ต้องขอเกริ่นก่อนคะ ว่าเจ้าของกระทู้เป็นคนต่างจังหวัดที่เข้ามาทำงานในกรุงเทพ ประมาณ2ปีกว่าๆแล้วคะ
เจ้าของกระทู้ทำงานอยู่แถวๆถนนเสือป่าคะ แต่เช่าที่พักอยู่แถวบางเขนคะ
การเดินทางในตอนเช้าจะไปด้วยบีทีเอสลงป้ายสนามกีฬาแล้วต่อรถเมล์ไปที่ทำงานคะ

             เรื่องแรกมันเกิดประมาณวันจันทร์ที่ผ่านมาคะ...
ด้วยความที่เราต้องมายืนรอรถเมล์ที่ป้ายสนามกีฬาทุกวัน เวลาลงมาจากสะพานของบีทีเอส ก็จะเจอเก้าอี้รอรถเมล์ที่เป็นไม้ ซึ่งเป็นที่นั่งของคนบ้าคนนึง
ซึ่งดูไม่มีอะไรมาก ลักษณะเด่นคือตาเหล่คะ ชอบใส่เสื้อสีน้ำเงิน สะพายกระเป๋าคล้ายพวกกระเป๋าโน้ตบุ๊คคะ ซึ่งอาทิตย์ก่อนอยู่ดีๆ เค้าก็โบกมือให้เรา
เราก็เลยไม่สนใจเดินไปรอรถเมล์ที่ป้ายปกติ ก็ไม่มีอะไร จนวันจันทร์วันเกิดเหตุ เราเห็นคนนี้อยู่ที่เก้าอี้ไม้ตัวเดิม เราก็แอบกลัวๆว่ามันจะตามมาหรือเปล่า เวลายืนรอรถเมล์เลยพยายามมองอยู่ตลอด กลัวมันจะมายืนใกล้ๆอะไรทำนองนั้นคะ เราก็เห็นเค้าเดินไปหลังป้ายรถเมล์ที่เป็นที่นั่งที่มีป้ายโฆษณาใหญ่ๆ เห็นปลายเท้าหันเข้ากำแพง เลยนึกว่าเค้าไปปัสสาวะ ซักพัก ก็หันเท้าออกมาด้านนอกคะ  แล้วนั่งเอากรรไกรด้ามสีแดงลอดใต้ช่องของที่นั่งรอป้ายรถเมล์ ตัดไปที่กระโปรงของผู้หญิงคนนึง  เราเห็นเราเลยเดินไปชี้ที่ผู้หญิงคนนั้น และบอกว่ามันเอากรรไกรตัดกระโปรงน้องค่ะ ดูท่าทางน้องเค้าตกใจมากเพราะเป็นน้องพึ่งเรียนจบ พึ่งทำงาน และพึ่งมารอรถเมล์ตรงนี้วันแรก  น้องเค้าก็ดูกลัวๆมากๆ กระโปรงก็เป็นรอยขาดประมาณเกือบ2เซนติเมตรได้คะ ขณะที่เราคุยกับน้องก็มีผู้หญิงอีกคนเดินมาบอกว่า ไอ้คนนี้มันเป็นบ้าๆ เหมือนโรคจิต ต้องระวัง  ตอนแรกจะชวนกันไปแจ้งความแต่ก็ไม่รู้ว่าจะแจ้งที่ไหนดีคะ เลยได้แต่ขอไลน์กันไว้เผื่อเจออีกทีจะได้พากันไปแจ้งความ เผอิญวันนั้นไอ้โรคจิตมันขึ้นรถเมล์คันเดียวกับเราและน้องคนที่โดนคะ มันเดินไปนั่งด้านท้ายรถ เราเลยชวนน้องไปด้านหน้าเพราะกลัวๆมันเหมือนกันคะ เราเลยแอบถ่ายรูปมันได้ตอนเราและน้องลงรถคะ


