สวัสดีทุกคน เราอยากให้ทุกคนอ่านนิยายเรื่องนี้ มันคือนิยายที่เราแต่งเอง ถ้าอ่านแล้วบอกด้วยนะว่าเป็นยังไง ...
เรื่องนี้ขอแต่งเป็นเพียงแค่เรื่องสั่นและกันนะ ... " คุณเคยรักใครไหม" "คุณเคยรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเขา". "แต่คุณไม่กล้าที่จะบอกว่า ... รัก ใช่ไหม"...
"น้ำค้าง!!! ". "ห่ะ!!! มีอะไร ". " พาไปซื้อขนมหน่อยดิ"."โธ่!!! ไอ้ฟู ก็คิดว่ามีเรื่องอะไร". เราชื่อน้ำค้าง ส่วนไอ้ฟู เนีย มันเป็นเพื่อนเราเองและ สนิทกันมากเลยนะ สนิทกันมาตั้งแต่อนุบาลและ มันชอบกวนตีน ชอบแหย่ แต่เวลาเราอยู่กับมันเรามีความสุขนะ หรือว่าเราจะชอบมัน
" น้ำค้าง วันนี้ไปส่งป่ะ". " เอาดิ!!!"
" งั้นเจอกัน!!" เนียและ ความสนิทของเราสองคน มันทำให้เพื่อนรอบข้างต่างก็พากันบอกว่า เราสองคนเป็นแฟนกัน ทุกครั้งที่โดนล้อฉันจะเงียบแต่ไอ้ฟูมันจะ เป็นคนขัดแย้ง
ปู๊ด !!!!!
" เห้ย!!! ขอบคุณนะ"
" เห้ย!! ไม่เป็นไร"
" เราไปก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน"
" อืม.. พรุ่งนี้วาเลนไท แกจะให้ดอกไม้ใครว่ะ"
" ไม่รู้ดิ... เรารอดอกไม้ดีกว่า555"
" เออ .. ขอให้ได้ดอกไม้เยอะๆๆและกัน"
" ขอบคุณ.. กลับบ้านได้และเดียวมืด"
" อืม บาย"
เมื่อการสนทนาจบลง.. ฉันเดินหันหลังกลับ พร้อมกับก้มหน้า แล้วนึกในใจ เรารอดอกไม้จากเธออยู่นะ
กริ๊ง!!!!
"อ่า.... กี่โมงแล้ว"
7:30 น
" เห้ย!!! ไม่ทันแล้ว ..."
พรึ่บ!!!
ตึก!!!!!
"แม่ !!!ไปก่อนนะค่ะ หวัดดีค่ะ"
" ค่ะ!!!"
อ้าย!!!!!
เสียงกรี๊ดอย่างนี้มันต้องมีอะไรแน่นอน ฉันรีบตรงเข้าไปดู .. ก็พบว่า ผู้หญิงพวกนั้นกรี๊ด ..... ไอ้ฟู อะอ๊ายไอ้ฟู มันขึ้นร้อง เป็นลมแป๊ป
" เพลงนี้.. ผมอยากร้องให้ผู้หญิงคนหนึ่ง "
ใครว่ะ?? มันชอบใครว่ะ ??? ในหัวของฉันตอนนี้มีแต่คำถามว่า มันชอบใคร ??
"มาฟังกันเลย"
" สิ่งที่ดีที่สุดคือการได้พบเธอ
ได้ดูแลเธอ ได้รักเธอหมดใจ
อยากบอกเธอสักหน่อย บอกให้เธอรู้ใจ
ว่าโชคดีไหนได้พบคนอย่าง เธอ~~~"
" ชิบและ!!! " มันเดินตรงมา พร้อมกับจับมือของฉัน พร้อมกับบอกว่า
" เราชอบแกว่ะ". "คือ... เรื่องเราอ่ะ ..คงเป็นไปไม่ได้หรอก เราขอโทษนะ"
ฉันเดินหันหลังพร้อมกับน้ำตาที่ไหลทะลักออกมา ฉันมีเหตุผลบางอย่างที่ไม่สามารถจะบอกความในใจได้ .. เราขอโทษ
" น้ำค้าง!!! ทำไมว่ะ .. ทำไมเรื่องเราสองคนถึงเป็นไปไม่ได้อ่ะ". " เราขอโทษ.."
" เราคิดมาตลอดเลยนะ.. ถ้าเราไม่บอกความในใจไป เรากลัว กลัวที่จะเสียเธอไป .."
