ชื่อตอน วีรชนแห่งโคลอสเซียม
- แฟรงกี้ชี้แนวทางให้กับพวกคนแคระเพื่อทำลายโรงงาน จากนั้นเขาก็หมดสติลงเมื่อมาถึงหน้าโรงงานสไมล์
ในณะเดียวกัน ณ ทุ่งดอกทางตะวัน
- ดิอาแมนเต้ฟันสวนดอกไม้ออกเป็นส่วนๆด้วยท่าดาบพระจันทร์ครึ่งดวง
- เขาล้อเลียนไครอสว่า "มันเกิดอะไรขึ้นที่ทำให้เจ้า "โกรธ" ถึงขนาดนี้?" วะฮ่าฮ่า
- ดิาแมนเต้ไม่ใช่ชายผู้ใช้พลังบินว่อนไปมาเหมือนกระดาษ ตัวเขาเองก็เป็นนักแม่นดาบเหมือนกัน
- เขาใช้ความสามารถโบกสะบัดเพื่อหลบการโจมตีของไครอส
- ไครอสรู้สึกล้าจากการวิ่งไปมาและต่อสู้ทั้งวันด้วยขาข้างเดียว เขาจึงล้มลง
- ดิอาแมนเต้ก็ยังล้อเขาต่อไป และจากนั้นเขาก็ดึงกระบอกที่ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นกระบอกดอกไม้ไฟออกมา
- กระบอกดอกไม้ไฟได้ยิงวัตถุขึ้นอากาศ จากนั้นก็ระเบิดออกมาเป็นชิ้นกระดาษอันนับไม่ถ้วน
- จริงๆแล้วกระดาษเหล่านั้นไม่ได้ทำจากกระดาษจริงๆ ดิอาแมนเต้ได้เปลี่ยนพวกมันให้กลับสู่สถานะดั้งเดิม ซึ่งแท้จริงแล้วชิ้นกระดาษเหล่านั้น
คือ "บอลเหล็กหนาม"
- เหล่าบอลเหล็กหนามอันคณานับได้ตกลงสู่พื้นด้วยพลังทำลายอันถาโถมซึ่งสามารถทำลายกองทัพได้เลยทีเดียว "Death Enjambre"
- ดิอาแมนเต้ใช้ร่มเหล็กเพื่อเป็นโล่ป้องกันให้ตัวเอง ขณะที่โรบินก็สร้างร่มดอกไม้เพื่อกันตัวเองกับรีเบคก้า
- อย่างไรก็ตามไครอสก็กันห่าฝนได้แบบชิลๆด้วยการตวัดดาบไปมา
- ดิอาแมนเต้รู้สึกประหลาดใจ "เจ้านี่เดินฝ่าสายฝนโดยที่ตัวไม่เปียกจากฝนเพียงซักหยดเดียวได้ยังไงกัน?"
- ดิอาแมนเต้จึงดึงปืนออกมาและยิงเข้าใส่ที่ขาของไครอส ทำให้เขาล้มลงพื้น ห่าฝนเหล็กจึงตกใส่ไครอส ฝนทุกหยดต่างทำลายเขา
- ดิอาแมนเต้หัวเราะเหมือนคนบ้า ในขณะที่รีเบคก้าก็พยายามที่จะออกมาจากร่มดอกไม้ เพราะเธอโกรธถึงความอำมหิตของดิอาแมนเต้
- โรบินหยุดเธอ แต่ร่มดอกไม้ของเธอก็ไม่อาจทนไปได้นานเช่นกัน
- ขณะที่ไครอสกำลังลุกขึ้น เขาก็บอกรีเบคก้าให้ถอยกลับไป เขายอมให้ห่าฝนเหล็กโดนตัวเขา
- เขาบอกให้ลูกสาวรักษาคำสัตย์ปฏิญาณเพื่อทำตามความปรารถนาของแม่เธอ เขารู้ว่าเธอไม่เคยทำร้ายใครเลยแม้แต่ในโคลอสเซียมก็ตาม
ไม่มีความจำเป็นที่มือของลูกจะต้องแปดเปื้อนด้วยคราบเลือดของเจ้าสัตว์พันธุ์ทางตัวนี้
- ดิอาแมนเต้ตะโกนใส่ไครอส ตัวเจ้าทำมาจากเหล็ก หรือ ทำมาจากความโง่เขลากันแน่?
- ไครอสบอกเขาว่าความปราณีของเจ้าไม่อาจมีวันเข้าใจในความเจ็บปวดของมนุษย์ เจ้าไม่มีวันเข้าใจหายนะจากการที่ถูกคนรักลืมตัวตนหรอก
- เจ้าถามว่าตัวข้าทำมาจากอะไร ตัวข้าก็ทำมาจากความโกรธยังไงเล่า!
- ดิอาแมนเต้รู้สึกกลัว เขาได้โอกาส ใช้ท่าดาบพระจันทร์ครึ่งดวงอีกครั้ง ชั้นจะฆ่าแกเหมือนอย่างที่ชั้นทำกับสการ์เล็ต!
