หน้าเปิด

ต่อจากตอนที่แล้ว หลังจากที่นางิคิดเนื้อเรื่องได้แล้วก็เริ่มมาเขียนเรียบเรียงเนื้อเรื่องตัวคนเดียวในห้องพักของโรงแรมขนาดฮินะมองดูอย่างเงียบๆแล้วยังบอกเลยว่าสมาธิสุดยอดเลย ไม่เคยเห็นนางิจริงจังอะไรขนาดนี้มาก่อน คิดว่าเพราะเรื่องสัญญาด้วย

แต่ในขณะเดียวกันกับอีกคน นั้นคือจิฮารุที่ตอนนี้ได้แต่นอนตัวสั่นไม่แม้แต่จะขยับตัวจนฮินะสงสัยเลยว่าไหงกลายเป็นจิฮารุที่ดูไม่ได้แบบนี้ จิฮารุก็ได้แต่พูดบอกให้ช่วยฟังคำสั่งเสียของเธอหน่อย พวกฮินะกับคายูระก็งงๆว่าอะไร

จิฮารุ: ละ.. ลัมโบกินี่... เร็วจริง...
ฮินะ: .........

ฮินะถึงกับพูดเลยว่าดูท่าคุโรสุจะชอบซิ่งจริงๆ คายูระเองเลยถามจะอาบน้ำแล้วนอนเลยมั้ย แต่จิฮารุบอกทำแบบนั้นไม่ได้ ถึงขนาดพยายามฝืนลุกขึ้นมาและบอกเลยว่าในเมื่อนางิยังพยายามอยู่แบบนี้ ฮินะเลยแซวว่าจิฮารุเหมือนเป็นพี่สาวเลยทำเอาจิฮารุพูดไม่ออก

แล้วจู่ๆตอนนั้นเองนางิก็เข้ามาถามพวกฮินะว่ามีใครมี iPad บ้าง ฮินะกับจิฮารุก็งง นางิบอกมีเรื่องอยากจะตรวจสอบหน่อยแต่เพราะทิ้งมือถือไว้ไม่ได้เอามาด้วย ทางคายูระบอกเธอเองก็แทบจะมามือเปล่า อาเธเน่ถาม iPad คืออะไร มาเรียเข้าใจว่าเป็นเครื่องเกมขนาดใหญ่ พอดีนั้นฮินะก็เลยบอกเธอมีอย่างอื่นที่น่าจะใช้ได้แถมเอามาเผื่อสถานการณ์แบบนี้ด้วยนั้นคือ... สารานุกรมเล่มหนาปึ๊ก

จิฮารุกับอาเธเน่เห็นปุ๊บยังถึงกับนิ่งพูดอะไรไม่ออก ฮินะบอกถึงจะไม่บางเหมือน iPad แต่บอกเลยว่ามีเกือบทุกอย่างที่นางิอยากรู้แน่ จิฮารุกับอาเธเน่ก็แอบคิดเลยว่าทำไมประธานนักเรียนถึงแบกสารานุกรมมาเที่ยวด้วยเนี้ย แต่พอดีจิฮารุมี iPad ก็เลยให้นางิยืม นางิก็ขอบคุณและขอผ่านสารานุกรมของฮินะไปยืมของจิฮารุแทน ฮินะก็ทำหน้าเหมือนไม่พอใจบอกสารานุกรมของเธอสะดวกดีนะ อาเธเน่บอกเลยเรื่องสะดวกที่ใช้หาหรือไม่ๆสำคัญซะหน่อย

