หน้าเปิด
เปิดตอน ณ ร้านคาเฟ่ที่ฮินะทำงานพิเศษอยู่ ฮินะกำลังตั้งใจชงกาแฟที่อ่อนโยนเพื่อคลายความเครียดให้ผู้คนที่ตึงเครียดจากสังคม นี่คือกาแฟของร้านคาเฟ่ดอนกุริ แต่....
อาเธเน่: แต่ว่า.... ไม่มีใครมาดื่มกาแฟที่ว่านั้นสักคน
ตอนนี้ในร้านไม่มีลูกค้าเลยจนฮินะบ่นเลยว่าเมืองเนริมะนี้ไม่มีคนเครียดบ้างเลยเหรอไง อาเธเน่บอกอาจจะไม่มีก็ได้ เพราะแบบนี้คาเฟ่แห่งนี้ก็เลย...ไม่เป็นที่นิยม แต่ฮินะก็สงสัยอยู่ดี คาเฟ่ก็ดี กาแฟก็อร่อย แล้วทำไมถึงไม่มีใครมาเลย
แล้วตอนนั้นเองที่ซากิก็มาและสั่งนมร้อนแก้วนึงทันที ฮินะมองดูซากิแล้วก็คิดเลยว่าต้องเป็นลูกค้าที่มีปัญหาอะไรบางอย่างแน่ แถมยังถอนหายใจด้วยสีหน้ากลุ้มใจอีก ด้วยเหตุนี้พอฮินะเข้าไปบริการก็ถามถึงปัญหา(ฮินะไม่รู้จักซากิมาก่อน) ซากิเห็นถามก็สงสัย ฮินะบอกเพราะเห็นซากิดูเศร้าๆ ซากิเลยบอกว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญ บอกเธออาศัยอยู่กับคนๆหนึ่งที่เธอรู้สึก....แล้วก็อยากให้คืบหน้าต่อได้
ฮินะได้ยินแบบนี้ก็เข้าใจเลยว่าเป็นปัญหาความรัก อาเธเน่ก็มีจิ๊กดักคอก่อนเลยว่าเป็นเรื่องที่ฮินะเองก็ไม่ได้เรื่องที่สุดเหมือนกันจนฮินะโวยเลยว่าพูดงี้หมายความว่าไง อาเธเน่บอกฮินะเองก็เหมือนกันแหละ อยู่บ้านหลังเดียวกับคนที่ตัวเองชอบแต่ก็ไม่คิบหน้าไปไหนเลยสักนิด ฮินะเถียงไม่ออกก็เลยแถไปว่าเป็นผู้เล่นที่ดีกับเป็นโค้ชที่ดีมันคนละเรื่องกัน ตัวเธอจะให้คำแนะนำที่ดีได้แน่ อาเธเน่เลยเงียบแต่แอบคิดเลยว่าฮินะช่างเกลียดการแพ้จริงๆเลย ถึงยังไงฮินะก็ขอท้าให้ดูเลยว่าจะแก้ปัญหาให้ลูกค้าให้ได้ อาเธเน่ก็แอบคิดอีกว่าหยุดแก้ปัญหาแบบนี้ให้คนอื่นเถอะ
พอฮินะเอานมร้อนไปเสิร์ฟให้แล้วก็เริ่มพูดถึงประเด็นของซากิ บอกถึงจะเสียมารยาทไปหน่อยแต่จะขอแนะนำให้ นั้นก็คือ...
ฮินะ: นมเย็น...ก็ดีเหมือนกันนะคะ!!
ซากิ: ...........
