สวัสดีค่ะ มีเรื่องจะมาเตือนผู้หญิงหลายๆคนที่ชอบนั่งรถเมล์แน่นๆ อัดๆกันไป ฉันพึ่งเคยเจอแบบนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกัน

เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้ประมาณ 18.00 น. ฉันขึ้นรถเมล์ปรับอากาศ ซึ่งไม่ได้แน่นอะไรเลย พอดิฉันขึ้นไป มีลุงคนนึงอายุราว 60 ปี ลุกให้ฉันนั่ง(ที่นั่งติดกับประตูด้านหลัง) ฉันก็ดีใจเพราะที่ที่ฉันต้องลงคือสุดสาย ดีใจที่มีคนลุกให้นั่ง แต่ก็ละอายใจเหมือนกันเพราะคนที่ลุกให้ฉันอายุมากแล้ว ทำไมลุกให้ฉันนั่งล่ะ

แต่ก็เลิกสงสัย แล้วขอบคุณลุงเขา ระหว่างที่นั่งอยู่กับที่ ฉันเริ่มรู้สึกแปลกๆ ทั้งๆที่รถคนไม่แน่น ที่ยืนเยอะแยะ ทำไมลุงคนนี้ยืนหันหน้า แนบชิดกะตัวฉันมาก เบาะสองเบาะ ฉันนั่งอยู่ริมแล้ว ลุงแกก็ยืนเบียดฉันที่นั่งอยู่ แล้วฉันรู้สึกว่าตรงนั้นของลุงแกโดนแขนฉัน มันนิ่มๆนะ -0-  แถมตอนที่รถเบรกๆบ้าง ลุงกระแทกแขนฉันด้วย ตอนแรกก็คิดในแง่ดีนะ ว่าเขาอาจไม่ได้ตั้งใจ พอไปๆมาๆเริ่มเยอะขึ้น ฉันค่อยๆขยับออกมา แล้วทำเป็นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น หนีบแขนตัวเองไว้ คราวนี้ลุงแกไม่เบียดฉัน!! ชัดเลยว่าตั้งใจมากระแทกฉัน !! ฉันไม่รู้จัทำไงเลยเล่นโทศัพท์ไปเรื่อยๆ ไม่ได้กลัวนะคะ แต่ก็ไม่กล้าที่จะบอกคนในรถ เพราะฉันก็พึ่งเด็กมอปลาย ไม่มีหลักฐานอะไรบอกคนอื่นนอกจากความรู้สึกตัวเอง

สักพักก็ถึงป้ายที่ลุงแกต้องลง แล้วลุงยืนอยู่ตรงบันไดประตูทางลง ปรากฎว่าลุงแกหันมามองหน้าฉัน พอลงไปแล้วยังหันมามองอีก !!

ฉันละเพลียกับคนสมัยนี้จริงๆ ขนาดว่าแก่แล้ว ยังทำอะไรอุบาทได้ ดีนะคะที่ฉันเจอแค่แบบนี้ คนอื่นที่เจอแบบยืนอยู่ด้านหลังชิดก้นอันนี้น่ากลัวยิ่งกว่าค่ะ แค่แขนมันยังจะเอา

เตือนสำหรับผู้หญิงทุกคนนะคะ ระวังพวกนี้ให้ดีมันระบาดหนัก คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ เห็นเป็นคนดีลุกให้นั่ง แต่เจตนาจริงๆมันไม่ใช่ และขอฝากถึงพวกโรคจิตหาที่ระบายไม่ได้ กรุณาอย่าสร้างความรังเกียจให้คนอื่นเลยค่ะ มันขยะแขยง ถ้าคุณพอมีตังไปซื้อเถอะค่ะ หรือถ้าไม่มี มือคุณก็ว่าง ห้องน้ำก็ว่าง เชิญเลยค่ะ

ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ
แค่เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่อยากบอกต่อ