มันคือแรปเตอร์แห่งยุคใหม่


มันมีแรงกัดที่สามารถวัดกับไฮยีน่าบางพันธ์ได้


หมาป่าวูลฟ์สีเทา เจ้าผู้ครองป่าฝนของไซบีเรีย สัตว์พวกนี้ถือเป็สุดยอดของนักล่าในตระกูลสุนัข
ถูกทำให้สูญพันธ์ไปจากยุโรปตะวันตกในศตวรรษที่ 18 แต่ก็ต้องขอบคุณนักอนุรักษ์ที่พามันกลับมา
ขนาดตัวของหมาป่านั้นไม่แน่นอน ขึ้นอยู่กับสภาพอากาศและอาหาร ในสภาพ
ที่อาหารสมบูรณ์ เคยมีรายงานการพบหมาป่าสูง 4 ฟุต และหนัก 170 ปอนด์มาแล้ว

สัตว์จำพวกนี้อาจมีแรงกัดได้เกินกว่า  800 ปอนด์ นั่นคือกัดแรงกว่ามนุษย์ถึงสิบเท่า
แรงกัดของมันสามารถหักกระดูกกวางมูส หรือมัสค็อกตัวใหญ่ๆได้ ปัจจุบันเจอได้ในรัสเซียและ
ยุโรปตะวันออก อเมริกาและแคนาดา พวกมันถือเป็นนักล่าที่มีความสำคัญต่อระบบนิเวศเป็นอย่างมาก

รวมฝูงกันคราวละ 2-20 ตัว 8 ตัว เป็นขนาดของฝูงปกติ หมาป่าฝูงใหญ่ๆ
จะมีจ่าฝูงและลูกฝูง มีการเรียงจำดับตำแหน่งในฝูง บางครั้งจะมีการสู้กันเองบ้างเพื่อชิงความเป็นใหญ่
ฝูงหมาป่าขนาดใหญ่ที่มีตัวผู้มากกว่าตัวเมีย จะโดดเด่นด้านการล่าไบซัน ส่วนฝูงตัวเมียจะโดดเด่นด้านการล่ากวางเอลก์
เหยื่ออื่นๆ เช่น หมูป่า กวางแดง ก็จัดอยู่รายชื่อเมนูเช่นกัน


อย่างไรก็ตาม หมาป่าเป็นนักล่าที่น่ากลัวตรงที่มันอาจทำความเร็วได้มากกว่า 35 ไมล์ต่อชั่วโมง
และบางครั้งมันจะไล่ล่าเหยื่อเป็นระยะทางหลายสิบกิโลเมตร เคยมีรายงานว่าหมาป่าฆ่าพิตบูลด้วยการหักคอด้วยซ้ำ
มันไม่กลัวไบซัน หรือกวางเอลค์ รวมฝูงกันเพื่อฆ่าม้าป่า

หมาป่าออกลูกที่ละมากๆ เสมอ
ในอเมริกา การอนุรักษ์หมาป่าไม่ประสบความสำเร็จนัก ในแคนาดา ผู้คนทำได้ดีกว่า
แต่ไม่มีที่ใหนๆมีความหนาแน่นหมาป่ามากและใหญ่เท่าเชอร์โนบิล ที่ซึ่งพรานไม่กล้าเข้าไปเพราะพิษกัมมันตรังสี
แต่หมาป่าอยู่ได้ และเป็นสวรรค์ของพวกมัน





ในยุโรปตะวันออก ประชากรหมาป่ามีมากกว่ายุโรปตะวันตก เนื่องจากความหนาแน่นของประชากรมนุษย์ที่ต่ำ
หมาป่ามีมากถึง 41 ซับสปีชีส์ย่อยเชียวละ


ขอบคุณข้อมูลจาก
http://carnivoraforum.com/topic/9328891/1/
http://www.fws.gov/mountain-prairie/species/mammals/wolf/annualrpt06/index.htm