ฮินะถึงกับรีบขอโทษบอกไม่ใช่แบบนั้น อาเธเน่ที่ดูอยู่ถึงกับกลั่นหัวเราะเลยทีเดียว สิ่งที่ฮินะจะแนะนำก็คือ "ยังไงก็ต้องพยายาม" ไม่ว่าจะเสื้อผ้าสวยๆ ชุดลูกไม้น่ารัก แต่อาเธเน่ขอพูดหน่อยเลยว่าฮินะพูดมาแบบนี้มันไม่เท่ากับฮินะพ่ายแพ้แล้วเหรอไง ฮินะก็บอกให้เงียบๆไปเลย แต่ซากิก็ดูจะเข้าใจได้ทำเอาอาเธเน่งงๆเลยว่าแค่นั้นก็เข้าใจได้แล้วงั้นเหรอ เมื่อได้กำลังใจแล้วซากิก็ขอลุยอีกรอบเลยทันที ส่วนอาเธเน่ก็อยากรู้จริงว่าฮินะเองก็เหมือนกันที่ไปเอาความมั่นใจมาจากไหนจนดีใจที่ได้ผลกัน ฮินะบอกยังไงซะผลลัพท์ก็คคือที่สุดไม่ใช่เหรอ
ขณะที่คุยอยู่ลูกค้าคนต่อไปก็มาพอดี คราวนี้คือ จิฮารุ ที่เข้ามาแบบเหนื่อยๆ ฮินะเห็นจิฮารุแบบนี้แล้วก็แปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้นถึงได้ดูกังวลแบบนั้น อาเธเน่บอกดูเหมือนจะมีเรื่องน่าอายที่เป็นความลับนั้นความแตกก็เลยไม่รู้จะทำยังไงดีอยู่ แต่ฮินะก็ไม่รู้ไปเอาความมั่นใจมาจากไหนบอกเลยว่าต้องเป็นเรื่องความรักต่างหาก อาเธเน่บอกจะใช่แน่เหรอ ฮินะไม่สนรีบตรงเข้าไปเพื่อใช้ประสบการณ์เพื่อให้คำแนะนำทันที อาเธเน่ก็แอบคิดอีกว่าอย่าเลยๆ
ทางจิฮารุยังคิดไม่ตกเรื่องที่โดนให้ใส่ชุดเมดแบบน่ารักมีลูกไม้เต็มไปหมด ที่สำคัญคือดันไปถูกคนรู้จักเห็นในชุดแบบนั้นด้วยจนรู้สึกมองหน้าใครในอพาร์ทเมนต์ไม่ได้เลย ขณะที่กำลังกลุ้มใจนั้นเองจู่ๆก็ได้ยินฮินะพูดขึ้นมาว่า "ชุดลูกไม้" ทำเอาจิฮารุถึงกับสะดุ้งเลยทีเดียว รีบถามเลยฮินะพูดเรื่องอะไร ฮินะบอกไม่ต้องกังวลก็ได้ จิฮารุรีบถามหมายความว่าไง ชุดลูกไม้ ไปได้ยินอะไรมา ฮินะบอกดีแน่ๆอยู่แล้ว.....
ฮินะ: เธอกับชุดลูกไม้น่ะ... เข้ากันได้สุดๆเลย
พอจิฮารุได้ยินแบบนี้ปุ๊บก็อายจนหน้าแดงสุดๆจนทนไม่ไหววิ่งหนีออกไปเลย แต่ฮินะก็ยังเข้าใจผิดต่ออีกคิดว่าจิฮารุดีใจมากที่ช่วยแก้ปัญหาให้ได้จนวิ่งออกไปแบบนั้นเลย แต่อาเธเน่บอกสำหรับเธอมันไม่น่าใช่นะ แต่ตอนนี้เธอก็เริ่มรู้แล้วว่าทำไมร้านนี้ถึงไม่เป็นที่นิยม
ตอนนั้นเองที่ลูกค้าอีกคนเข้ามา คราวนี้คืออายุมุที่ซึมแบบสุดๆ ฮินะเองก็สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับอายุมุเพราะเห็นเป็นแบบนี้ตั้งแต่เช้าแล้ว อาเธเน่บอกดูเหมือนจะไปเห็นอะไรชวนช็อคมากๆเข้าละมั้ง อย่างเรื่องความรัก แต่ด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้ฮินะถึงบอกไม่ใช่และบอกเป็นเรื่องที่โรงเรียนมากกว่า แถมยังดูมั่นใจสุดๆอีกต่างหาก บอกต้องเป็นเรื่องการบ้านปิดเทอมแน่และไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี อาเธเน่บอกไม่น่าจะใช่แต่ฮินะก็ยังมั่นใจความคิดตัวเองและบอกถ้าเรื่องนี้เธอเชี่ยวชาญสุดๆ จะจัดการให้ดู
