เรื่องนี้เป็นเรื่องของน้องสาวเรานะคะ

โดยปกติน้องสาวเราเป็นคนชอบซื้อเสื้อผ้าบ่อยมากๆ ชอบแต่งตัว
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาน้องสาวเราไปเดินซื้อเสื้อผ้าที่สยามค่ะ
โดยน้องไปกับเพื่อนๆ (เพื่อนสนิทน้องเป็นกลุ่มผู้ชาย)
และระหว่างรอเพื่อนเลือกกางเกงยีนส์ที่ร้าน Phonto
น้องบอกว่ารอนานจึงฝากกระเป๋าไว้ที่เพื่อนแล้วไปเดินเล่น
ด้วยความที่ไม่คิดว่าจะซื้ออะไร น้องจึงเดินไปเรื่อยๆแล้วเจอร้านที่เป็นยีนส์ทั้งร้าน
น้องจึงเดินเข้าไปดู
น้อง : ขอลองได้มั้ยคะ ?
แม่ค้า : ได้ค่ะ
น้องลองเสร็จน้องก็ชอบและจะกลับไปเอากระเป๋าตัง
น้อง : ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวหนูกลับมานะคะ หนูฝากกระเป๋าตังไว้ที่เพื่อน ไม่มีตังติดตัว
ทันใดนั้น เจ้าของร้านพูดดังมากๆ น้องย้ำว่าดังมากจนคนอื่นหันมามอง
ถ้าไม่มีตังก็ไม่ต้องมาลอง ไม่ต้องมาขอลองอะไรทั้งนั้น
ทุกคนบริเวณนั้นหันมามองน้องเป็นตาเดียว และน้องบอกว่าน้องอายมากๆ ไม่เคยอายอะไรแบบนี้มาก่อน
น้องจึงยืนยันกับเจ้าของร้านว่า "หนูมีเงินนะ มีเงินจริงๆ แต่ฝากกระเป๋าตังไว้ที่เพื่อน"
น้องเรากลับไปเอากระเป๋าที่เพื่อนและระหว่างทางน้องได้เล่าให้เพื่อนฟัง และกลับมาอีกครั้ง
ที่ร้านนี้ น้องไปหยิบกางเกงตัวที่เลือกมาและจ่ายเงินพร้อมบอกว่า
น้อง : เนี่ย หนูมีเงินจริงๆ ไม่ได้หลอกหรอก
แม่ค้า : แหม วันหลังน้องก็บอกสิ
น้อง : หนูบอกพี่แล้ว แต่พี่เป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอ ว่าถ้าไม่มีเงินก็ไม่ต้องมาลอง เ-ี้ย อะไรทั้งนั้น
แม่ค้าบ่นๆ น้องเรากับเพื่อนๆจึงออกมาจากร้าน แต่เพื่อนน้องคนหนึ่งยังยืนฟังและได้ยินแม่ค้าพูดว่า นี่เป็นแม่ค้าที่ใจเย็นที่สุดในโลกแล้วนะ

พิกัดร้านนะคะ


- สำหรับคนที่ไปแถวนั้น ก็ระวังด้วยนะคะ เตรียมลับฝีปากให้ดี
- สำหรับคนที่เป็นแม่ค้า ก็เข้าใจว่าคนที่ลองแล้วไม่เอาก็มีเยอะแยะ เค้าอาจจะชอบหรือไม่ชอบสินค้าที่คุณขาย
มันก็ขึ้นอยู่กับกระบวนการตัดสินใจซื้อของผู้บริโภคเนอะ เค้ามาขอซื้อไม่ได้ขอฟรี อยากมีลูกค้า อยากขายของได้
ก็ต้องมีมนุษยสัมพันธ์และการบริการที่ดี

ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ ช้อปปิ้งให้สนุกขอให้เจอแม่ค้าที่น่ารัก