- ไครอสไม่หลบอีกต่อไป เขาโต้กลับด้วยท่าดาบฟันสายฟ้า ท่วงท่าการฟันที่เฉือนดาบของดิอาแมนเต้ออกเป็นครึ่งและตัวเขาก็โดนฟันไปด้วย
จบตอน
CR: Redon and Aohige at arlongpark
[Spoil] One Piece 776 - วีรชนแห่งโคลอสเซียม (ไครอส VS ดิอาแมนเต้)
- แฟรงกี้ชี้แนวทางให้กับพวกคนแคระเพื่อทำลายโรงงาน จากนั้นเขาก็หมดสติลงเมื่อมาถึงหน้าโรงงานสไมล์
ในณะเดียวกัน ณ ทุ่งดอกทางตะวัน
- ดิอาแมนเต้ฟันสวนดอกไม้ออกเป็นส่วนๆด้วยท่าดาบพระจันทร์ครึ่งดวง
- เขาล้อเลียนไครอสว่า "มันเกิดอะไรขึ้นที่ทำให้เจ้า "โกรธ" ถึงขนาดนี้?" วะฮ่าฮ่า
- ดิาแมนเต้ไม่ใช่ชายผู้ใช้พลังบินว่อนไปมาเหมือนกระดาษ ตัวเขาเองก็เป็นนักแม่นดาบเหมือนกัน
- เขาใช้ความสามารถโบกสะบัดเพื่อหลบการโจมตีของไครอส
- ไครอสรู้สึกล้าจากการวิ่งไปมาและต่อสู้ทั้งวันด้วยขาข้างเดียว เขาจึงล้มลง
- ดิอาแมนเต้ก็ยังล้อเขาต่อไป และจากนั้นเขาก็ดึงกระบอกที่ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นกระบอกดอกไม้ไฟออกมา
- กระบอกดอกไม้ไฟได้ยิงวัตถุขึ้นอากาศ จากนั้นก็ระเบิดออกมาเป็นชิ้นกระดาษอันนับไม่ถ้วน
- จริงๆแล้วกระดาษเหล่านั้นไม่ได้ทำจากกระดาษจริงๆ ดิอาแมนเต้ได้เปลี่ยนพวกมันให้กลับสู่สถานะดั้งเดิม ซึ่งแท้จริงแล้วชิ้นกระดาษเหล่านั้น
คือ "บอลเหล็กหนาม"
- เหล่าบอลเหล็กหนามอันคณานับได้ตกลงสู่พื้นด้วยพลังทำลายอันถาโถมซึ่งสามารถทำลายกองทัพได้เลยทีเดียว "Death Enjambre"
- ดิอาแมนเต้ใช้ร่มเหล็กเพื่อเป็นโล่ป้องกันให้ตัวเอง ขณะที่โรบินก็สร้างร่มดอกไม้เพื่อกันตัวเองกับรีเบคก้า
- อย่างไรก็ตามไครอสก็กันห่าฝนได้แบบชิลๆด้วยการตวัดดาบไปมา
- ดิอาแมนเต้รู้สึกประหลาดใจ "เจ้านี่เดินฝ่าสายฝนโดยที่ตัวไม่เปียกจากฝนเพียงซักหยดเดียวได้ยังไงกัน?"
- ดิอาแมนเต้จึงดึงปืนออกมาและยิงเข้าใส่ที่ขาของไครอส ทำให้เขาล้มลงพื้น ห่าฝนเหล็กจึงตกใส่ไครอส ฝนทุกหยดต่างทำลายเขา
- ดิอาแมนเต้หัวเราะเหมือนคนบ้า ในขณะที่รีเบคก้าก็พยายามที่จะออกมาจากร่มดอกไม้ เพราะเธอโกรธถึงความอำมหิตของดิอาแมนเต้
- โรบินหยุดเธอ แต่ร่มดอกไม้ของเธอก็ไม่อาจทนไปได้นานเช่นกัน
- ขณะที่ไครอสกำลังลุกขึ้น เขาก็บอกรีเบคก้าให้ถอยกลับไป เขายอมให้ห่าฝนเหล็กโดนตัวเขา
- เขาบอกให้ลูกสาวรักษาคำสัตย์ปฏิญาณเพื่อทำตามความปรารถนาของแม่เธอ เขารู้ว่าเธอไม่เคยทำร้ายใครเลยแม้แต่ในโคลอสเซียมก็ตาม
ไม่มีความจำเป็นที่มือของลูกจะต้องแปดเปื้อนด้วยคราบเลือดของเจ้าสัตว์พันธุ์ทางตัวนี้
- ดิอาแมนเต้ตะโกนใส่ไครอส ตัวเจ้าทำมาจากเหล็ก หรือ ทำมาจากความโง่เขลากันแน่?
- ไครอสบอกเขาว่าความปราณีของเจ้าไม่อาจมีวันเข้าใจในความเจ็บปวดของมนุษย์ เจ้าไม่มีวันเข้าใจหายนะจากการที่ถูกคนรักลืมตัวตนหรอก
- เจ้าถามว่าตัวข้าทำมาจากอะไร ตัวข้าก็ทำมาจากความโกรธยังไงเล่า!
- ดิอาแมนเต้รู้สึกกลัว เขาได้โอกาส ใช้ท่าดาบพระจันทร์ครึ่งดวงอีกครั้ง ชั้นจะฆ่าแกเหมือนอย่างที่ชั้นทำกับสการ์เล็ต!
- ไครอสไม่หลบอีกต่อไป เขาโต้กลับด้วยท่าดาบฟันสายฟ้า ท่วงท่าการฟันที่เฉือนดาบของดิอาแมนเต้ออกเป็นครึ่งและตัวเขาก็โดนฟันไปด้วย
จบตอน
CR: Redon and Aohige at arlongpark