สวัสดีคะเพื่อนๆชาวพันทิป นี่เป็นกระทู้แรกนะคะที่เราเขียนแบบจริงจัง หากเราเขียนอะไรผิดขออภัยด้วยนะคะ
เราจะมาเล่าเรื่องราวชีวิตเราให้ทุกคนฟังเป็นบทเรียนนะคะ
คือเรามีแฟนอยู่คนนึง คบกันได้1ปี 2เดือนแล้วคะ ตอนแรกที่คบกัน เราก็ไม่คิดนะคะว่าเราจะรักเค้าได้มากขนาดนี้ เราคิดว่าเราคงคบกันไม่นานหลอก ไม่นานคงเลิกกัน ส่วนตัวเขา เขาก็คิดแบบเราคะ คิดว่าไม่นานคงเลิกกัน แต่ป่าวเลยคะ ยิ่งนานวันเรายิ่งรักกันมากขึ้น เขาดีกับเรามาก เราเรียน8.30-17.30 เขาก็มารับที่บ้านไปส่งที่เรียน และนั่งรอจนเราเรียนเสร็จคะ แบบนี้แทบทุกสัปดาห์คะ เราไปทำใบขับขี่ รองเท้าเราขาด แฟนเราก็ใส่รองเท้าเราแล้วให้เราใส่รองเท้าเขาแทน เราป่วย อ้วกแบบทรมานมาก เขาก็ร้องไห้คะ เราเคยถามว่า ร้องไห้ทำไม เขาก็บอกว่า เขาเห็นเราอ้วกแล้วเขาทรมานแทน ของขวัญวันเกิดเราเค้าเอาเค้กมาให้ แล้วก็รองเท้าฟิฟฟอฟคะ ส่วนวันครบรอบ1ปี เขาซื้อโพรารอยให้เราคะ แล้วก็ฟิล์มอีก1กล่อง (บอกก่อนนะคะ เราคบกันพ่อแม่รู้ทั้งสองฝ่าย ทั้งพ่อแม่เราพ่อแม่เค้า โอเคทั้งคู่คะ คือให้คบกัน ไปกินข่วกับพ่อแม่เค้าบ้างพ่อแม่เราบ้าง ส่วนใหญ่เค้าจะมานั่งเล่นบ้านเราคะ) ส่วนเวลาเราทะเลาะกัน เราจะเป็นคนอารมณ์แรงมาก โกรธนาน คือเอาเป็นว่า เราเอาแต่ใจ งี่เง่าสุดๆคะ แต่แฟนเราก็แสนดีคะ ง้อ ง้อตลอด ไม่ว่าเราจะผิดหรือถูกเขาก็ง้อคะ (บอกก่อนนะคะ ว่าเราแทบไม่มีอะไรดีเลย หน้าตาก็งั้นๆคะ) ตลอด1ปี2เดือนที่คบกัน เราง้อเขาไม่ถึง3ครั้งเลยคะ จนมาเมื่อวาน เราก็งี่เง่าอีกละคะ เขาก็ง้อ เราก็ไม่หายอีกตามเคย จนดึกๆเขาขอนอนก่อน เขาไม่สบาย เราก็ไม่พอใจคะ วีนใส่เขาอีก และเราก็บอกว่า จะไปคุยกับคนอื่นนะ เหงา แฟนเราก็บอกว่า ถ้าคิดว่าการคุยกับคนอื่นทำให้หายเหงาก็เชิญนะ วันนี้ไม่ไหวจริงๆ เขาก็บอกรักเราแล้วก็ไปนอน เราก็วีนใส่อีก ไลน์ไปว่าเขาสารพัดคะ แล้วเราก็ร้องไห้จนหลับไป พอตื่นเช้ามา เค้าก็ไลน์มาคุยกับเราปกติ เหมือนกับทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม เราตื่นมา เราก็อ่านไม่ตอบคะ คืองอนมากๆ เขาก็ง้อต่อ จนเขาบอกว่า เขาไม่ไหวแล้ว เราก็เลยรู้สึกผิด เราหายโกรธ พอตกเย็นเราก็ไปเดินเที่ยวกันคะ เราก็ทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องอีก