สวัสดีชาวพันทิปทุกท่านค่ะ
วันนี้ขอระบายสักหน่อยนะคะ...
ในเมื่อคนที่เรารักนั้นดันเป็นคนไม่อยู่ดับล่องกับลอย
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย อารมณ์แปรปรวน แถมยังโกหกเป็นนิสัยด้วย
ดูๆไปก็อดคิดไม่ได้ว่าเป็นคนกระล่อนเจ้าชู้ด้วยรึเปล่า
เราเองก็ฟันธงไม่ได้ว่าเขามีคนอื่น เพราะเราก็ไม่มีหลักฐานชัดเจน
ได้แต่คิดไปเอง ในเมื่อเราก็ไม่เคยก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวเขา
ซึ่งก็เพราะเขาพยายามปกปิดทุกอย่าง เขาเคยหายไป
เราคิดว่าเราถูกทิ้งแล้ว และเราไม่ชอบวิธีการนี้เลย
ถ้าอยากเลิกกับเราก็อยากให้บอกให้เคลียร์ให้ชัดเจน
เราตามหาเขาเพื่อจะถามว่าจะเอายังไง อยากให้เคลียร์ไปเลย
แต่พอมาเจอกับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำดีกับเรา
เยอะมากที่เขาโกหก เยอะมากที่เราเสียความรู้สึก
แต่เราก็ไม่อยากเสียเขาไป จนคิดว่าเราคงหลงมากกว่า
แล้วเราต้องเจ็บอีกแค่ไหนที่จะพอ ต้องเจ็บแค่ไหนเราจะคิดได้
ต้องเหนื่อยกับการวิ่งตามเขาแค่ไหนถึงจะหยุด
บางทีก้รู้สึกเหนื่อยเกินไป ร่างกายบอกไม่ไหวแล้ว
แต่หัวใจมันยังคงดื้อดึง เมื่อไหร่เราจะหมดความรู้สึกสักที
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ค่ะ
อาจจะดูไร้สาระไปบ้าง...ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ต้องเจ็บแค่ไหนถึงจะพอ?!
วันนี้ขอระบายสักหน่อยนะคะ...
ในเมื่อคนที่เรารักนั้นดันเป็นคนไม่อยู่ดับล่องกับลอย
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย อารมณ์แปรปรวน แถมยังโกหกเป็นนิสัยด้วย
ดูๆไปก็อดคิดไม่ได้ว่าเป็นคนกระล่อนเจ้าชู้ด้วยรึเปล่า
เราเองก็ฟันธงไม่ได้ว่าเขามีคนอื่น เพราะเราก็ไม่มีหลักฐานชัดเจน
ได้แต่คิดไปเอง ในเมื่อเราก็ไม่เคยก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวเขา
ซึ่งก็เพราะเขาพยายามปกปิดทุกอย่าง เขาเคยหายไป
เราคิดว่าเราถูกทิ้งแล้ว และเราไม่ชอบวิธีการนี้เลย
ถ้าอยากเลิกกับเราก็อยากให้บอกให้เคลียร์ให้ชัดเจน
เราตามหาเขาเพื่อจะถามว่าจะเอายังไง อยากให้เคลียร์ไปเลย
แต่พอมาเจอกับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำดีกับเรา
เยอะมากที่เขาโกหก เยอะมากที่เราเสียความรู้สึก
แต่เราก็ไม่อยากเสียเขาไป จนคิดว่าเราคงหลงมากกว่า
แล้วเราต้องเจ็บอีกแค่ไหนที่จะพอ ต้องเจ็บแค่ไหนเราจะคิดได้
ต้องเหนื่อยกับการวิ่งตามเขาแค่ไหนถึงจะหยุด
บางทีก้รู้สึกเหนื่อยเกินไป ร่างกายบอกไม่ไหวแล้ว
แต่หัวใจมันยังคงดื้อดึง เมื่อไหร่เราจะหมดความรู้สึกสักที
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ค่ะ
อาจจะดูไร้สาระไปบ้าง...ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