คือขอท้าวความก่อนเลยว่า ญาติคนนี้มีศักดิ์เป็นป้าเราค่ะ คือสามีของแกคือพี่ชายของพ่อเราค่ะ
ป้าแกเป็นคนที่ชอบแซะตลอด ปากนี่หมาไม่รับประทานฝุดดๆ คนในครอบครัวก็ไม่ค่อยจะชอบเจ๊แกสักเท่าไหร่
ต่างพากันเอือมพอๆกับเราค่ะ คือแบบเจ๊แกชอบแซะครอบครัวเรามากค่ะ ไม่ใช่แค่ครอบครัวเรา พวกญาติๆก็โดนมาหมด
คือเอาจริงๆตั้งแต่แม่เราแต่งงานกับพ่อเราใหม่ๆก็จะชอบจิกกัดแม่เราตลอด คือเราก็ไม่เข้าใจนะคะว่านางเป็นไรมากกมั้ย ?
เช่น เรื่องทำกับข้าวให้ย่าเราทาน คือแม่เราทำงานค่ะ แล้วตัวเค้าว่างไงเค้าเป็นแม่บ้านไม่ได้ทำงาน เค้าเลยต้องทำอาหารให้ย่าทานวันจันทร์-ศุกร์
และแม่เราทำเสาร์-อาทิตย์ แล้วนางก็มาบ่นค่ะ ว่าแม่เราอะทำน้อยกว่า เห็นแก่ตัว คือแบบแม่ตรูทำงานป้ะวะไม่ได้ว่างนะเหว่ยยย
แล้วอีกอย่างตือค่าใช้จ่ายในการซื้อ+ทำอาหาร ย่าเราก็ออกให้เค้าค่ะ แต่ไม่ได้ออกให้แม่เรา อันนี้แม่เราก็ไม่เคยบ่นสักคำเลยนะ !!!
แล้วที่เราไม่ชอบสุดๆก็คือ เจ๊แกชอบทำตัวโอเว่อร์ฝุด อวยลูกตัวเองมากก ทุกอย่างคือเจ๊แกถูกหมดค่ะ ใครความเห็นไม่ตรงกันกับแกคือผิด
ชอบดูถูกคน ดูถูกเรา นางบอกว่าเราอะเรียนไม่ได้เรื่องสอบไม่ติดหรอก แล้วผลออกมาเป็นไงคะ เราสอบติดค่ะ
แล้วแบบพอนางรู้เรื่องแล้วเจอเรา นางก็ทำเป็นพูดว่า ดีใจด้วยนะลูก อย่ามาสตอเบอร์รี่ใส่ฉันเถอะะ กองไว้ตรงนั้น
แค่นี้ยังไม่พอคือนางมาดูถูกแม่เราค่ะ หลายๆอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่อง รถ ฐานะ สิ่งของต่างๆ
เช่นแม่เราซื้อกระเป๋าแบรนเนมมาใหม่ นางก็พูดประมาณว่า ไปซื้อที่ไหนมาหรอ ก็อปสะเหมือนจริงเลยอ่ะ
คือเราแบบ เอ่ออ .. คือมีแต่เจ๊คนเดียวในโลกหรอที่จะซื้อของแท้ได้อะ ถาม !!!!
มีหลายเรื่องมากๆเลยค่ะ ที่เจ๊แกดูถูก จิกกัด แซะ สารพัด เราโคตรรำคาญเลย
แต่เราคือเด็กคนหนึ่ง ที่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากยิ้มเจื่อนๆและหัวเราะฝืดๆไป แต่ในใจนี่แบบ ไม่ใช่เลย
เราพยายามไม่เก็บมาคิดมาใส่ใจนะคะ แต่มันอดไม่ได้จริงๆอะ เราไม่เคยไปพูดใส่เค้าเลยนะ ไม่เคยว่าไรด้วย
คือเข้าใจว่าเป็นสันดารของเค้าแล้ว แต่มันอดไม่ไหวอยากระบายจริงๆ
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ ...