(๙๐) ๐ ยามพลบค่ำเนตรน้ำ ลางใจ
เผลอสลบหมดแรงไหล อ่อนล้า
เกิดนิมิตหวั่นไหว ใจห่วง นวลแฮ
ภาพชัดเจนแจ่มจ้า ดั่งฟ้าบันดาลฯ

(๙๑) ๐ ฝันกลางไพรใฝ่กล้า พายัพ
มือจับมาลัยขับ รถม้า
ทะยานดิ่งชิงกลับ เชียงใหม่
ตามเกาะติดใจข้าฯ ผ่านหล้าฤาหวนฯ

(๙๒) ๐ ทางกรีตล่องว่องเลี้ยว เคี้ยวคด
สี่อัสดรไพรพศ เร่งแล้ว
ทะยานผ่านไร้พยศ ลุยฝ่า ฝนแฮ
ฝนรั่วเมฆาแพร้ว ผ่าฟ้าถล่มสวรรค์ฯ

(๙๓) ๐ กายาเย็นเฉียบผ้า เปียกหมด
แม้ร่างหนาวสั่นอด คิดได้
ลมแรงแข่งสบถ พัดโบก หนาวแฮ
เสียวลั่นฤทัยไคล้ คลาดใกล้นวลฉวีฯ

(๙๔) ๐ รอนแรมทางป่าไร้ โรยริน
รอเสี่ยงเพียงชีวิน มอบน้อง
สนสูงลิ่วพริ้วผิน เหมือนเอ่ย อวยนอ
ขอโชคดีพี่พ้อง ลั่นฟ้าไพรสณฑ์ฯ

(๙๕) ๐ ขโยกรถสี่ม้า ทางเดียว
สู่ออบหลวงทะลวงเปรียว เฉี่ยวฟ้า
วารีแทรกสยบเสียว เฉี่ยวแยก หินเอย
เสียงกึกก้องผองหล้า ป่าไม้ขุนเขาฯ

(๙๖) ๐ ทางร้อยลี้ปรี่ล้น ผจญสรวง
บรรจบแม่แจ่มลวง ห่วงแท้
ตะเกียกตะกายดวง ดลฝ่า ฟันเฮย
อินทนนท์ยลแม้ แค่ฟ้ายาใจฯ

(๙๗) ๐ แวะผ่อนล้าพักน้ำ แรงกาย
หาภักษาเรียงราย ตลาดม้ง
ล้วนมากเยอะยามสาย ขยายพัก แรงรา
เสียงแม่ค้าเล้งล้ง พ่นย้วยยลยินฯ

(๙๘) ๐ ผลไม้หลายรสล้วน ชวนหิว
ลองท่องเที่ยวเฉี่ยวฉิว ลิ่วแคว้น
แดนดินถิ่นม้งทิว ทางลับ แลแฮ
ขายผลิตผลเกษตรแม้น เหนื่อยถ้วนกายใจฯ

(๙๙) ๐ สตรอเบอรี่นี้ เปรี้ยวหวาน
พันธุ์แปดศูนย์สราญ สุกล้ำ
กูซเบอร์รี่วันวาน หวานซาบ ซึ้งเนอ
ผักสดปลอดพิษค้ำ พิษห้วงสิเน่หาฯ

(๑๐๐) ๐ เห็นผู้คนจากทั้ง สารทิศ
ดาษดื่นตามวลมิตร จิตน้อม
เกาหลีญี่ปุ่นชิด ชมย่ำ ตลาดนอ
มวลฝรั่งตั๊กม้อห้อม มิตรล้อมพร้อมหวนฯ

(๑๐๑) ๐ บรรเทาหิวผ่อนให้ กายผอม
หันแหวกแยกร้าวรอน รุกเร้า
พานพบประสบพยอม ไยหวั่น ไหวเนอ
ควบรถอาชาเข้า พฤกษ์ห้วงพรรษาฯ

(๑๐๒) ๐ สวนแปดสิบยุให้ เยือนแวะ
พีชดอกไม้พันธุ์แยะ หย่องยิ้ม
หงส์ล่องวารีแฉะ ธารแหล่ง รินแฮ
เสียงฉ่ำถวิลพริ้ม หยอกเย้านวลลออฯ

(๑๐๓) ๐ ฝูงแมลงใส่เสื้อ คล้ายผี
ฉวัดเฉวียนว่อนกุนที ฟากฟ้า
พระพายพัดวจี ส่งความ แม่เฮย
สุดหักห้ามใจข้าฯ นึกน้องนวลถวิลฯ

(๑๐๔) ๐ ป่าทิวเขาดิบชื้น เหมันต์
เย็นยะเยือกจาบัลย์ สะท้าน
เหวสูงลึกในฝัน พาสยบ
เฟิร์นมอสแผ่กิ่งก้าน ลาดขึ้นพฤกษ์พรรณฯ

(๑๐๕) ๐ เสียงก้องไพรไหล่ฟ้า น้ำตก
ชีวิตวารวิหค ถลกฟ้า
ร้องเซ็งแซ่ป่ารก เสนาะเพราะ พริ้งเอย
สิริภูมิจรัสจ้า ป่าร้องก้องสรวงฯ

(๑๐๖) ๐ ยอมเวลาหยุดไว้ วันดี
ซาบซ่านอาบวารี สุขล้น
จอมใจภักดิ์นที ควรแก่ สรงแฮ
เสริมค่าราคาพ้น พักลุ้นกายาฯ

(๑๐๗) ๐ เพลินชมไพรเคลิบเคลิ้ม นอนหลับ
ยุงกัดขาแข้งขยับ สะดุ้ง
โอ้เพียงจากฝันจับ ละตื่น คืนเฮย
คงแค่ฝันคามุ้ง มุ่งน้องนวลเสมอฯ

(๑๐๘) ๐ ภาพฝันล้วนติดพร้อม ในใจ
เริ่งรื่นชื่นหทัย ใคร่เหย้า
ตรอมตรมจิตคิดไง ง่องแง่ง ดอกฤา
ครวญคร่ำหวนคละเคล้า ลั่นคล้องพิสมัยฯ ...