ทุกครั้งที่เปิดเว็บพันทิปมาอ่าน เห็นรูปเรือแกรนด์เพิร์ล มันทำให้ชั้นคิดถึงพ่อของสามีที่ชั้นรักมากที่สุด ชั้นรักเค้าเหมือนพ่อแท้ๆของตัวเอง ใช่ค่ะ พ่อสามีของดิชั้นท่านเป็นกัปตันเรือลำนี้ ปัจจุบันท่านได้เสียชีวิตลงด้วยโรคเส้นโลหิตแตกในวัยเพียง 45 ปี ช่วงเดือนเมษาที่ผ่านมา ท่านเสียชีวิตบนเรือนี้ในห้องกัปตัน เรือที่ท่านรัก อาชีพที่ท่านทำมาเกือบค่อนชีวิต ท่านรักงานของท่านมาก
เมื่อตอนเดือนกุมภาวันเกิดหลาน ดิชั้นได้ชวนท่านไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ท่านยังไม่ไปเลย เพราะไม่มีคนขับเรือ ชีวิตของพ่อแทบไม่เคยไปเที่ยวไหนเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะไปงานบุญกฐินผ้าป่า ท่านก็ไม่ยอมหยุดงาน
ถ้าปัจจุบันท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านคงได้เป็นคนขับเรือลำนี้ พาเพื่อนๆในพันทิปล่องแม่น้ำเจ้าพระยาแน่ๆ ใครๆก็ว่าพ่อเป็นกัปตันใหญ่เก่งที่สุดในแม่น้ำเจ้าพระยา ดิชั้นปลื้มทุกครั้งที่เห็นเรือลำนี้ มันเท่ห์มาก ที่พ่อขับเรือลำใหญ่ๆนี้ได้ ขับรถผ่านบนสะพานสาทร มองเห็นเรือจอดอยู่ น้ำตาไหล คิดถึงพ่อเป็นที่สุด
ตอนที่พ่อสามีเสียดิชั้นทำใจไม่ได้เลย นอนร้องไห้แทบทุกคืน เพราะไม่คิดว่าท่านจะจากพวกเราไปเร็วถึงเพียงนี้ หลานชายของท่าน(ลูกชายดิชั้น) กำลังช่างพูดช่างคุย แกติดปู่ของแกมาก หลานที่ตั้งชื่อถึงความภาคภูมิใจของปู่ (ชื่อ น้องกัปตัน) แกมักจะอ้อนปู่ให้ซื้อของเล่นให้บ่อยๆ ทุกครั้งที่ปู่มาหาแกจะร้องไห้ตามว่าจะไปนอนกับปู่ บ่อยครั้งที่ลูกของดิชั้นจะพูดต่อหน้ารูปของปู่ตัวเองเสมอ ว่าขอให้ปู่กลับมาหาหนู หนูคิดถึงปู่ ทุกครั้งที่ดิชั้นได้ยินจะไปแอบร้องไห้ไม่ให้ลูกเห็น ดิชั้นต้องบอกกับลูกว่าปู่อยู่บนสวรรค์ ปู่จะคอยมองหนูเติบโตเป็นคนดี ปู่จะคอยคุ้มครองปกป้องหนูนะลูก พอตอนหลังใครถามว่าปู่อยู่ไหน แกมักจะพูดว่า "ปู่เอกอยู่ในใจหนู"
พ่อสามีของดิชั้นแกเป็นคนดีมากค่ะ ใจเย็น รักครอบครัว ท่านเป็นคนเก่ง เก่งในงานช่างต่างๆ กระทั่งมีการต่อเรือพ่อสามีก็ต้องไปดูแล ดิชั้นเชื่อเลยกับคำพูดว่าคนดีให้ดูกันวันตายเผาศพ คนมางานกันล้นศาลาเลยค่ะ ทุกข่วงเทศกาลลอยกระทงพ่อสามีจะให้ไปดูเค้าจุดพลุบนเรือ แต่วันนี้คงไม่มีโอกาสที่จะได้ดูอีกแล้ว
สุดท้ายนี้ดิชั้นในฐานะลูกสะใภ้ อยากจะบอกกับพ่อสามีว่า ดิชั้นคิดถึงท่านเสียเหลือเกิน ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึง ไม่ว่าพ่อจะอยู่ที่ไหนพวกเราจะดูแลแม่และน้องให้ดีที่สุด บ้านที่พ่อรักที่พ่อสร้างมันมาจากหยาดเหงื่อ พวกเราจะไม่มีวันขายทิ้งเด็ดขาด ทุกสิ่งทุกอย่างที่พ่อทำไว้ เราจะสานต่อเอง ฟิล์ม(สามีดิชั้น)ทำหน้าที่แทนพ่อได้ดีมากค่ะ ฟิล์มบอกเป็นพี่คนโตจะไม่ร้องไห้ ต้องเข้มแข็งให้เท่าพ่อ แต่คนที่เข้มแข็งคือคนที่อ่อนแอมากที่สุด พ่อคือแบบอย่างในการใช้ชีวิต แต่ฟิล์มก็บอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ฟิล์มทำยังไม่เท่าครึ่งนึงของพ่อที่ทำ ตอนที่ไปเก็บบ้านพ่อยังเก็บโบชัวร์ร้านขายรถบังคับเด็กอยู่เลย รถที่พ่อตั้งใจจะซื้อให้หลานได้ขับ คงไม่มีโอกาสนั้นอีกต่อไปแล้ว
