ตอนนี้กลุ้มใจมากเลยค่ะ หลานสาวเรียนอยู่ชั้นม. 2 ติดโทรศัพท์กับติดเพื่อนมากค่ะ มากชนิดที่ว่าคุยโทรศัพท์ทั้งวัน ตอนแรกแกเป็นเด็กดีนะค่ะ มาเปลี่ยนเอามากๆช่วง 2-3 เดือนหลังนี้ แรกๆสนใจการเรียนดีค่ะ แต่พอเทอมสองเปลี่ยนกลุ่มไปคบกับพวกที่ไม่ค่อยสนใจเรียน ผลการเรียนตกฮวบเลยค่ะ งานไม่ค่อยส่ง กลับบ้านผิดเวลาบ่อยๆ หลานสาวเป็นทอมค่ะ กลุ่มๆเค้าก็จะมีทั้ง ทอม ดี้ และก็หญิงแท้ ขนาดอาจารย์ที่ปรึกษายังเห็นถึงนิสัยและการเรียนที่เปลี่ยนไป จึงโทรมาปรึกษาผู้ปกครองค่ะ ว่าลองให้เก็บโทรศัพท์ดู ดิชั้นเริ่มยึดโทรศัพท์เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา แกร้องไห้จะเป็นจะตายให้ได้เลยค่ะ บอกว่าหนูเหงา หนูอยากคุยกับเพื่อน ดิชั้นคุยเหตุผลกับแกหลายอย่างเลยค่ะ ที่จำเป็นต้องยึดโทรศัพท์ แกบอกแกเลิกคบเพื่อนกลุ่มนี้แล้ว จะขอโทรศัพท์คืนแต่ดิชั้นไม่ให้ จะให้เมื่อผลการเรียนเทอมนี้ออกมาก่อน ถึงจะรู้ว่าเปลี่ยนตัวเองจริงๆมั้ย แต่เมื่อเช้าแกประชดอาจารย์ไปตัดขอบถุงเท้านักเรียนออก ให้เหลือแค่หุ้มข้อเท้านิดหน่อย อาจารย์ส่งไลน์มาบอกค่ะ แกเป็นเด็กกำพร้าค่ะ พ่อแม่เลิกกันแล้วต่างคนต่างไป ทิ้งแกไว้ให้ดิชั้นกับปู่เลี้ยง ดิชั้นเลี้ยงมาตั้งแต่แก 7 วัน แรกๆแกก็ติดดิชั้นมากค่ะ แต่พอเข้ามัธยมจึงเริ่มห่างดิชั้นหันไปติดเพื่อนแทน ตอนนี้ดิชั้นกับพ่อ ( ปู่ ) กลุ้มใจมากเลยค่ะ ขณะกำลังพิมพ์อยู่ก็อยากร้องไห้ นึกแล้วกลุ้มใจไม่รู้จะเริ่มแก้ปัญหาเรื่องนี้ตรงจุดไหนดี ถามแกแล้วว่าต้องการอะไร เป็นอะไรให้พูด แกก็บอกไม่มีอะไร แค่ไม่อยากให้เรายึดโทรศัพท์ แต่ถ้าแค่เรื่องที่ดิชั้นยึดโทรศัพท์แกต้องทำถึงขนาดตัดขอบถุงเท้าเลยหรอค่ะ รบกวนคุณแม่ทุกท่านหรือพี่ๆท่านอื่นๆแนะนำทางแก้หน่อยค่ะ
กลุ้มใจมากเรื่องหลานสาววัยมัธยมต้น