ตอนนี้เลยเกิดประเด็นเรื่องที่กระเป๋าของฮินะใหญ่จนสงสัยเลยว่าเอามาลากติดตัวได้ยังไง ฮินะบอกก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติสักหน่อยแต่อาเธเน่บอกฮินะต่างหากที่คิดว่าเอาเองว่าเป็นเรื่องปกติ ฮินะเลยไม่พอใจบอกเลยว่ามันก็ของที่ไม่ต่างอะไรจากที่ทุกคนจะเอามากันหรอก ว่าแล้วก็หยิบอีกชิ้นมาให้ดูนั้นคือ ดัมเบล 5 kg 2 อัน ซึ่งฮินะบอกเลยว่านอกจากดัมเบลคู่นี้ที่เอาไว้ฝึกร่างกายแล้วทุกอย่างก็ของปกติหมดแหละ จิฮารุกับอาเธเน่ก็เลยคิดอีกว่าแล้วนี่คิดจะยังฝึกระหว่างเที่ยวด้วยเหรอไง

อาเธเน่ขอพูดจริงๆจังๆเลยว่าทำไมต้องแบกของไม่จำเป็นอะไรมากมายมาเที่ยวกันด้วย แล้วก็บอกว่าการเที่ยวนะต้องนี่.... บัตรเครดิต(ไร้วงเงิน) อาเธเน่บอกเลยว่าตราบเท่าที่มีเจ้านี้แม้แต่รถถังก็ยังซื้อได้ ทำเอาจิฮารุกับคายูระคิดเลยว่ามาเที่ยวแล้วจะมีรถถังทำไมคิดจะไปสู้เหรอไงเจ้าหญิงองค์น้อย(เผื่อใครลืม อาเธเน่ยังหลอกทุกคนอยู่ว่าเป็นเจ้าหญิงใช้ชื่อปลอม อลิส) แต่ฮินะขอเถียงเล็กน้อยว่ามันจะดีกว่าไม่ใช่เหรอถ้ามีของที่จำเป็นเท่าที่เป็นไปได้มาเที่ยวด้วย อาเธเน่โต้เลยว่านั้นคิดผิดแล้วนั้นเพราะ...

อาเธเน่: ไม่ต้องเตรียมตัวใดๆ แค่โทรศัพท์เครื่องเดียวก็พอ...
อาเธเน่: ไม่ว่าจะแซนด์วิชหรืออะไรก็แล้วแต่...
อาเธเน่: ต่อให้อยู่บนยอดเขาหิมาลายาก็เอามาให้ฉันได้
คายูระ: (เรื่องปกติของคุณเธอสินะ)
จิฮารุ: (จำพวกผู้มีอำนาจล้นเหลือโดยแท้เลย!!)

เมื่อเป็นแบบนี้จิฮารุเลยบอกให้มาเรียช่วยบอกพวกนี้หน่อยว่าของจริงมันเป็นยังไงเพราะเห็นว่าอย่างมาเรียเรื่องมาเที่ยวคงชินแล้ว มาเรียบอกแน่นอนว่าเธอคุ้นชำนาญเรื่องเอาของมาเที่ยวอยู่แล้ว มาเรียบอกถึงไม่อยากจะแบกของเทอะทะมาเที่ยวกันแต่ก็ไม่ควรมามือเปล่า ของบางอย่างเองก็จำเป็นและอาจหาได้ยากในบางประเทศด้วย จิฮารุฟังแล้วก็ทึ่ง ขนาดคายูระยังเหล่ให้ฮินะมองเป็นตัวอย่างเลย

มาเรียเลยเอาให้ดูกันว่าของที่จำเป็นสำหรับการมาเที่ยวและไม่อาจหาได้ตามจุดหมายที่ไปคืออะไร นั้นคือ.... มีด... มาเรียเริ่มอธิบายบอกเล่มแรกคือ มีดเอนกประสงค์(ซันโทคุ) แค่นี้จิฮารุกับคายูระก็ไร้ซึ่งความคิดจะวิจารณ์แล้วเลยถึงกับนิ่งไปทั้งคู่ มาเรียก็หยิบเล่มอื่นๆให้ดูอีกทั้ง มีดเดบะ มีดเดบะเล็ก มีดเชฟ มีดเคิร์ฟ และมีดปอกผลไม้ ยังๆๆไม่พอมาเรียบอกสิ่งที่จะลืมไม่ได้เด็ดขาดเลยอีกก็คือ... มีดซาชิมิ และบอกเมื่อมาเที่ยวก็ต้องเครื่องมือที่คุ้นมือใช่มั้ยล่ะ จิฮารุกับคายูระก็เริ่มคิดแล้วว่าพวกเธอต่างหากเองรึเปล่าที่นอกคอก

