หน้าเปิด


เปิดตอน หลังจากที่ฮินะเข้าไปเห็นอายุมุขอจูบกับฮายาเตะด้วยคนโดยบังเอิญฮินะก็ยังคงคิดเรื่องนี้โดยไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ที่แน่ๆคือที่อายุมุทำนั้นเรียกได้ว่าเป็นการรุกแบบสุดๆเลย คิดว่าอายุมุคงเรียนรู้จากกรณีลุกะและเริ่มเข้ารุกฮายาเตะแล้ว ถึงอย่างนั้นฮินะก็มาคิดๆว่าการรุกคงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอ เพียงแต่ว่า... จากคำพูดของอายุมุตอนที่ขอจูบกับฮายาเตะ อายุมุพูดว่า "ด้วยสิ" ทำให้ฮินะตระหงิดใจเรื่องนี้จนมองข้ามไม่ได้ ฮินะเลยตัดสินใจจะสืบดูให้ได้


อีกด้าน ฮายาเตะที่กำลังเดินกลับก็เหนื่อยใจเรื่องที่เจอมาวันนี้ ถึงจะได้ผ่อนคลายบ้างที่วันนี้นางิอยู่บ้านตลอดก็เถอะ ขณะที่กำลังเดินอยู่นั้นก็มีคนทักเรียกฮายาเตะ พอฮายาเตะหันกลับไปดูก็เห็นว่าเป็นโคโนฮะ

หลังจากนั้นทั้งสองคนมาที่สวนสาธารณะ โคโนฮะขอโทษเรื่องที่เธอทำไปเมื่อวาน ฮายาเตะเลยเขินนิดหน่อย แล้วฮายาเตะก็ขอพูดให้โคโนฮะเข้าใจจริงๆเลยว่าเขาขอโทษที่คบกับโคโนฮะไม่ได้ โคโนฮะเลยนิ่งไปชั่วครู่ก่อนที่จะขอบคุณฮายาเตะและบอกลาก่อน แล้วโคโนฮะก็ไป


พอโคโนฮะไปแล้วฮายาเตะก็มานั่งพักเหนื่อยใจหน่อย ตอนนั้นเองที่จู่ๆฮินะโผล่มาจากไหนไม่รู้พูดกับฮายาเตะว่า "ทำไมถึงปฎิเสธซะล่ะ" พอฮายาเตะถามกลับว่าทำไมฮินะมาอยู่ที่นี่ ฮินะบอกก็แค่อยากรู้อยากเห็นอะไรสักอย่างเท่านั้นแหละ ฮายาเตะเลยถามเรื่องอะไร ฮินะก็หน้าแดงโวยใหญ่ว่าถึงจะคลุมเครือและพอจะเดาได้ก็เถอะแต่โวยให้ฮายาเตะเล่ามาให้หมดซะดีๆ ฮายาเตะเลยได้แต่ตกลงอย่างเดียว

ถึงยังไงฮินะยังไม่เข้าใจที่ฮายาเตะปฎิเสธคบกับโคโนฮะทั้งๆที่เธอก็น่ารักพอดู ฮายาเตะบอกเขาสงสัยในเรื่องที่เธอทำ ฮายาเตะคิดว่าโคโนฮะอาจเข้าใจผิดในความรู้สึกของตัวเองหรืออาจคิดไปเอง คิดว่าปกติในความรู้สึกของความรักแบบนั้นแล้ว.... มักจะเข้าใจผิด แต่ฮินะโวยบอกอาจจะไม่ใช่แบบนั้นก็ได้ แต่ฮายาเตะบอกไม่มีใครจะมาตกหลุกรักเขาหรอกนอกจากเข้าใจผิด

ฮินะได้ยินแบบนี้ก็เริ่มไม่พอใจ ถามฮายาเตะเลยว่างั้นแบบไหนที่จะไม่เป็นการเข้าใจผิด และถ้าเกิดเธอบอกว่าชอบฮายาเตะล่ะ ฮายาเตะพอได้ยินแบบนี้ก็ตกใจจนฮินะรีบตะโกนบอกก่อนเลยว่าแค่สมมุติ ฮายาเตะบอกรู้อยู่แล้วว่าพูดสมมุติ แต่บอกถ้าฮินะสารภาพรักเขาๆก็คงจะดีใจ บอกว่า...

ฮายาเตะ: การที่ถูกใครบางคนที่วิเศษอย่างคุณฮินางิคุรัก...
ฮายาเตะ: เหมือนฝันที่กลายเป็นจริงเลยล่ะครับ


ฮินะเลยหน้าแดงขึ้นมาทันที แต่รีบพูดดักก่อนเลยว่าฮายาเตะพูดโม้ไปรึเปล่า ฮายาเตะบอกเขาคิดแบบนั้นจริงๆ พอฮายาเตะพูดมาแบบนี้ฮินะก็เริ่มมีความคิดว่างั้นถ้าเธอสารภาพรักซะที่นี่ตอนนี้เลยล่ะ.... ฮินะก็....

ฮินะ: อะ.. เออ คือว่า ฮายาเตะคุง!!
ฮายาเตะ: แต่.... ถึงจะมีเรื่องแบบนั้น ผมก็ไม่มีทางคบกับคุณฮินางิคุได้อยู่ดี

ฮินะถึงกับจ๋อยลงไปทันที รีบถามเลยว่าหมายความว่าไง จะบอกว่าฮายาเตะไม่ชอบเธองั้นเหรอ ฮายาเตะไม่ได้หมายความแบบนั้นแต่....

ฮายาเตะ: ผมน่ะ.. เป็นพ่อบ้าน
ฮายาเตะ: เป็นพ่อบ้านที่มีหนี้ถึง 150 ล้านเยน
ฮายาเตะ: ตราบที่ยังมีเรื่องนี้ติดตัวอยู่...
ฮายาเตะ: ผมก็คงไม่อาจคบกับใครได้ทั้งนั้น

ฮินะได้ยินแบบนี้แล้วก็เงียบไป แต่ก็เข้าใจถึงสิ่งที่ฮายาเตะรู้สึกจึงไม่ได้ถามอะไรต่อและขอให้ฮายาเตะพาเธอกลับอพาร์ตเมนต์หน่อย ฮายาเตะก็ตกลง


ขณะที่กำลังเดินกลับนั้น คำพูดของฮายาเตะที่บอกตราบเท่าที่เขายังมีหนี้สินนี้ติดตัวก็จะคบกับใครไม่ได้ยังคงอยู่ในหัวฮินะ สิ่งที่ฮินะคิดต่อมาก็คือ...

ฮินะ: (ถ้างั้น... คนๆเดียวที่จะจัดการเรื่องนี้ได้!!)


จบตอน