อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่

          ครั้งแรกกับเขาใหญ่

          หลังจากพิการมาสี่ปีแล้วเริ่มเก็บเงินได้นิดหน่อย จากการเขียนภาพขาย ปีใหม่ปีนี้ก่อนหมดลมหนาว เลยถือโอกาสไปเที่ยวพักผ่อนกับธรรมชาติที่เขาใหญ่ ก่อนหน้านี้ที่จะพิการเคยตั้งใจไว้แล้วด้วยว่าอยากจะขี่มอเตอร์ไซค์ไปเที่ยวแล้วสัมผัสอากาศบริสุทธิ์ แต่เผอิญมาพิการก่อน เลยอดไป แต่แล้ววันนึงก็ได้ไป เพราะนัดวางแผนกับพี่ๆคนพิการไว้ด้วย




          อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ถือว่าเป็นอีกสถานที่ ที่อยู่ไม่ห่างจากกรุงเทพ มากนัก ขับรถมา ประมาณสองชั่วโมงก็ถึง โดยผมเลือกใช้เส้นทาง สระบุรี แล้วมาพักที่ปากช่อง แต่เดี๋ยวก่อน ที่เห็นในภาพนั้นไม่ต้องแปลกใจครับ ผมเหมารถแท็กซี่ไป-กลับ เพราะต้องไปเอง ไม่ได้ไปกับครอบครัว

หลังจากเดินทางออกจากบ้าน ตอนเวลาประมาณสิบโมง ก็มาถึงที่พักเกือบๆเที่ยง สถานที่พักนี้คือ โรงแรมบ้านป่าใหญ่รีสอร์ท อ.ปากช่อง ใกล้กับทางขึ้นเขาใหญ่ อยู่บริเวณ โลตัสปากช่อง เลยมาซ้ายมือ บรรยากาศสงบร่มรื่น มีสิ่งอำนวยความสะดวกแก่ผู้พิการ





   หลังจากเดินทางมาถึงที่โรงแรมที่พักเราก็นำเสื้อผ้าของใช้ไปเก็บแล้วทำธุระเสร็จ ก็ออกมาหาของกินมื้อเที่ยง โดยขับรถออกมาจากที่พักตรงไปตามถนนที่เข้าสู่ อ.ปากช่อง พอดีเห็นป้ายร้านส้มตำก็เลยลองแวะเข้ามา ไม่น่าเชื่อว่าร้านภายนอกจะดูธรรมดามาก แทบไม่มีจุดเด่นอะไรเลย มีแค่ป้ายบอกร้านส้มตำ พอได้เข้ามาในร้าน ภายในยิ่งธรรมดา แทบไม่มีการตกแต่งอะไรเลย แต่ที่น่าประทับใจครั้งแรกเลยคือ พอสั่งไปแล้ว รอไม่ถึงสิบนาที สิ่งที่อยู่ในภาพก็เริ่มทยอยเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย





           พอได้เห็นการจัดเรียงอาหารแล้วน่าทึ่ง หรือ ผมอาจจะตื่นเต้นกับการได้เห็นส้มตำถาดครั้งแรกด้วยอันนี้ไม่ค่อยแน่ใจนะ สีสันกับกลิ่นที่ยั่วยวนเตะจมูกเหลือเกิน แล้วช้าทำไมล่ะ พอได้ชิมอาหารแต่ล่ะอย่างเข้าไปแล้วนี่แบบ โห้ รสชาติของแต่ล่ะอย่างอร่อยมากครับ ไม่น่าเชื่อเลยว่าทุกอย่างจะดูธรรมดาแต่ซ่อนความมหัศจรรย์ไว้ในรสชาติของอาหารนี่เอง ถ้าพิจารณาจากการมองภายนอกแล้วอาจจะไม่มีอะไรน่าดึงดูดเลยนี่แหละที่เค้าบอกกันว่าอย่ามองเพียงแต่ภายนอก ร้านนี้ผมให้ผ่านครับ