" เราขอโทษนะ .. เราเป็นแฟนกันไม่ได้จริงๆๆ"
" ทำไมว่ะ!! บอกเรามาดิ ... เราเหนื่อยเหมือนกันนะ .. วิ่งตามเธอตลอดเลย .. รู้ไหม? ทางที่เราวิ่งอ่ะ มันมีขวากหนาม เราก็ฝ่ามันมา เพื่อวิ่งให้เธอ แต่เธอ
ไม่เคยหันมามองเลยว่ะ ทำไมว่ะ!!!"
" เรา..ขะ...ขอโทษ"
ฟุบ!!!!
" น้ำค้าง!!! ".
ตึก ตึก ตึก!!!
" น้ำค้างอย่าเป็นไรนะ"
"ห้ามเข้านะค่ะ"
.
.
.
ตึก !
"เอา !!ปั๊มเร็ว หัวใจไกลหยุดเต้นแล้ว"
ตืดๆๆๆๆ~~~~~~
แอ๊ด!!!
" คนไข้เป็นไงบ้างครับ"
" หมอเสียใจด้วยนะครับ"
ตึก!!
"ไม่จริงใช่ไหม!!! เธออย่าเป็นไรสิ"
" น้ำค้าง!! ได้ยินเราไหม ! เราเข้าใจแล้ว ถ้าเธอไม่อยากเป็นแฟนเราก็ได้นะ เรามาเป็นเพื่อนกันก็ได้ ฟื้นขึ้นมาสิ" 😭
มับ!!!!
" น้ำค้าง!!"
" คุณหมอ!!! คนไข้ หัวใจเต้นแล้ว"
" เชิญ.. ญาติคนไข้ออกข้างนอกก่อนนะครับ"
" ครับ!"
............
แอ๊ด
" คนไข้เป็นยังไงบ้างครับ"
" คนไข้เป็นโรคมะเร็งในสมอง"
" ไม่จริง!!"
" คนไข้เป็นมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ตอนนี้หัวใจเขาเต้น เหมือนคนทั่วไป แต่เขาจะเป็นเจ้าหญิงนิทรา "
ฮือ!!!
1ปี
" น้ำค้าง .. วันนี้เราซื้อขนมของโปรดน้ำค้างมาให้ด้วยนะ"
" มา.. เดียวเราป้อน". ฮึ ฮือ.
"ทำไม .. นี้มันนานแล้วนะที่เธอเป็นเจ้าหญินิทราอย่างนี้ ฟื้นมาสิ"
ทุกคำพูด ทุกกิริยาฉันสามารถรับรู้ได้ แต่... ไม่สามารถทำอะไรได้เลย น่าเสียดาย .. ที่ไม่ได้บอกความในใจก่อนที่ฉันจะเป็นแบบนี้....
นิยายที่อยากให้คุณได้อ่าน
เรื่องนี้ขอแต่งเป็นเพียงแค่เรื่องสั่นและกันนะ ... " คุณเคยรักใครไหม" "คุณเคยรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเขา". "แต่คุณไม่กล้าที่จะบอกว่า ... รัก ใช่ไหม"...
"น้ำค้าง!!! ". "ห่ะ!!! มีอะไร ". " พาไปซื้อขนมหน่อยดิ"."โธ่!!! ไอ้ฟู ก็คิดว่ามีเรื่องอะไร". เราชื่อน้ำค้าง ส่วนไอ้ฟู เนีย มันเป็นเพื่อนเราเองและ สนิทกันมากเลยนะ สนิทกันมาตั้งแต่อนุบาลและ มันชอบกวนตีน ชอบแหย่ แต่เวลาเราอยู่กับมันเรามีความสุขนะ หรือว่าเราจะชอบมัน
" น้ำค้าง วันนี้ไปส่งป่ะ". " เอาดิ!!!"
" งั้นเจอกัน!!" เนียและ ความสนิทของเราสองคน มันทำให้เพื่อนรอบข้างต่างก็พากันบอกว่า เราสองคนเป็นแฟนกัน ทุกครั้งที่โดนล้อฉันจะเงียบแต่ไอ้ฟูมันจะ เป็นคนขัดแย้ง
ปู๊ด !!!!!
" เห้ย!!! ขอบคุณนะ"
" เห้ย!! ไม่เป็นไร"
" เราไปก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน"
" อืม.. พรุ่งนี้วาเลนไท แกจะให้ดอกไม้ใครว่ะ"
" ไม่รู้ดิ... เรารอดอกไม้ดีกว่า555"
" เออ .. ขอให้ได้ดอกไม้เยอะๆๆและกัน"
" ขอบคุณ.. กลับบ้านได้และเดียวมืด"
" อืม บาย"
เมื่อการสนทนาจบลง.. ฉันเดินหันหลังกลับ พร้อมกับก้มหน้า แล้วนึกในใจ เรารอดอกไม้จากเธออยู่นะ
กริ๊ง!!!!
"อ่า.... กี่โมงแล้ว"
7:30 น
" เห้ย!!! ไม่ทันแล้ว ..."
