**นิราศแม่สะเรียง** ภาค ๒.๒
**นิราศแม่สะเรียง** ภาค ๒.๒ ( ชมกาดเช้าฯ )
(๔๓) ๐ เสียงนกกาโบกฟ้า ทางเหนือ
ท้องพี่นี้ร้องเหลือ กิ่วสู้
มือจับกระเพาะเผือ หวังปลอบ ใจแฮ
พี่นึกคิดนกรู้ พร่ำเพ้อบุษบงฯ
(๔๔) ๐ เพรานี้มีกาดเช้า แล้วเอย
กาดนัดรอนแรมเลย รุ่งฟ้า
ตีสามละทรามเชย ชมชื่น กาดแฮ
จรกาดสะเรียงช้า อาจไร้หมายปองฯ
(๔๕)๐ ยามลังเลสบซึ้ง ความหนาว
ครวญนับห้วงดวงดาว ดาษฟ้า
ทนหนาวซึ่งชั่วคราว ตรงรี่ ไปแฮ
มุ่งมั่นเป้าหมายหน้า กาดเช้าช่วงชิงฯ
(๔๖) ๐ ปาท่องโก๋ทอดโก้ อันใด
หาอยู่คู่หทัย ทุกเช้า
ปาทนอยู่ไฉน ฉะอ้อนเก่ง จริงฦา
ไป่พรากพี่จากเจ้า จวบฟ้าดินสลายฯ
(๔๗) ๐ เชิญลองลิ้มรสเต้า- หู้มณี
คั้นสดต้มอย่างดี รสล้ำ
ห้าบาทสะอาดสี ขาวสนิท
รอยด่างขาวเต้าย้ำ ห่อนห้วงตรอมตรมฯ
(๔๘) ๐โจ๊กไก่ใส่เครื่องไว้ พองฟู
ซักครู่เปิดออกดู กู่ร้อง
ยอมตอกไข่ลวกตู รูแหว่ง แดงแฮ
ดมเสร็จเสิร์ฟคาห้อง ล็อคน้องแนบอุราฯ
(๔๙) ๐ ของชำร่วยมากหน้า มายมี
โรยระทวยเย็นฤดี เย็บผ้า
รองเท้าเท่าเบอร์สี แดงสด แม่นฤา
นวลฝากความส่งข้าฯ ใคร่ซื้อฝากเธอฯ
(๕๐) ๐ อยากลองสอยใส่เสื้อ เขียวมัน
ใส่เก่งกุงเกงกัน กล่อมโม้
โอ้เจ้าต่อทั้งวัน ใจเด็ด จริงแฮ
เลยค่อนข้างโยกโย้ ยอกย้อนค่อนทรวงฯ
(๕๑) ๐ วอนแม่ค้าโปรดปิ้ง ย่างหมู
หิวกิ่วทุกอณู ว่างั้น
สิบไม้บ่วายตู ตอกรัก นะแม่
หิวเสพภักษ์สะบั้น ลั่นท้องโหยหาฯ
(๕๒) ๐ เห็นปลาดุกถูกปิ้ง นิ่งเฉย
ใจคิดปลงลงเอย เอ่ยร้าง
สังขารสัตว์ร่วงเลย ตามกฏ เวรแฮ
เพียรเร่งสะสมสร้าง ส่งเกล้ากุศลฯ
(๕๓) ๐ ไอละมุนอุ่นข้าว เหนียวดอย
พอสุกกรุ่นสมสอย ค่อยซื้อ
บริสุทธิ์อุ่นไอลอย กลอยรัก
ชวนคะนึงถึงมื้อ มัดคล้องเยาวมาลย์ฯ
(๕๔) ๐ ข้าวกั๊นจิ๊นปล่อยให้ ใจถวิล
หาอยู่คู่ยุพิน รสล้ำ
ทรามวัยใส่มลทิน กายกลิ่น ไผฤา
มิอาจตะโกนกล้ำ พลาดพลั้งเยี่ยงไรฯ
(๕๕) ๐ แม่ค้านั่งคุดคู้ คอยใคร
