เมื่อเช้าขึ้นรถเมล์มาค่ะคนแน่นมากๆ ระหว่างที่ยืนก็มีผู้ชาย (สภาพคนแต่งตัวทำงานตามปกติ อายุก็ประมาณ 30 ไม่ได้มีท่าทางโรคจิตเลย) มายืนซ้อนหลังเราแล้วรู้สึกเหมือนตรงนั้นของมันมาโดน ตอนแรกเราก็ไม่มั่นใจว่าคนมันแน่นมากๆเลยเบียดหรือว่ามันโรคจิตกันแน่เพราะตอนแรกแค่โดนไม่ได้แบบมาถูๆกระแทก แต่พอยืนไปซักพักเราพยายามจะเขยิบหนีไปข้างหน้า มันก็เอาของมันมาชนอีก จะหนีไปข้างๆก็ไม่ได้ ขยับไปไหนไม่ได้เลยคนแน่นสุดๆ แถมรู้สึกว่าที่มันเอามาชนเริ่มแข็งๆ ขนาดกระแอมก็แล้ว เอาข้อศอกดันไปก็แล้วยังหน้าด้านหน้าทน เราคิดอยู่นานจะด่ามันเลยดีไหมเพราะกลัวและโมโหสุดๆ แต่ก็กลัวด่าไปมันไม่ยอมรับ พยานไม่มีเราจะซวยอีก แล้วก็เห็นอีกไม่ไกลจะถึงป้ายแล้วเลยช่างวะจะลงละ

พอถึงป้ายรถเมล์คนลงเยอะไม่เห็นมันแล้วนึกว่ามันลงไปด้วย นึกว่ารอดแล้ว ที่ไหนได้พอตอนเราจะลงรถมันมายืนอยู่แถวๆบันไดทางลง เราก็เบี่ยงตัวหนีสุดก็นึกในใจอย่ามายุ่งนะเว้ย มันก็ไม่ทำอะไร แต่พอก้าวขาลงเท่านั้นแหละค่ะ รู้สึกเหมือนมีมือมาจับก้นเรา เราเลยหันไปดูเห็นมือมันกำลังผละออกจากก้นเราพอดี
เราด่าไม่ทันเพราะก้าวลงมาแล้วประตูรถเมล์ปิด เราอยากจะร้องไห้มากๆตอนนั้น ทั่งกลัวทั้งโมโหมากๆ มานั่งเสียดายทำไมไม่ด่าไปมันไปซะตั้งแต่บนรถ