และตอนนั้นนางิก็โผล่มาอีกรอบเพื่อขอพูดหน่อยคือจะช่วยสนใจเรื่องที่เธอกำลังเขียนการ์ตูนได้มั้ย ช่วยเงียบกันหน่อย แต่มาเรียไม่ยอมถามเลยที่ว่าให้เงียบหมายความว่าไง นางิบอกจะยังไงก็แล้วแต่เธอจะทำทั้งคืนถ้าจะอยู่ด้วยก็ร่วมมือกันหน่อย ทุกคนก็ตกลง

พอเช้าตอนตี 5 นางิก็เขียนเนื้อเรื่องเสร็จ จิฮารุกับฮินะก็ยินดีด้วย นางิที่ถึงตอนนี้จะฝืนตัวเองจนตัวสั่นแต่ก็บอกให้รีบไปกัน พวกฮินะเลยถามไปไหนจะไม่นอนเหรอ นางิบอกก่อนจะนอนเธอต้องไปขอบคุณเทพที่ศาลเจ้าอิเสะก่อน

หลังจากนั้นนางิเลยมาที่ศาลเจ้ากับคุโรสุและบอกเรื่องที่คิดการ์ตูนได้แล้ว นางิจึงขอบคุณคุโรสุบอกที่เธอมาถึงจุดนี้ได้เพราะได้เจอคุโรสุก็เลยขอบคุณ คุโรสุบอกไม่จำเป็นต้องขอบคุณเธอหรอก คิดว่าเธอต่างหากที่ขอบคุณที่ได้เจอนางิ นางิก็งงๆแต่คุโรสุไม่ได้บอกเหตุผลและบอกให้รีบไปกันต่อ

พอมาถึงตัวศาลเจ้า นางิและพวกฮินะก็ไหว้อวยพรขอบคุณ พอทันทีที่นางิโล่งใจคิดว่าเท่านี้เธอก็กลับโตเกียววาดต้นฉบับได้แล้ว จู่ๆนางิก็ล้มไปเลย พอฮินะคิดว่าเป็นอะไรอยู่และกำลังดูนางิก็กรนออกมาก่อนเลย ฮินะถึงกับพูดเลยว่าเล่นหลับทันทีที่อวยพรเสร็จเลยงั้นเหรอ คิดว่าคงจะเหนื่อยมากจริงๆ ฮินะเลยยอมช่วยแบกนางิขึ้นหลังพานางิกลับ ตอนนี้เองที่ฮินะคิดได้บางอย่างก็เลยทำหน้าดีใจบอกจิฮารุ ฮินะบอกเผื่อเจอเวลาแบบนี้อีกจิฮารุคงจำเป็นต้องฝึกร่างกายบ้างแล้วนะ จิฮารุแอบคิดเลยว่าฮินะช่างเกลียดความพ่ายแพ้จริงๆ

พอทันทีที่พวกฮินะกลับมาที่โรงแรม จู่ๆคายูระก็รีบมาหาจิฮารุจนจิฮารุถามเลยว่ารีบร้อนอะไร คายูระบอกให้จิฮารุดูสิ่งนี้ จิฮารุเห็นแค่เป็นหนังสือพิมพ์กีฬาเลยถามว่าแล้วมันยังไง คายูระบอกให้เปิดดูหน้าบันเทิงสิ พอจิฮารุเปิดดูก็เห็นข้อความพาดหัวใหญ่บอกเลยว่า "ซุยเร็นจิ ลุกะ กลับมาแสดงคอนเสิร์ตแล้วในวันนี้" ทำเอาจิฮารุแปลกใจทันที

จบตอน