สิ่งที่อายุมุกลุ้มใจก็คือเรื่องที่บังเอิญไปเห็นฮายาเตะจูบกับโคโนอะเข้า เลยกลุ้มใจจนคิดไม่ออกว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แล้วตอนนั้นฮินะก็เอาหนังสือ "คณิตศาสตร์" มาให้ อายุมุกับอาเธเน่ถึงกับอึ้งเลย อายุมุถามเลยว่าอะไรเนี้ย ฮินะบอกไม่ต้องคิดให้ปวดหัวหรอก ถึงปัญหามันจะยากแค่ไหน บางครั้งก็ต้องเจออะไรที่ไม่น่าเชื่อแต่ผลลัพท์ต้องอยู่ตรงหน้าแน่นอน แค่เชื่อมั่นก็จะแก้ความเข้าใจผิดได้แน่ อายุมุถามเธอเข้าใจผิดเหรอ ฮินะบอกเลยว่าใช่ บอกอายุมุอาจพลาดอะไรสักอย่างไปเลยได้ผลลัพท์ที่ผิดๆมา แต่ถ้าหันหน้าเข้าสู้ก็จะต้องแก้ความเข้าใจผิดหรือพลาดอะไรไปได้แน่ ขอแค่เชื่อ บอกเลยปัญหาแบบไหนอายุมุก็ต้องแก้ไขได้ คำพูดของฮินะที่จริงจังมากจนทำเอาอายุมุหายกลุ้มใจได้เลย แต่ก็ทำเอาอาเธเน่งงไปเลยว่าทำได้ด้วย อายุมุเลยตกลงจะเชื่อในตัวฮายาเตะดู
แต่ถึงจะพูดแก้ปัญหาให้คนอื่น สุดท้ายกาแฟก็ไม่ได้เสิ์ร์ฟสักถ้วย แถมอาเธเน่ก็เข้าใจแล้วว่าทำไมคาเฟ่นี้ถึงไม่เป็นที่นิยม และอีกเรื่องคือ...
ฮินะ: ว่าแต่ทำไมถึงพูดว่าจะเชื่อในตัวฮายาเตะด้วยล่ะ
อาเธเน่: จะไปรู้เหรอ
จบตอน
[Spoil] Hayate no Gotoku! - 477
เปิดตอน ณ ร้านคาเฟ่ที่ฮินะทำงานพิเศษอยู่ ฮินะกำลังตั้งใจชงกาแฟที่อ่อนโยนเพื่อคลายความเครียดให้ผู้คนที่ตึงเครียดจากสังคม นี่คือกาแฟของร้านคาเฟ่ดอนกุริ แต่....
อาเธเน่: แต่ว่า.... ไม่มีใครมาดื่มกาแฟที่ว่านั้นสักคน
ตอนนี้ในร้านไม่มีลูกค้าเลยจนฮินะบ่นเลยว่าเมืองเนริมะนี้ไม่มีคนเครียดบ้างเลยเหรอไง อาเธเน่บอกอาจจะไม่มีก็ได้ เพราะแบบนี้คาเฟ่แห่งนี้ก็เลย...ไม่เป็นที่นิยม แต่ฮินะก็สงสัยอยู่ดี คาเฟ่ก็ดี กาแฟก็อร่อย แล้วทำไมถึงไม่มีใครมาเลย
แล้วตอนนั้นเองที่ซากิก็มาและสั่งนมร้อนแก้วนึงทันที ฮินะมองดูซากิแล้วก็คิดเลยว่าต้องเป็นลูกค้าที่มีปัญหาอะไรบางอย่างแน่ แถมยังถอนหายใจด้วยสีหน้ากลุ้มใจอีก ด้วยเหตุนี้พอฮินะเข้าไปบริการก็ถามถึงปัญหา(ฮินะไม่รู้จักซากิมาก่อน) ซากิเห็นถามก็สงสัย ฮินะบอกเพราะเห็นซากิดูเศร้าๆ ซากิเลยบอกว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญ บอกเธออาศัยอยู่กับคนๆหนึ่งที่เธอรู้สึก....แล้วก็อยากให้คืบหน้าต่อได้