       เรื่องที่สองเป็นเรื่องที่เจ้าของกระทู้โดนเองคะ  ที่เกิดเหตุคือบนรถไฟฟรีคะ
  เนื่องจากตอนเย็นหลังเลิกงาน  ต้องใช้บริการรถไฟที่หัวลำโพง เพื่อไปลงสถานีบางเขน เพราะความรวดเร็วกว่าเส้นทางอื่นๆ
ทำให้เราต้องโดยสารรถไฟปู้นๆนี่ละคะ  และคนก็ค่อนข้างเยอะ เบียดเสียดกันมาก ที่สำคัญมีคนหลายประเภทมาใช้บริการคะ
เรื่องนี้เกิดประมาณเดือนพฤศจิกายนของปีที่แล้วคะ  ที่พึ่งมาเขียนกระทู้นี้เพราะพึ่งมีภาพประกอบคะ เลยอยากมาเตือนภัยคนอื่นๆด้วยคะ
วันเกิดเหตุเรานั่งจากสถานีหัวลำโพงปกติคะ  วันนั้นคนแน่นมากคะ ยืนกันเต็มรถไฟ  เราก็ต้องเบียดคนยืนไปทางลงคะ
ปกติเราจะสพายกระเป๋ามาไว้ข้างหน้าตลอดคะ แต่วันนั้นคนแน่นมากเราจึงต้องถือกระเป๋านำหน้าก่อนแล้วพยายามเบียดตัวออกตามคะ
เราเบียดตามป้าคนนึงไปจะถึงทางลงแล้ว ละเบียดผ่านลุงแก่ๆคนนึง เราหันหน้าไปทางเดียวกับที่มันเข้ายืนคะ แต่ตอนเรากำลังเบียดไปคะ มันเอามือตวัดมาข้างหลัง มาโดน...ของเราคะ  คือตอนนั้นอึ้งมาก ได้แต่มองหน้ามัน มันก็จ้องหน้าเราแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น  แล้วก็สบตากับลุงอีกคนนึง เหมือนยิ้มเยาะๆเรายังไงไม่รู้คะ น่าจะเป็นเพื่อนมัน เราก็หันหน้าไปจ้องไอ้โรคจิตอีกทีนึง แต่มือสั่น หน้าช้าแล้วคะ มันก็หันหน้าหนีเรา คือเหตุการณ์มันเสี้ยววินาทีจริงๆคะ และเราต้องรีบลง เพราะคนตามมาอีกเยอะ จอดสถานีไม่ถึงนาทีก็ไปแล้ว เราทำอะไรไม่ถูกเลยคะ แต่มันสั่นไปหมด ร้องไห้ด้วย มันเป็นการเจอโรคจิตครั้งแรกคะ ซึ่งมันหน้าจะมีการมีงานทำคะ แต่งตัวเหมือนคนทำงานปกติทั่วๆไป แต่นิสัยหื่นกาม วันรุ่งขึ้นเราเลยไปแจ้งเจ้าหน้าที่รถไฟประจำขบวนที่เราขึ้นคะ เค้าบอกว่าถ้าเจอให้แจ้งเค้าได้เลย เรื่องก็ผ่านมานาน เราพยายามมองหามันทุกวันเพื่อที่จะถ่ายรูปมัน จนพึ่งได้เจอมันเมื่อสองอาทิตย์ก่อนคะ เลยได้ถ่ายรูปมันไว้ แต่มันพยายามหลบหน้าเรา และใช้แขนบังหน้าคะ เลยได้รูปเบลอๆมา  เราเอารูปให้พี่กลุ่มที่ขึ้นรถไฟประจำ เค้าบอกว่าไอ้คนนี้ มันชอบนั่งแกล้งหลับ และเวลามีผู้หญิงมายืน มันก็จะแกล้งเอียงไปแนบประชิดตัวผู้หญิงคะ ต้องระวังไว้ สำหรับใครมีคนรู้จักหรือต้องขึ้นรถไฟ ช่วงเวลา 17.15 หรือ 17.25 คะ ไอ้โรคจิตคนนี้มันลงสถานีดอนเมืองคะเพราะกลุ่มพี่ๆที่เรารู้จักเค้าเห็น และช่วยดูให้คะ


เรายืนยันว่าเป็นเรื่องที่เจอจริงๆคะ และอยากที่จะเตือนภัยคนอื่นๆให้ระวังไว้คะ