย ถ้าจีนไม่สร้างญี่ปุ่นหรือฝรั่งที่มารุกรานจีน เช่น อังกฤษ ฝรั่งเศส ฯลฯ เป็นผู้ร้าย ถ้าอเมริกาไม่สร้างหนังที่มี เยอรมัน, ญี่ปุ่น, เวียดนาม เป็นข้าศึก ถ้าอังกฤษไม่สร้างหนังที่มีฝรั่งเศสหรือสเปนเป็นผู้ร้าย หนังก็คงไม่สนุก

แต่ผมจะชอบมากขึ้นนะ ถ้าสร้างหนังให้ฝ่ายข้าศึกไม่ใช่ผู้ร้าย แต่เป็นแค่ศัตรู แบบหนังสงครามเวียดนามหลายๆเรื่อง (สำหรับสงครามโลกครั้งที่ 2 รอมเมลกับยามาโมโต้ก็มักได้รับบทเป็นคนดี แม้จะเป็นศัตรูกับฝ่ายอเมริกาหรืออังกฤษที่เป็นพระเอกของเรื่อง) หรือหนังเกาหลีหลายๆเรื่อง ที่มีญี่ปุ่นเป็นตัวร้าย แต่ใส่ตัวละครญี่ปุ่นบางตัวให้เป็นคนดี (ฝ่ายพม่าก็จะเห็นชัดในเรื่อง นายขนมต้ม)