ทะเลาะกันตรงลานจอดรถ เขาบอกเราว่า เมื่อไหร่จะเลิกงี่เง่าสักที เราก็บอก "ไมอะ รับไม่ได้ก็เลิกกันไปดิ" แล้วเค้าก็น้ำตาซึม แล้วเขาก็พูดว่า อืมเลิก เรานี่ร้องไห้ แล้ววิ่งเข้าห้างเลยคะ เขาก็ไม่ได้เดินมาง้อนะคะ แถมยังเดินไปที่รถเพื่อจะกลับบ้านคะ เรารีบวิ่งไปกอดเค้าแล้วบอกว่า อย่าทิ้งเค้าไปได้ไหม เค้าอยู่ไม่ไหวหลอก เขาก็บอกว่า เมื่อไหร่จะเลิกงี่เง่าสักที เหนื่อยนะเหนื่อยมากๆ เราก็บอก เราขอโทษ เราจะเลิกงี่เง่าทุกอย่าง เราก็สัญญาคะ แล้วเขาก็กอดเราพร้อมกับบอกเรา เค้าไม่ทิ้งเธอไปไหนแล้วนะ เค้าอยู่ตรงนี้นะ เราก็ร้องเค้าก็ร้องคะ จากนั้นเค้าก็มาส่งเราที่บ้าน แล้วเราก็ดีกันคะ
คือที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่ออยากจะเตือนใจคนที่มีของสำคัญอยู่ในมือแต่ไม่เคยเห็นค่า เราจะบอกว่า อย่าเห็นค่าตอนที่สายไปเลยคะ บางทีคนอื่นอาจจะไม่เหมือนแฟนเราก็ได้นะคะ เรานี่นับว่าโชคดีมากๆเลยนะคะที่เค้ายังไม่จากเราไปไหน เราอยากให้กระทู้นี้เป็นแบบอย่างให้ใครหลายๆคนได้เปลี่ยนการกระทำที่ทำไม่ดีกับแฟนนะคะ ก่อนที่มันจะสายเกินไป
ขอบคุณสำหรับเข้ามาอ่ากระทู้ของเรานะคะ ขอบคุณคะ
เกือบเห็นค่าในตอนที่สายไป
เราจะมาเล่าเรื่องราวชีวิตเราให้ทุกคนฟังเป็นบทเรียนนะคะ
คือเรามีแฟนอยู่คนนึง คบกันได้1ปี 2เดือนแล้วคะ ตอนแรกที่คบกัน เราก็ไม่คิดนะคะว่าเราจะรักเค้าได้มากขนาดนี้ เราคิดว่าเราคงคบกันไม่นานหลอก ไม่นานคงเลิกกัน ส่วนตัวเขา เขาก็คิดแบบเราคะ คิดว่าไม่นานคงเลิกกัน แต่ป่าวเลยคะ ยิ่งนานวันเรายิ่งรักกันมากขึ้น เขาดีกับเรามาก เราเรียน8.30-17.30 เขาก็มารับที่บ้านไปส่งที่เรียน และนั่งรอจนเราเรียนเสร็จคะ แบบนี้แทบทุกสัปดาห์คะ เราไปทำใบขับขี่ รองเท้าเราขาด แฟนเราก็ใส่รองเท้าเราแล้วให้เราใส่รองเท้าเขาแทน เราป่วย อ้วกแบบทรมานมาก เขาก็ร้องไห้คะ เราเคยถามว่า ร้องไห้ทำไม เขาก็บอกว่า เขาเห็นเราอ้วกแล้วเขาทรมานแทน ของขวัญวันเกิดเราเค้าเอาเค้กมาให้ แล้วก็รองเท้าฟิฟฟอฟคะ ส่วนวันครบรอบ1ปี เขาซื้อโพรารอยให้เราคะ แล้วก็ฟิล์มอีก1กล่อง (บอกก่อนนะคะ เราคบกันพ่อแม่รู้ทั้งสองฝ่าย ทั้งพ่อแม่เราพ่อแม่เค้า โอเคทั้งคู่คะ คือให้คบกัน ไปกินข่วกับพ่อแม่เค้าบ้างพ่อแม่เราบ้าง