วันนี้ดิฉันได้เดินทางไปที่เทเลวิซสาขามหาสารคาม(ข้างห้างเสริมไทยเก่า)เพื่อต้องการซื้อไอโฟนกับแม่ ดิฉันไปถึงที่ร้านประมาณเวลาบ่ายสี่โมงได้สอบถามรายละเอียดการซื้อโปรโมชั่นต่างๆนาๆและรอเปลี่ยนซิมธรรมดาเป็นซิมนาโนจึงไช้เวลานานประมาณหนึ่งชั่วโมงและเซ็นสัญญาตรวจเช็ครับเครื่องอีกหนึ่งชั่วโมงนั่นจึงทำให้ดิฉันเป็นลูกค้าคนสุดท้ายที่ออกจากร้านแต่เมื่อได้เดินออกจากร้านประมาณหนึ่งนาทีได้ตรวจเช็คว่ารายชื่อโทรศัพท์ในซิมหายดิฉันจึงรีบวิ่งกลับไปที่ร้านเพื่อสอบถามพนักงานขายแต่พบว่าหน้าร้านปิดแล้วจิงวิ่งไปที่หลังร้านพบว่ามีเค้าเตอร์อยู่ยังไม่ปิดประตูจึงได้เดินเขัาไปสอบถามพนักงานหญิงที่นั่งอยู่เค้าเตอร์หลังร้านแต่พนักงานหญิงคนนี้กลับตะโกนใส่ดิฉันว่าร้านปิดแล้วมาทำไมเอาป่านนี้แล้วแสดงกิริยาหงิดหงิดใส่ดิฉันแสดงหน้าตาบูดบึ้งไม่รับแขกดิฉันจริงได้อธิบายว่าดิฉันมาซื้อโทรศัพท์ไอโฟนเมื่อกี้เพิ่งเดินออกจากร้านเป็นคนสุดท้ายอยากมาสอบถามพนักงานขายที่ขายโทรศัพท์ให้ดิฉันซึ่งดิฉันมั่นใจว่าพนักงานขายคนนั้นยังไม่กลับบ้านพนักงานหญิงคนนี้ก็เลยถามดิฉันด้วยน้ำเสียงกระแทกกระทั้นว่าชื่ออะไรแล้วตะโกนบอกให้ดิฉันไปนั่งรอ ดิฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพนักงานหญิงคนนั้นจึงต้องแสดงกิริยาเช่นนั้นใส่ดิฉันซึ่งดิฉันมีความรู้สึกว่าพนักงานขายก็เป็นหน้าตาขององค์กรตอนนี้พนักงานหญิงคนนี้ทำให้ดิฉันรู้สึกเสียใจกับบริการหลังการขายของเทเลวิซมากค่ะ (บ้านของดิฉันอยู่ที่บึงกาฬซึ่งโทรศพท์ที่ซื้อนั้นเป็นของแม่ดิฉันที่ต้องเดินทางกลับบ้านในคืนนี้) รู้สึกเสียใจจริงๆค่ะ