วันก่อนเราไม่สบายไปหาหมอที่โรงพยาบาล ใกล้ๆกับสะพานข้ามแม่น้ำบางปะกง เป็นคลินิกนอกเวลา พอถึงคิวตรวจ เดินเข้าไปก็พบหมอผู้หญิง ยังเด็กอยู่เลย ใส่แว่น ตัวเล็กๆนั่งเล่นมือถืออยู่ พอเรานั่งหมอก็ถามอาการ แต่เธอก็ยังไม่ละสายตาไปจากมือถือ เราก็เล่าอาการไปพร้อมกับความรู้สึกเซ็งนิดๆ เธอก็ถามอาการของโรคต่างๆว่าเป็นยังไง เป็นเมื่อไหร่ จากนั้นก็วางมือถือแล้วเปลี่ยนไปหยิบไอแพดมินิที่ตั้งไว้บนโต๊ะมาดู เราที่ตอนนั้นอาการคือพูดไม่ชัดแล้ว เพราะลิ้นชา หน้ากระตุกจากที่กลัวว่าจะเป็นโรคที่รักษาไม่ได้เริ่มมีความรู้สึกหงุดหงิดเข้ามาแทนที่ แต่ก็ยังพยายามคิดว่าหมอหาข้อมูลรักษาเรารึเปล่าวะ
เล่าอาการไป เราก็ชะโงกมองหมอด้วยพยายามดูว่าเธอใช้ไอแพดทำไร แต่ตัวหนังสือมันเล็กมาก

เธอไม่จับ หรือตรวจร่างกายเราเลย สิ่งที่ทำอย่างเดียวคือเอานิ้วจิ้มไอแพดเลื่อนขึ้นเลื่อนลงพร้อมกับถามอาการเราไปเรื่อยๆ ซึ่งเราเซ็งมาก ก็ได้แต่พยายามคิดว่าเธออาจจะเสิร์ชหาข้มูลประกอบการรักษาเรา แล้วเธอก็หยิบมือถือกลับมาใช้อีกที แล้วเราก็ได้ยินเสียง"ฟุ่บ" เราก็เฮ้ยเสียงแบบนั้น หมอเล่นไลน์นิหว่า...

คือเราไม่อยากจะคิดว่าทำไมหมอถึงต้องมาเล่นไลน์ในเวลาตรวจคนไข้ เรารู้ว่าหมออาจจะไม่มีเวลาหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่มันทำให้คนไข้รู้สึกว่าไม่ได้รับความเคารพจากหมอ เพราะทั้งๆที่หน้าห้องเขียนไว้ว่า "กรุณาปิดมือถือก่อนพบแพทย์" เราซึ่งเป็นคนไข้เคร่งครัดตลอด ไม่เคยละเมิดกฎเพราะกลัวหมอจะโกรธถ้าได้ยินเสียงมือถือดังขึ้น เป็นเราเองต่างหากที่ในหลายครั้งกำลังตรวจๆอยู่หมอเป็นฝ่ายรับมือถือแล้วหยุดคุยกับเพื่อน เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะรู้ว่าหมอเองก็ต้องการเวลาบ้าง และเรื่องบางเรื่องมันไม่เลือกเวลา แต่นี่หมอถึงขนาดเล่นไลน์ พิมพ์กัน ติ๊งๆ ฟุ่บๆกดกันมันเลย ตรวจก็ไม่ตรวจ   คือเราอยากจะถามว่ามันไม่เสียมารยาทกับคนไข้เกินไปเหรอ คือมันไม่ใช่เเค่เสียความรู้สึก แต่มันเสียใจ เราโกรธจนหมดแรงจะโวย(เรามีปัญหากับโรงบาลนี้บ่อยมาก) สุดท้ายหมอไม่บอกด้วยซ้ำว่าสงสัยว่าเราจะเป็นอะไร ถามจะนอนโรงบาลดูอาการมั้ย เราได้แต่ตอบไปว่าไม่ต้องดีกว่า ขอกลับไปนอนบ้านละกัน
แทนที่เป็นหมอกำลังจะจบ หรือเพิ่งจบใหม่ จะมีไฟกระตือรือร้นในการรักษาคนไข้ แต่กลับทำสิ่งตรงกันข้ามกับความคาดหวังของคนไข้ อยากถามว่าถ้าคุณๆเจอแบบนี้บ้างจะเซ็งมั้ย แล้วก็จะมาหาว่าเราขี้โมโห ใช้อารมณ์ ก็ดูคุณทำแบบนี้กับเราสิ หมอที่นี่เหมือนโรงพยาบาลจะทำสัญญาร่วมกับคณะแพทย์มหาลัยชื่อดังแห่งนึง แถวรังสิต(แต่เราก็ไม่รู้นะเพราะเค้าอาจจะมาจากที่อื่นก็ได้) ให้นศ.แพทย์ที่นั่นมาฝึกงานที่โรงพยาบาลนี้ น้องเราเคยบอกตั้งแต่สมัยเรียนที่ม.แล้วว่าคณะแพทย์ที่นี่ ขนาดเด็กในมหาลัยเองยังไม่อยากตรวจเลย เพราะไปหากี่เคสๆได้แต่พารา  เราอยากถามว่า คุณโดนคนในมหาลัยตัวเองดูถูกว่าไม่มีฝีมือ คุณยังจะทำกิริยาอย่างนี้กับคนไข้ได้ลงคอเลยเหรอ แล้วถ้าคุณอายุมากขึ้น ไฟในการทำงานยิ่งน้อยลง คุณไม่นอนเท้าคางบนโต๊ะดูทีวีไปตรวจคนไข้ไปเลยเหรอ

อาชีพของคุณ เป็นอาชีพอันดับต้นๆที่ได้รับการนับหน้าถือตาจากสังคมนะ