ฮินะได้ยินแบบนี้ก็เข้าใจเลยว่าเป็นปัญหาความรัก อาเธเน่ก็มีจิ๊กดักคอก่อนเลยว่าเป็นเรื่องที่ฮินะเองก็ไม่ได้เรื่องที่สุดเหมือนกันจนฮินะโวยเลยว่าพูดงี้หมายความว่าไง อาเธเน่บอกฮินะเองก็เหมือนกันแหละ อยู่บ้านหลังเดียวกับคนที่ตัวเองชอบแต่ก็ไม่คิบหน้าไปไหนเลยสักนิด ฮินะเถียงไม่ออกก็เลยแถไปว่าเป็นผู้เล่นที่ดีกับเป็นโค้ชที่ดีมันคนละเรื่องกัน ตัวเธอจะให้คำแนะนำที่ดีได้แน่ อาเธเน่เลยเงียบแต่แอบคิดเลยว่าฮินะช่างเกลียดการแพ้จริงๆเลย ถึงยังไงฮินะก็ขอท้าให้ดูเลยว่าจะแก้ปัญหาให้ลูกค้าให้ได้ อาเธเน่ก็แอบคิดอีกว่าหยุดแก้ปัญหาแบบนี้ให้คนอื่นเถอะ
พอฮินะเอานมร้อนไปเสิร์ฟให้แล้วก็เริ่มพูดถึงประเด็นของซากิ บอกถึงจะเสียมารยาทไปหน่อยแต่จะขอแนะนำให้ นั้นก็คือ...
ฮินะ: นมเย็น...ก็ดีเหมือนกันนะคะ!!
ซากิ: ...........
ฮินะถึงกับรีบขอโทษบอกไม่ใช่แบบนั้น อาเธเน่ที่ดูอยู่ถึงกับกลั่นหัวเราะเลยทีเดียว สิ่งที่ฮินะจะแนะนำก็คือ "ยังไงก็ต้องพยายาม" ไม่ว่าจะเสื้อผ้าสวยๆ ชุดลูกไม้น่ารัก แต่อาเธเน่ขอพูดหน่อยเลยว่าฮินะพูดมาแบบนี้มันไม่เท่ากับฮินะพ่ายแพ้แล้วเหรอไง ฮินะก็บอกให้เงียบๆไปเลย แต่ซากิก็ดูจะเข้าใจได้ทำเอาอาเธเน่งงๆเลยว่าแค่นั้นก็เข้าใจได้แล้วงั้นเหรอ เมื่อได้กำลังใจแล้วซากิก็ขอลุยอีกรอบเลยทันที ส่วนอาเธเน่ก็อยากรู้จริงว่าฮินะเองก็เหมือนกันที่ไปเอาความมั่นใจมาจากไหนจนดีใจที่ได้ผลกัน ฮินะบอกยังไงซะผลลัพท์ก็คคือที่สุดไม่ใช่เหรอ
ขณะที่คุยอยู่ลูกค้าคนต่อไปก็มาพอดี คราวนี้คือ จิฮารุ ที่เข้ามาแบบเหนื่อยๆ ฮินะเห็นจิฮารุแบบนี้แล้วก็แปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้นถึงได้ดูกังวลแบบนั้น อาเธเน่บอกดูเหมือนจะมีเรื่องน่าอายที่เป็นความลับนั้นความแตกก็เลยไม่รู้จะทำยังไงดีอยู่ แต่ฮินะก็ไม่รู้ไปเอาความมั่นใจมาจากไหนบอกเลยว่าต้องเป็นเรื่องความรักต่างหาก อาเธเน่บอกจะใช่แน่เหรอ ฮินะไม่สนรีบตรงเข้าไปเพื่อใช้ประสบการณ์เพื่อให้คำแนะนำทันที อาเธเน่ก็แอบคิดอีกว่าอย่าเลยๆ
ทางจิฮารุยังคิดไม่ตกเรื่องที่โดนให้ใส่ชุดเมดแบบน่ารักมีลูกไม้เต็มไปหมด ที่สำคัญคือดันไปถูกคนรู้จักเห็นในชุดแบบนั้นด้วยจนรู้สึกมองหน้าใครในอพาร์ทเมนต์ไม่ได้เลย ขณะที่กำลังกลุ้มใจนั้นเองจู่ๆก็ได้ยินฮินะพูดขึ้นมาว่า "ชุดลูกไม้" ทำเอาจิฮารุถึงกับสะดุ้งเลยทีเดียว รีบถามเลยฮินะพูดเรื่องอะไร ฮินะบอกไม่ต้องกังวลก็ได้ จิฮารุรีบถามหมายความว่าไง ชุดลูกไม้ ไปได้ยินอะไรมา ฮินะบอกดีแน่ๆอยู่แล้ว.....
