ผมและภรรยา แต่งมา 13ปี ผม อายุ 36 ส่วน ภรรยา 30 ทำงานส่วนตัวทั้งคู่ รายได้ เลี้ยงครอบครัวได้ดีในระดับนึง มี ลูก 3 คน 11. 9. 7 ขวบ ตามลำดับ ปัญหา มีอยู่ว่า ภรรยา ผม ได้ พูด ออก มา ตรงๆ ว่า ได้ หมด รัก กับผม มาสักพักแล้ว เขาขอทำหน้าที่แม่ของลูก เหมือนเดิม อยู่กับผม เหมือนเดิม แต่ไม่ขอมีความสัมพัน อะไรกัน แม้กระทั้ง พุดคุย ไปเที่ยว ดูหนัง กินข้าวนอกบ้าน ขอคุยกันเท่าที่ จำเป็น เรื่องลูก และ เรื่องสำคัญเท่านั้น เขาย้าย ไปนอน ที่โซฟา ในห้องนอนเดียวกัน ไม่ว่า ผม จะทำอะไร ตามไปง้อ พูดคุยด้วย เขา ก็ ขอร้องให้หยุด เป็นอยู่อย่างนี้มา 4เดือนแล้ว
ผมรู้สึกแย่มาก ทั้งๆที่ ผมรักเขามาก และ ไม่เคยโกรธเขาเลย เท่าที่ผมคิดได้ มี แต่เรื่องเวลาที่เรามีให้กันน้อยมาก แม้กระทั้งวันหยุดตรงกัน ก็ หาได้ยาก ได้แต่ กินข้าวเช้าและเย็นพร้อมกัน ส่วน ตอนเย็นก็เล่นกับลูกๆ และสอนการบ้าน เวลาที่มีให้กันมันน้อย อันนี้เป็น สาเหตุ เดียวที่ผมคิดออก
ตอนนี้ตัวผมเองเครียดลงกระเพาะ ความดันขึ้น ไซนัส ถามหา ทุกอย่างมาพร้อมกัน เพราะความเครียด เรื่องภรรยา หมดรักกับผม มันทรมานมาก ที่เจอกันทุกวัน นอน ห้องเดียว กัน แต่ไม่พูดคุย หรือ ยุ่งเกี่ยวกัน
ส่วนเรื่องที่คิดว่าจะเลิกกัน ไม่อยู่ในความคิด ของเราทั้งคู่ เพราะไม่อยากให้ลูกๆ มีปัญหา เราทั้ง2 ต่างทำหน้าที่พ่อแม่ แบบสุดความสามารถกันทั้งคู่
ใครพอมีคำแนะนำหรือว่า ทางแก้ไข ขอให้ช่วยแนะนำทีครับ ขอบคุณมากครับ
ภรรยา หมดรัก กับผม แต่ต้องอยู่ด้วยกันเพราะลูก ทำไงดี
ผมรู้สึกแย่มาก ทั้งๆที่ ผมรักเขามาก และ ไม่เคยโกรธเขาเลย เท่าที่ผมคิดได้ มี แต่เรื่องเวลาที่เรามีให้กันน้อยมาก แม้กระทั้งวันหยุดตรงกัน ก็ หาได้ยาก ได้แต่ กินข้าวเช้าและเย็นพร้อมกัน ส่วน ตอนเย็นก็เล่นกับลูกๆ และสอนการบ้าน เวลาที่มีให้กันมันน้อย อันนี้เป็น สาเหตุ เดียวที่ผมคิดออก
ตอนนี้ตัวผมเองเครียดลงกระเพาะ ความดันขึ้น ไซนัส ถามหา ทุกอย่างมาพร้อมกัน เพราะความเครียด เรื่องภรรยา หมดรักกับผม มันทรมานมาก ที่เจอกันทุกวัน นอน ห้องเดียว กัน แต่ไม่พูดคุย หรือ ยุ่งเกี่ยวกัน
ส่วนเรื่องที่คิดว่าจะเลิกกัน ไม่อยู่ในความคิด ของเราทั้งคู่ เพราะไม่อยากให้ลูกๆ มีปัญหา เราทั้ง2 ต่างทำหน้าที่พ่อแม่ แบบสุดความสามารถกันทั้งคู่
ใครพอมีคำแนะนำหรือว่า ทางแก้ไข ขอให้ช่วยแนะนำทีครับ ขอบคุณมากครับ