พรึ่บ!!!
ตึก!!!!!
"แม่ !!!ไปก่อนนะค่ะ หวัดดีค่ะ"
" ค่ะ!!!"
อ้าย!!!!!
เสียงกรี๊ดอย่างนี้มันต้องมีอะไรแน่นอน ฉันรีบตรงเข้าไปดู .. ก็พบว่า ผู้หญิงพวกนั้นกรี๊ด ..... ไอ้ฟู อะอ๊ายไอ้ฟู มันขึ้นร้อง เป็นลมแป๊ป
" เพลงนี้.. ผมอยากร้องให้ผู้หญิงคนหนึ่ง "
ใครว่ะ?? มันชอบใครว่ะ ??? ในหัวของฉันตอนนี้มีแต่คำถามว่า มันชอบใคร ??
"มาฟังกันเลย"
" สิ่งที่ดีที่สุดคือการได้พบเธอ
ได้ดูแลเธอ ได้รักเธอหมดใจ
อยากบอกเธอสักหน่อย บอกให้เธอรู้ใจ
ว่าโชคดีไหนได้พบคนอย่าง เธอ~~~"
" ชิบและ!!! " มันเดินตรงมา พร้อมกับจับมือของฉัน พร้อมกับบอกว่า
" เราชอบแกว่ะ". "คือ... เรื่องเราอ่ะ ..คงเป็นไปไม่ได้หรอก เราขอโทษนะ"
ฉันเดินหันหลังพร้อมกับน้ำตาที่ไหลทะลักออกมา ฉันมีเหตุผลบางอย่างที่ไม่สามารถจะบอกความในใจได้ .. เราขอโทษ
" น้ำค้าง!!! ทำไมว่ะ .. ทำไมเรื่องเราสองคนถึงเป็นไปไม่ได้อ่ะ". " เราขอโทษ.."
" เราคิดมาตลอดเลยนะ.. ถ้าเราไม่บอกความในใจไป เรากลัว กลัวที่จะเสียเธอไป .."
" เราขอโทษนะ .. เราเป็นแฟนกันไม่ได้จริงๆๆ"
" ทำไมว่ะ!! บอกเรามาดิ ... เราเหนื่อยเหมือนกันนะ .. วิ่งตามเธอตลอดเลย .. รู้ไหม? ทางที่เราวิ่งอ่ะ มันมีขวากหนาม เราก็ฝ่ามันมา เพื่อวิ่งให้เธอ แต่เธอ
" เรา..ขะ...ขอโทษ"
ฟุบ!!!!
" น้ำค้าง!!! ".
ตึก ตึก ตึก!!!
" น้ำค้างอย่าเป็นไรนะ"
"ห้ามเข้านะค่ะ"
.
.
.
ตึก !
"เอา !!ปั๊มเร็ว หัวใจไกลหยุดเต้นแล้ว"
ตืดๆๆๆๆ~~~~~~
แอ๊ด!!!
" คนไข้เป็นไงบ้างครับ"
" หมอเสียใจด้วยนะครับ"
ตึก!!
"ไม่จริงใช่ไหม!!! เธออย่าเป็นไรสิ"
" น้ำค้าง!! ได้ยินเราไหม ! เราเข้าใจแล้ว ถ้าเธอไม่อยากเป็นแฟนเราก็ได้นะ เรามาเป็นเพื่อนกันก็ได้ ฟื้นขึ้นมาสิ" 😭
มับ!!!!
" น้ำค้าง!!"
" คุณหมอ!!! คนไข้ หัวใจเต้นแล้ว"
" เชิญ.. ญาติคนไข้ออกข้างนอกก่อนนะครับ"
" ครับ!"
............
แอ๊ด
" คนไข้เป็นยังไงบ้างครับ"
" คนไข้เป็นโรคมะเร็งในสมอง"
" ไม่จริง!!"
" คนไข้เป็นมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ตอนนี้หัวใจเขาเต้น เหมือนคนทั่วไป แต่เขาจะเป็นเจ้าหญิงนิทรา "
ฮือ!!!
1ปี
" น้ำค้าง .. วันนี้เราซื้อขนมของโปรดน้ำค้างมาให้ด้วยนะ"
" มา.. เดียวเราป้อน". ฮึ ฮือ.
"ทำไม .. นี้มันนานแล้วนะที่เธอเป็นเจ้าหญินิทราอย่างนี้ ฟื้นมาสิ"
ทุกคำพูด ทุกกิริยาฉันสามารถรับรู้ได้ แต่... ไม่สามารถทำอะไรได้เลย น่าเสียดาย .. ที่ไม่ได้บอกความในใจก่อนที่ฉันจะเป็นแบบนี้....