คิดถึงพ่อ กัปตันผู้ยิ่งใหญ่ แห่งเรือแกรนด์เพิร์ล
เมื่อตอนเดือนกุมภาวันเกิดหลาน ดิชั้นได้ชวนท่านไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ท่านยังไม่ไปเลย เพราะไม่มีคนขับเรือ ชีวิตของพ่อแทบไม่เคยไปเที่ยวไหนเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะไปงานบุญกฐินผ้าป่า ท่านก็ไม่ยอมหยุดงาน
ถ้าปัจจุบันท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านคงได้เป็นคนขับเรือลำนี้ พาเพื่อนๆในพันทิปล่องแม่น้ำเจ้าพระยาแน่ๆ ใครๆก็ว่าพ่อเป็นกัปตันใหญ่เก่งที่สุดในแม่น้ำเจ้าพระยา ดิชั้นปลื้มทุกครั้งที่เห็นเรือลำนี้ มันเท่ห์มาก ที่พ่อขับเรือลำใหญ่ๆนี้ได้ ขับรถผ่านบนสะพานสาทร มองเห็นเรือจอดอยู่ น้ำตาไหล คิดถึงพ่อเป็นที่สุด
ตอนที่พ่อสามีเสียดิชั้นทำใจไม่ได้เลย นอนร้องไห้แทบทุกคืน เพราะไม่คิดว่าท่านจะจากพวกเราไปเร็วถึงเพียงนี้ หลานชายของท่าน(ลูกชายดิชั้น) กำลังช่างพูดช่างคุย แกติดปู่ของแกมาก หลานที่ตั้งชื่อถึงความภาคภูมิใจของปู่ (ชื่อ น้องกัปตัน) แกมักจะอ้อนปู่ให้ซื้อของเล่นให้บ่อยๆ ทุกครั้งที่ปู่มาหาแกจะร้องไห้ตามว่าจะไปนอนกับปู่ บ่อยครั้งที่ลูกของดิชั้นจะพูดต่อหน้ารูปของปู่ตัวเองเสมอ ว่าขอให้ปู่กลับมาหาหนู หนูคิดถึงปู่ ทุกครั้งที่ดิชั้นได้ยินจะไปแอบร้องไห้ไม่ให้ลูกเห็น ดิชั้นต้องบอกกับลูกว่าปู่อยู่บนสวรรค์ ปู่จะคอยมองหนูเติบโตเป็นคนดี ปู่จะคอยคุ้มครองปกป้องหนูนะลูก พอตอนหลังใครถามว่าปู่อยู่ไหน แกมักจะพูดว่า "ปู่เอกอยู่ในใจหนู"
พ่อสามีของดิชั้นแกเป็นคนดีมากค่ะ ใจเย็น รักครอบครัว ท่านเป็นคนเก่ง เก่งในงานช่างต่างๆ กระทั่งมีการต่อเรือพ่อสามีก็ต้องไปดูแล ดิชั้นเชื่อเลยกับคำพูดว่าคนดีให้ดูกันวันตายเผาศพ คนมางานกันล้นศาลาเลยค่ะ ทุกข่วงเทศกาลลอยกระทงพ่อสามีจะให้ไปดูเค้าจุดพลุบนเรือ แต่วันนี้คงไม่มีโอกาสที่จะได้ดูอีกแล้ว
สุดท้ายนี้ดิชั้นในฐานะลูกสะใภ้ อยากจะบอกกับพ่อสามีว่า ดิชั้นคิดถึงท่านเสียเหลือเกิน ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึง ไม่ว่าพ่อจะอยู่ที่ไหนพวกเราจะดูแลแม่และน้องให้ดีที่สุด บ้านที่พ่อรักที่พ่อสร้างมันมาจากหยาดเหงื่อ พวกเราจะไม่มีวันขายทิ้งเด็ดขาด ทุกสิ่งทุกอย่างที่พ่อทำไว้ เราจะสานต่อเอง ฟิล์ม(สามีดิชั้น)ทำหน้าที่แทนพ่อได้ดีมากค่ะ ฟิล์มบอกเป็นพี่คนโตจะไม่ร้องไห้ ต้องเข้มแข็งให้เท่าพ่อ แต่คนที่เข้มแข็งคือคนที่อ่อนแอมากที่สุด พ่อคือแบบอย่างในการใช้ชีวิต แต่ฟิล์มก็บอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ฟิล์มทำยังไม่เท่าครึ่งนึงของพ่อที่ทำ ตอนที่ไปเก็บบ้านพ่อยังเก็บโบชัวร์ร้านขายรถบังคับเด็กอยู่เลย รถที่พ่อตั้งใจจะซื้อให้หลานได้ขับ คงไม่มีโอกาสนั้นอีกต่อไปแล้ว