พอเรียนจบเราก็แต่งงานค่ะ
แล้วก้ทำงานกับครอบครัวแฟน
เราเคลียดมาก ทุกวันนี้เหนื่อยสุดๆ
ด้วยความที่ครอบครัวแฟนมีธุรกิจที่บ้านของเค้า บวกกับแม่ไม่เคยว่า
ทำให้ทุกวันนี้เค้านอนจนไม่ตื่นทำงาน
บางวันนอนจนบ่าย3
อาทิตย์นึงตื่นทำงาน2วัน ตื่นสายแม่เค้าก็ไม่ว่า แล้วก็คงว่าไม่ได้ด้วย
เค้าเป็นคนเอาแต่ใจ ใครพูดอะไรไม่ฟัง จนผู้ใหญ่ไม่อยากจะสอนแล้ว เพราะสอนไปก็ไม่ฟัง

เราเหนื่อยมากทุกวันนี้เราแยกกันอยู่กับเค้า เพราะเราเหนื่อยที่ต้องปลุกทุกวัน แต่เราก็ยังพยายามโทรปลุกตลอด แต่บางทีโทรติด ปลุกเสร็จ เค้าก้ยังนอนต่ออีกอยู่ดี
วันๆมันทำให้เรา วุ่นวายใจ ที่แฟนเราไม่ตื่นทำงาน เราก็คาดหวังให้เค้าดีขึ้นมาตลอด เค้าเองก็บอกว่าจะจิงจังแล้ว แต่ก้ทำได้แค่วันเดียว วันต่อมาก็ตื่นค่ำอีกอยู่ดี

ไม่พอตื่นค่ำ แล้วดันมานั่งกินเบียร์ต่อ จนดึกดื่น เราก็บอกว่า รู้ว่าตัวเองตื่นสายทำไม ไม่รีบกลับไปนอน
กลายเป็นว่าเค้าก็ว่าเรางี่เง่า ไม่เข้าใจผู้ชาย ที่เราบ่นเค้า
เราเหนื่อยทุกวันนี้ เค้าแทบจะไม่ทำให้เรายิ้มได้บ้างเลย กลายเป็นว่าทุกวันนี้เรายิ้มได้ก้ตอนทำงานกับเพื่อนกับพี่ที่ทำงาน

แม้แต่โทรศัพท์เค้าก็ไม่อยากจะโทรไม่อยากรับสายเรา เพราะเราก็เคลียดเรื่องที่เค้าไม่ตื่น แต่ก้มานั่งกินเบียร์จนค่ำมืด เราก็ทุกข์ใจทุกวัน
เรานั่งร้องไห้ แต่เค้ากลับนั่งยิ้มเฉย เราไม่รู้ว่าเรายังทนอยู่อีกทำไม

คนเรารักกันเวลาแฟนร้องไห้คุณยิ้มออกไหม

เราพูดอะไรเค้าไม่เคยแคร์ไม่เคยสนใจคำพูดเราเลย หาว่าเราเอาแต่ใจ
หรือเราเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไปหรอ

เราไม่รู้เมื่อไหร่เราจะพอสักที เราคิดว่าที่ผ่านมาเราพยายามมามากแล้ว พยายามอยากให้ทุกอย่างดีขึ้น แต่ก็ไม่เคยดีขึ้นเลย

บอกเราที
1.เราควรทำยังไงกับตัวเองดี?
2.เราเอาแต่ใจมากไปหรอ?
3.คนเรารักกันเวลาแฟนร้องไห้คุณยิ้มออกไหม?


ด่าเราได้นะ เพราะคนรอบตัวก้ด่าเราเหมือนกันที่ไม่พอสักที