เรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์อังกฤษ
คนส่วนมากมักคิดถึงฆาตกรชื่อดัง Jack the Ripper
ว่าเป็นคนชั่วร้ายและลึกลับที่สุด
แม้ว่าความชั่วร้ายของ Jack the Ripper
จะเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมกับความโหดร้าย
แต่ก็ยังจัดว่ายังน้อยมากถ้าเปรียบเทียบกับ
การเป็นฆาตกรต่อเนื่องของ Amelia Dyer

ไม่ใช่เรื่องที่เกินเลยหรือพูดกันเกินความจริง
ตั้งแต่ปี 1860 จนถึงปี 1896 (2403-2439)
มีการประมาณการกันว่าเธอฆ่าเด็กทารก
ไปอย่างน้อย 400 ศพด้วยตนเองเพียงลำพัง

Dyer มีจิตใจชั่วร้ายในการหาประโยชน์จาก
สาวโสด ยังไม่แต่งงาน และยากจน
ด้วยการสร้างเรื่องราวให้พวกเธอมั่นใจว่า
จะรับเลี้ยงเด็กอย่างดีโดยขอรับเงินเพียงเล็กน้อย
และสัญญาว่าจะดูแลเด็กให้มีอนาคตเป็นอย่างดี
แต่พอได้รับเงินกับตัวเด็กแล้ว
อีกไม่นานเธอกลับรัดคอเด็กจนตายด้วยสายวัดผ้า
แล้วโยนศพลงในแม่น้ำ Thames



ในช่วงปลายปี 1860s  Dyer  ทำธุรกิจความตายครั้งแรกของเธอ
ใช้ชื่อว่า บ้านคนคลอดบุตร (house of confinement)
ตั้งในเขตชานเมือง Bristol สำหรับสตรีที่ตั้งครรภ์แล้วไม่มีทางออก
ที่นั่นเธอจะช่วยแม่เด็กที่ต้องการหาทางออกในชีวิตแต่ไม่กล้าฆ่าลูกตนเอง
Dyer จะใช้หมอนปิดหน้าเด็กจนขาดอากาศหายใจ
เด็กตายแล้วก็จะคืนศพให้แม่เด็ก
หรือรับจ้างพาไปทิ้งศพให้แทนแม่เด็ก

เรื่องเล่าของคนไทยกับคนจีนมักจะพูดว่า
เอาขี้เถ้ายัดปากเด็กให้สำลักอากาศหายใจจนตาย
เพราะฝาเปิดปิดตรงช่องทางเข้าปอดกับหลอดอาหาร
ยังทำงานไม่สัมพันธ์กันมากนักเหมือนเด็กที่โตแล้ว



ในทศวรรษถัดมา Dyer เปิดธุรกิจอุปถัมภ์เด็ก child fostering
Dryer จะวางยาเด็กอุปถัมภ์ด้วยยาเสพย์ติดที่มีผลข้างเคียงอย่างมาก
เพื่อทำให้เด็กเงียบ(ไม่ร้องไห้โยเย) แล้วค่อย ๆ ตายอย่างช้า ๆ
แม้ว่าต่อมาเธอจะถูกทางการจับได้และกล่าวหาว่าทำผิดกฎหมาย
แต่โชคร้ายเธอติดคุกเพียง 6 เดือนด้วยข้อหาละเลยการดูแลเด็ก

    

หลังออกจากคุก Dyer เริ่มธุรกิจความตายครั้งสุดท้ายที่เมือง Reading
เธอโฆษณาหาลูกค้าทางหน้าหนังสือพิมพ์ว่าให้บริการรับดูแลเด็กกำพร้า
มีแม่เด็กหลายคนส่งมอบเด็กให้กับเธอ
Dyer ไม่เหมือนเดิมแล้วที่รอฆ่าเด็กอย่างช้า ๆ
เธอจะรัดคอเด็กจนตายทันทีแล้วโยนศพลงในแม่น้ำอีกครั้ง



ธุรกิจของเธอมีอุปสงค์มาก
พยานข้างบ้านเธอเล่าให้ตำรวจฟังว่า
เคยเห็นเด็กมากกว่า 6 คนต่อวันที่แม่อุ้มเข้าไปในบ้านเธอ
ตำรวจพบว่ามีพยานหลักฐานว่า
มีเด็กราว ๆ 20 คนที่อยู่ในการดูแลของเธอ
ในช่วง 2 เดือนก่อนที่เธอจะถูกจับกุมในบ้านเช่าของเธอ

หลังจากพบศพเด็กรายหนึ่งลอยติดตลิ่งแม่น้ำ
พร้อมกับกระดาษที่มีชื่อที่อยู่ Dyer ห่อหุ้มศพเด็ก
ทำให้ Dyer ถูกตำรวจจับกุมอีกครั้ง
เมื่อไปค้นบ้านจำเลยพบว่า  มีกลิ่นเหม็นเน่าคละคลุ้ง
ในตู้กับข้าวกับหีบใส่ของใต้เตียงเธอ
มีเสื้อผ้าเด็กวางกระจัดกระจายไปทุกหนทุกแห่ง

