วันนี้ว่างๆ จึงนึกถึงกลอนที่เคยเขียนไว้ปรับแก้ใหม่   จึงเขียนเพิ่มตามความเห็นกับเหตุการณ์ที่ผ่านๆ มา

การคิดการปรุงแต่ง

  มนุษย์มีความคิดสลับสับซ้อน             ทั้งยอกย้อนด้วยวาจาให้สับสน
ด้วยฝึกเรียนฝึกคิดได้แยบยล                น่าชื่นชมความฉลาดของมนุษย์
แต่อวิชชาหลงยึดยังติดอยู่                   ยังเป็นครูสอนให้ติดในความสุข
จึงมองไม่เห็นทางอันดับทุกข์                พราะสุขสนุกต้องมีทุกข์คู่กันไป

การคดโกง

เมื่อคดโกงสำเร็จเสร็จสิ้น          แม้พลิกลิ้นว่าเพื่อใครใคร
เป็นความผิดแม้มีเหตุผลใดใด    จะเฉไฉเยี่ยงใดก็ผิดธรรม


โทสะยังมีอยู่

เมื่อปะทุด้วยความโกรธ            ย่อมโลดโผนด้วยคำหยาบ
ท่านทั้งหลายพึงโปรดทราบ      ใจนั้นอาบ ด้วยโทสะ
กิเลสนั้นมีอยู่ภายใน                แม้ในใจคิดเป็นอริยะ
เมื่อโทสะยังมิละ                    อย่าหลงกะว่าเป็นอรหันต์