ส่วนใหญ่เค้าจะมานั่งเล่นบ้านเราคะ) ส่วนเวลาเราทะเลาะกัน เราจะเป็นคนอารมณ์แรงมาก โกรธนาน คือเอาเป็นว่า เราเอาแต่ใจ งี่เง่าสุดๆคะ แต่แฟนเราก็แสนดีคะ ง้อ ง้อตลอด ไม่ว่าเราจะผิดหรือถูกเขาก็ง้อคะ (บอกก่อนนะคะ ว่าเราแทบไม่มีอะไรดีเลย หน้าตาก็งั้นๆคะ) ตลอด1ปี2เดือนที่คบกัน เราง้อเขาไม่ถึง3ครั้งเลยคะ จนมาเมื่อวาน เราก็งี่เง่าอีกละคะ เขาก็ง้อ เราก็ไม่หายอีกตามเคย จนดึกๆเขาขอนอนก่อน เขาไม่สบาย เราก็ไม่พอใจคะ วีนใส่เขาอีก และเราก็บอกว่า จะไปคุยกับคนอื่นนะ เหงา แฟนเราก็บอกว่า ถ้าคิดว่าการคุยกับคนอื่นทำให้หายเหงาก็เชิญนะ วันนี้ไม่ไหวจริงๆ เขาก็บอกรักเราแล้วก็ไปนอน เราก็วีนใส่อีก ไลน์ไปว่าเขาสารพัดคะ แล้วเราก็ร้องไห้จนหลับไป พอตื่นเช้ามา เค้าก็ไลน์มาคุยกับเราปกติ เหมือนกับทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม เราตื่นมา เราก็อ่านไม่ตอบคะ คืองอนมากๆ เขาก็ง้อต่อ จนเขาบอกว่า เขาไม่ไหวแล้ว เราก็เลยรู้สึกผิด เราหายโกรธ พอตกเย็นเราก็ไปเดินเที่ยวกันคะ เราก็ทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องอีก ทะเลาะกันตรงลานจอดรถ เขาบอกเราว่า เมื่อไหร่จะเลิกงี่เง่าสักที เราก็บอก "ไมอะ รับไม่ได้ก็เลิกกันไปดิ" แล้วเค้าก็น้ำตาซึม แล้วเขาก็พูดว่า อืมเลิก เรานี่ร้องไห้ แล้ววิ่งเข้าห้างเลยคะ เขาก็ไม่ได้เดินมาง้อนะคะ แถมยังเดินไปที่รถเพื่อจะกลับบ้านคะ เรารีบวิ่งไปกอดเค้าแล้วบอกว่า อย่าทิ้งเค้าไปได้ไหม เค้าอยู่ไม่ไหวหลอก เขาก็บอกว่า เมื่อไหร่จะเลิกงี่เง่าสักที เหนื่อยนะเหนื่อยมากๆ เราก็บอก เราขอโทษ เราจะเลิกงี่เง่าทุกอย่าง เราก็สัญญาคะ แล้วเขาก็กอดเราพร้อมกับบอกเรา เค้าไม่ทิ้งเธอไปไหนแล้วนะ เค้าอยู่ตรงนี้นะ เราก็ร้องเค้าก็ร้องคะ จากนั้นเค้าก็มาส่งเราที่บ้าน แล้วเราก็ดีกันคะ
คือที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่ออยากจะเตือนใจคนที่มีของสำคัญอยู่ในมือแต่ไม่เคยเห็นค่า เราจะบอกว่า อย่าเห็นค่าตอนที่สายไปเลยคะ บางทีคนอื่นอาจจะไม่เหมือนแฟนเราก็ได้นะคะ เรานี่นับว่าโชคดีมากๆเลยนะคะที่เค้ายังไม่จากเราไปไหน เราอยากให้กระทู้นี้เป็นแบบอย่างให้ใครหลายๆคนได้เปลี่ยนการกระทำที่ทำไม่ดีกับแฟนนะคะ ก่อนที่มันจะสายเกินไป
ขอบคุณสำหรับเข้ามาอ่ากระทู้ของเรานะคะ ขอบคุณคะ