ช่างน่ารักหลงใหล ใคร่เกี้ยว
แต่ช้าแต่อดใจ ไว้ก่อน
กลั้นหทัยละเลี้ยว เสี่ยวน้องกานดาฯ
(๕๖) ๐ หมูสามชั้นมั่นหน้า นะสหาย
มันหมดหยดละลาย ใคร่ไห้
แหมมองพะโล้หลาย คราอยู่ นาพี่
รีบห่อถุงยัดไส้ ส่งให้มยุรินฯ
(๕๗) ๐ ของหวานหวานแค่ครั้น ลมปาก
ของคร่าวคาวกระดาก สากลิ้น
ของใครใคร่ก็ฝาก เผือพี่
แต่ฝากหัวใจสิ้น แม่ย้ำฝากฤาฯ
(๕๘) ๐ ข้าวเหนียวอ่อนนุ่มลิ้น สังขยา
ขนฝากให้ยุพา อิ่มได้
กายเขืออิ่มเพียงครา ช้าแต่ ใจฤา
อยากพรอดรักยวนใกล้ ชิดน้องจอมอนงค์ฯ
(๕๙) ๐ ละลานตาตื่นเต้น ผลมัย
มีหลากผลหลายใบ เลือกซื้อ
ลังเลหยิบไม่ไหว รสฉ่ำ ใจพี่
คงประโยชน์หว่างมื้อ แทรกห้วงดวงใจฯ
(๖๐) ๐ เลือกคัดสรรชอบด้วย เวลา
ตามนัดไว้จักพา แอบรู้
ขอทานภักษาหาร์ ท้องกิ่ว ใดฮือ
ท้องอิ่มแล้วพาสู้ ท่องห้วงดินแดนฯ
(๖๑) ๐ ลมเย็นโชยพัดห้วง ธานี
นำส่งความฉิมพลี จากน้อง
วอนบอกเมฆขาวสี ส่งข่าว คืนแม่
ใจพี่ครวญคร่ำร้อง นึกน้องนิรันดร์ฯ ...
**นิราศแม่สะเรียง** ภาค ๒.๒
ท้องพี่นี้ร้องเหลือ กิ่วสู้
มือจับกระเพาะเผือ หวังปลอบ ใจแฮ
พี่นึกคิดนกรู้ พร่ำเพ้อบุษบงฯ
(๔๔) ๐ เพรานี้มีกาดเช้า แล้วเอย
กาดนัดรอนแรมเลย รุ่งฟ้า
ตีสามละทรามเชย ชมชื่น กาดแฮ
จรกาดสะเรียงช้า อาจไร้หมายปองฯ
(๔๕)๐ ยามลังเลสบซึ้ง ความหนาว
ครวญนับห้วงดวงดาว ดาษฟ้า
ทนหนาวซึ่งชั่วคราว ตรงรี่ ไปแฮ
มุ่งมั่นเป้าหมายหน้า กาดเช้าช่วงชิงฯ
(๔๖) ๐ ปาท่องโก๋ทอดโก้ อันใด
หาอยู่คู่หทัย ทุกเช้า
ปาทนอยู่ไฉน ฉะอ้อนเก่ง จริงฦา
ไป่พรากพี่จากเจ้า จวบฟ้าดินสลายฯ
(๔๗) ๐ เชิญลองลิ้มรสเต้า- หู้มณี
คั้นสดต้มอย่างดี รสล้ำ
ห้าบาทสะอาดสี ขาวสนิท
รอยด่างขาวเต้าย้ำ ห่อนห้วงตรอมตรมฯ
(๔๘) ๐โจ๊กไก่ใส่เครื่องไว้ พองฟู
ซักครู่เปิดออกดู กู่ร้อง
ยอมตอกไข่ลวกตู รูแหว่ง แดงแฮ
ดมเสร็จเสิร์ฟคาห้อง ล็อคน้องแนบอุราฯ
(๔๙) ๐ ของชำร่วยมากหน้า มายมี