ฮินะ: เธอกับชุดลูกไม้น่ะ... เข้ากันได้สุดๆเลย
พอจิฮารุได้ยินแบบนี้ปุ๊บก็อายจนหน้าแดงสุดๆจนทนไม่ไหววิ่งหนีออกไปเลย แต่ฮินะก็ยังเข้าใจผิดต่ออีกคิดว่าจิฮารุดีใจมากที่ช่วยแก้ปัญหาให้ได้จนวิ่งออกไปแบบนั้นเลย แต่อาเธเน่บอกสำหรับเธอมันไม่น่าใช่นะ แต่ตอนนี้เธอก็เริ่มรู้แล้วว่าทำไมร้านนี้ถึงไม่เป็นที่นิยม
ตอนนั้นเองที่ลูกค้าอีกคนเข้ามา คราวนี้คืออายุมุที่ซึมแบบสุดๆ ฮินะเองก็สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับอายุมุเพราะเห็นเป็นแบบนี้ตั้งแต่เช้าแล้ว อาเธเน่บอกดูเหมือนจะไปเห็นอะไรชวนช็อคมากๆเข้าละมั้ง อย่างเรื่องความรัก แต่ด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้ฮินะถึงบอกไม่ใช่และบอกเป็นเรื่องที่โรงเรียนมากกว่า แถมยังดูมั่นใจสุดๆอีกต่างหาก บอกต้องเป็นเรื่องการบ้านปิดเทอมแน่และไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี อาเธเน่บอกไม่น่าจะใช่แต่ฮินะก็ยังมั่นใจความคิดตัวเองและบอกถ้าเรื่องนี้เธอเชี่ยวชาญสุดๆ จะจัดการให้ดู
สิ่งที่อายุมุกลุ้มใจก็คือเรื่องที่บังเอิญไปเห็นฮายาเตะจูบกับโคโนอะเข้า เลยกลุ้มใจจนคิดไม่ออกว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แล้วตอนนั้นฮินะก็เอาหนังสือ "คณิตศาสตร์" มาให้ อายุมุกับอาเธเน่ถึงกับอึ้งเลย อายุมุถามเลยว่าอะไรเนี้ย ฮินะบอกไม่ต้องคิดให้ปวดหัวหรอก ถึงปัญหามันจะยากแค่ไหน บางครั้งก็ต้องเจออะไรที่ไม่น่าเชื่อแต่ผลลัพท์ต้องอยู่ตรงหน้าแน่นอน แค่เชื่อมั่นก็จะแก้ความเข้าใจผิดได้แน่ อายุมุถามเธอเข้าใจผิดเหรอ ฮินะบอกเลยว่าใช่ บอกอายุมุอาจพลาดอะไรสักอย่างไปเลยได้ผลลัพท์ที่ผิดๆมา แต่ถ้าหันหน้าเข้าสู้ก็จะต้องแก้ความเข้าใจผิดหรือพลาดอะไรไปได้แน่ ขอแค่เชื่อ บอกเลยปัญหาแบบไหนอายุมุก็ต้องแก้ไขได้ คำพูดของฮินะที่จริงจังมากจนทำเอาอายุมุหายกลุ้มใจได้เลย แต่ก็ทำเอาอาเธเน่งงไปเลยว่าทำได้ด้วย อายุมุเลยตกลงจะเชื่อในตัวฮายาเตะดู
แต่ถึงจะพูดแก้ปัญหาให้คนอื่น สุดท้ายกาแฟก็ไม่ได้เสิ์ร์ฟสักถ้วย แถมอาเธเน่ก็เข้าใจแล้วว่าทำไมคาเฟ่นี้ถึงไม่เป็นที่นิยม และอีกเรื่องคือ...
ฮินะ: ว่าแต่ทำไมถึงพูดว่าจะเชื่อในตัวฮายาเตะด้วยล่ะ
อาเธเน่: จะไปรู้เหรอ
จบตอน