1) ตอนแรกอ่านเรื่องย่อนึกว่าเป็นเรื่องดาราหักเหลี่ยมกันเบื้องหลังวงการฮอลีวูด แต่คิดไปเองทั้งนั้น ชื่อไทยคือนิยามของเรื่องนี้ที่ตรงเป๊ะที่สุดแล้วจริงๆ

2) ดีที่สุด คงเป็นเรื่องการแสดงหละมั้ง ดารานำ สาวผมบ็อบ อันนั้นคง ok สุด ส่วนคนอื่นๆก็พอไหวแหละ ชอบดาราประกอบ ดาราสมทบ แม้บทจะน้อยแต่โผล่มาที ขโมยซีนไปเลย (ส่วนดาราเด็กซุปตาร์คนนั้น...ดูกระหร่องไปหน่อย แสดงแล้ว...ไม่มีเสน่ห์เท่าไหร่เลย)

3) ฉากระดับ pg จริงๆ : ฉากเซ็กซ์ก็นำเสนอแบบแซนด์วิสซ้อน 3 กันเลย กระตุกหนอนหน้าจอ และที่สำคัญ มีฉากนั่งคอห่านโชว์เช็ดก้น เบ่งตดโชว์ (อาจจะเป็นครั้งแรกของฉากแบบนี้ในหนังฮอลีวู้ดเลยก็ได้นะ 555)

4) ยอมรับว่าบางฉากก็ทำเอาเสียววาบเหมือนกัน แต่มีแค่ฉากสองฉากได้มั้ง (แถมบทสรุปของฉากพวกนั้น จากที่เหมือนจะทรงพลัง แต่กลายเป็นขำๆเฉยเลย) / มีพยายามใส่สัญลักษณ์อะไรไปบ้างในบางฉาก พยายามอาร์ตๆอยู่เรื่อยๆ ดูไปก็ตีความกันไปนิดนึงนะ

5) มุมกล้อง...ตอนแรกยอมรับว่า ทำไมถ่ายแต่หน้าตรง สับไปสับมา แทบไม่มีความต่อเนื่อง ดูโบร๊าณโบราณเหมือนละครน้ำเน่า soap opera ชอบกล แต่ตอนหลังพอจะตีความได้ว่า หนังพยายามถ่ายทอดมุมมองของตัวละคร ผ่านสายตาของอีกตัวละครนึงตลอดๆ (คิดว่างั้นนะ)

6) เนื้อเรื่อง...เหมือนจะดูยาก ต้นๆเรื่องนำเสนอเป็นชิ้นๆดูไม่ประติดประต่อกัน แต่พอกลางเรื่องพอเริ่มเฉลย ก็แทบจะสปอยตอนจบเลยด้วยซ้ำ คือเดาได้ว่ามันน่าจะเป็นไงต่อ (แต่ก็ยอมรับว่า นำเสนอได้..."ไม่" น่าติดตามจริงๆเลย)

7) ปัญหาสำคัญที่สุดของเรื่องนี้ คือ ตัวละครที่พยายามสร้างมา เพื่อมุ่งไปสู่บทสรุปของแต่ละคนนั้น เหตุผลไม่หนักแน่นและมีพลังมากพอ ที่จะทำให้เชื่อว่า เขาและเธอจะทำแบบนั้นเลยเหรอ เลยกลายเป็นความมั่ว เละตุ้มเป๊ะในตอนท้ายเรื่อง ที่คนดูได้แต่เกาหัวแกรกๆกันไป ว่าเขาและเธอจะทำแบบนี้ไปทำไม

8) แซวหนัง
- map to the stars ตอนแรกคิดว่าจะมีความหมายซับซ้อน แต่จริงๆแล้วให้แปลตรงตัวเลยนะ คือ "แผนที่ไปบ้านดารา" จ้า (ชื่อไทย มายาวิปลาส คือนิยามของหนังเรื่องนี้ที่ดีที่สุดแล้วจริงๆ มันใช่เลย หลังดูหนังจบ)

- ตกลงจะเป็นหนังผีหรือเปล่าเนี่ย ชักไม่แน่ใจ เพราะซุปตาก็ไม่เคยเจอเด็กคนนั้นนี่นา
- และเด็กคนนั้น ตกลงใครเป็นคนฆ่า หรืออุบัติเหตุ หนังมีบาง key word ที่เหมือนจะมี something เลย
- เวลาหมาน่ารักเดินออกมา พอจะเดาฉากต่อไปได้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น
- นางเอกใส่ถุงมือตลอดๆ แต่ถอดออกมา แผลแค่เนี๊ยะเองเหรอ

- ซีจีไฟตอนท้ายเรื่อง โห...ภูมิใจในละครไทย ช่อง 7 มากๆเลย ว่าของเราทำได้สูสีกับฮอลีวู้ดมากๆ
- ชอบที่สุดในเรื่อง คือฉากสีฟ้าๆ มีรูปดาวดูฟรุ้งฟริ้งตอนเปิดเรื่อง และตอน end cradit ท้ายเรื่อง... มันคือสิ่งที่ดูดีที่สุดของเรื่องจริงๆ

9) สรรสาระ...การรักษาและฟื้นฟูสภาพจิตโดยพึ่งพายาแผนปัจจุบัน จำเป็นต้องอยู่ในการดูแลของแพทย์ "มืออาชีพ" อย่างต่อเนื่องจริงๆ ไม่งั้นก็ไม่ต่างจากยาเสพติดดีๆนี่เอง

10) สรุป...ตอนนี้ผมให้เป็นอันดับหนึ่งหนังสุดฉงนแห่งปีไปก่อนแล้วกัน ใครอยากลองก็เชิญ แต่ยอมรับว่าหนังเรื่องนี้ มันทำให้สงสัยสะดุดใจแม้จะออกจากโรงมาพักใหญ่แล้ว พอนึกย้อนไปบางฉากก็ยังติดตาอยู่ (แต่ในทางที่ดีหรือเปล่า คงแล้วแต่จริตของแต่คนหละมั้ง)

ปล. ลืมบอกไป พ่อหนุ่มแวมไพร์ทไวไลท์ โผล่ออกมาในสภาพ...ก็พอหล่อ แต่หล่อไม่สุด การแสดงไม่เด่นเลย (แต่แฟนคลับคงชอบอยู่ดีแหละ) (ผมว่าโรเบิร์ฺต แพทฯใน the rover แม้จะดูโทรม แต่ก็ยังดูหล่อกว่าในบางอารมณ์ด้วยซ้ำไป)

******************************

สงสัยหรืออยากพูดคุยทักทาย เจอะกันได้ที่นี่เลยครับ https://www.facebook.com/choord.k

หรือจะเข้าไปกด like แล้วกด get notification ที่เพจของผม จะเป็นกำลังใจให้ผมได้มากเลยครับที่ https://www.facebook.com/tomyumtumnoir

ลิงค์นี้รวบรวมรีวิวหนังที่เคยเขียนมาแล้วครับ http://goo.gl/yDRPd7