โรยระทวยเย็นฤดี เย็บผ้า
รองเท้าเท่าเบอร์สี แดงสด แม่นฤา
นวลฝากความส่งข้าฯ ใคร่ซื้อฝากเธอฯ
(๕๐) ๐ อยากลองสอยใส่เสื้อ เขียวมัน
ใส่เก่งกุงเกงกัน กล่อมโม้
โอ้เจ้าต่อทั้งวัน ใจเด็ด จริงแฮ
เลยค่อนข้างโยกโย้ ยอกย้อนค่อนทรวงฯ
(๕๑) ๐ วอนแม่ค้าโปรดปิ้ง ย่างหมู
หิวกิ่วทุกอณู ว่างั้น
สิบไม้บ่วายตู ตอกรัก นะแม่
หิวเสพภักษ์สะบั้น ลั่นท้องโหยหาฯ
(๕๒) ๐ เห็นปลาดุกถูกปิ้ง นิ่งเฉย
ใจคิดปลงลงเอย เอ่ยร้าง
สังขารสัตว์ร่วงเลย ตามกฏ เวรแฮ
เพียรเร่งสะสมสร้าง ส่งเกล้ากุศลฯ
(๕๓) ๐ ไอละมุนอุ่นข้าว เหนียวดอย
พอสุกกรุ่นสมสอย ค่อยซื้อ
บริสุทธิ์อุ่นไอลอย กลอยรัก
ชวนคะนึงถึงมื้อ มัดคล้องเยาวมาลย์ฯ
(๕๔) ๐ ข้าวกั๊นจิ๊นปล่อยให้ ใจถวิล
หาอยู่คู่ยุพิน รสล้ำ
ทรามวัยใส่มลทิน กายกลิ่น ไผฤา
มิอาจตะโกนกล้ำ พลาดพลั้งเยี่ยงไรฯ
(๕๕) ๐ แม่ค้านั่งคุดคู้ คอยใคร
ช่างน่ารักหลงใหล ใคร่เกี้ยว
แต่ช้าแต่อดใจ ไว้ก่อน
กลั้นหทัยละเลี้ยว เสี่ยวน้องกานดาฯ
(๕๖) ๐ หมูสามชั้นมั่นหน้า นะสหาย
มันหมดหยดละลาย ใคร่ไห้
แหมมองพะโล้หลาย คราอยู่ นาพี่
รีบห่อถุงยัดไส้ ส่งให้มยุรินฯ
(๕๗) ๐ ของหวานหวานแค่ครั้น ลมปาก
ของคร่าวคาวกระดาก สากลิ้น
ของใครใคร่ก็ฝาก เผือพี่
แต่ฝากหัวใจสิ้น แม่ย้ำฝากฤาฯ
(๕๘) ๐ ข้าวเหนียวอ่อนนุ่มลิ้น สังขยา
ขนฝากให้ยุพา อิ่มได้
กายเขืออิ่มเพียงครา ช้าแต่ ใจฤา
อยากพรอดรักยวนใกล้ ชิดน้องจอมอนงค์ฯ
(๕๙) ๐ ละลานตาตื่นเต้น ผลมัย
มีหลากผลหลายใบ เลือกซื้อ
ลังเลหยิบไม่ไหว รสฉ่ำ ใจพี่
คงประโยชน์หว่างมื้อ แทรกห้วงดวงใจฯ
(๖๐) ๐ เลือกคัดสรรชอบด้วย เวลา
ตามนัดไว้จักพา แอบรู้
ขอทานภักษาหาร์ ท้องกิ่ว ใดฮือ
ท้องอิ่มแล้วพาสู้ ท่องห้วงดินแดนฯ
(๖๑) ๐ ลมเย็นโชยพัดห้วง ธานี
นำส่งความฉิมพลี จากน้อง
วอนบอกเมฆขาวสี ส่งข่าว คืนแม่
ใจพี่ครวญคร่ำร้อง นึกน้องนิรันดร์ฯ ...