ทั้งยังพบกระดาษหนังสือพิมพ์โฆษณารับดูแลเด็กกำพร้า
หลังจากมีการดำน้ำหาศพเด็กในแม่น้ำ Thames
พบศพเด็กอีก 50 รายทำให้เธอสารภาพกับตำรวจว่า

" คุณรู้อยู่แล้วว่าเป็นฝีมือฉันเพราะมีรอยสายวัดผ้ารัดคอเด็ก "


    
Dyer ถูกศาลตัดสินว่ามีความผิดจริง
ฐานก่ออาชญากรรมที่โหดเหี้ยม
และถูกแขวนคอจนกระทั่งตายที่คุก Newgate ในปี 1896
เธอได้ฉายาจากสื่อมวลชนว่า คนดีแสแสร้ง(คนดีสร้างภาพ) Angel Maker
ผู้สร้างเทวดา - ตามตำนานคริสต์ที่เคยฟังกันมา
เด็กที่ยังไม่รับศีลล้างบาปถือว่าเป็นบุตรพระเจ้า
การฆ่าเด็กตายมาก ๆ เด็กจะได้กลับไปหาพระเจ้า



หลังการตายของ Dyer มีการพิจารณาปรับปรุง
กฎหมายการรับเด็กกำพร้ากับกฎหมายคุ้มครองเด็ก
เพื่อป้องกันเหตุร้ายแบบนี้เกิดขึ้นอีกในภายหน้า



ในบันทึกของคณะกรรมการเรือนจำเกี่ยวกับวาระสุดท้ายของ Dyer

" น้ำหนักและเสื้อผ้าเธอที่สวมก่อนตาย
หลังจากการคล้องคอด้วยเชือก
แล้วเปิดแผ่นกระดานให้ร่างหล่นลงไป
ผลงานออกมาค่อนข้างดีทีเดียว "

มีหนังสือเรื่อง Amelia Dyer: Angel Maker: The Woman Who Murdered Babies for Money
หาซื้อได้ที่ http://amazon.com

เรียบเรียง/ที่มา
http://bit.ly/1wS1la6
http://dailym.ai/1ATq5VO

---

---

เรื่องเล่าไร้สาระ

การแขวนคอนักโทษในอังกฤษกับที่มาเลย์
เท่าที่เคยอ่านพบจะต้องมีการชั่งน้ำหนักตัวนักโทษ
ก่อนจะทำการแขวนคอ (ทำก่อนล่วงหน้าก็ได้)
แล้วถ่วงขานักโทษด้วยกระสอบทราย  
ถ้านักโทษมีน้ำหนักเบามาก
จะมีการคำนวณน้ำหนักร่างกายว่า
จะต้องใช้เชือกแขวนคอยาวเท่าไร
ให้สัมพันธ์กับน้ำหนักนักโทษ

เพราะถ้าไม่ทำอย่างนั้น ในสมัยก่อนหน้านี้
เวลากระดานเปิดให้ร่างนักโทษหล่นลงไป
เพื่อให้เชือกแขวนคอรัดคอนักโทษจนตาย
บางรายอาจคอขาด ร่างหล่นลงบนพื้นดิน
หรือดิ้นทุรนทุรายกว่าจะตายทรมานมาก
แต่ถ้ามีการคำนวณความยาวเชือกสัมพันธ์กับน้ำหนักนักโทษ
เวลาร่างหล่นลงจากกระดานที่เปิด
จะรั้งเชือกให้รัดคอนักโทษจนขาดใจตาย
โดยกระดูกคอไม่แตกหรือหัวไม่หลุดจากร่างกาย

ในบันทึกคดีอาญามากกว่า 2.5 ล้านรายการ
ตั้งแต่ปี  1770 ถึงปี 1934 ที่มีการเผยแพร่ทางออนไลน์
ตามลำดับคดีที่มีการบันทึกไว้ คดีเช็คปลอม(เช็ดเด้ง)
(บางยุคบางสมัยคดีเช็คเด้งความผิดเท่ากับคดีปลอมเงิน)
ทะเลาะวิวาท ขโมย ฆาตกร คนเร่ร่อน และ คนเมาเหล้า
ที่ครอบคลุมพื้นที่แคว้น  England กับ Wales
มีการเผยแพร่ในใน http://findmypast.co.uk กับ The National Archives
Debra Chatfield นักประวัติศาสตร์ที่  http://findmypast.co.uk กล่าวว่า

" Dyer คือ หนึ่งในบันทึกมากกว่า  2.5 ล้านรายการนั้น
คดีของเธอทำให้มีเสียงเรียกร้องจากชาวบ้าน
เกี่ยวกับการดูแลเด็กกำพร้าในอังกฤษ
และกฎหมายคุ้มครองเด็กที่ออกตามความต้องการมหาชน

บันทึกเหล่านี้ที่เปิดเผยทำให้ครอบครัวของเหยื่อ/คนที่สนใจ
สามารถสืบค้นเรื่องราวคดีต่าง ๆ ในอดีตที่มีการบันทึกไว้
เพราะมีสำเนาคำพิพากษาและจดหมายขออภัยโทษ
ที่เขียนจากบรรดาญาติพี่น้องและเพื่อนพ้องหรือคนภายนอก

รวมทั้งคนออสเตรเลียสามารถสืบค้นบรรพบุรุษตนเอง
ว่าที่ถูกเนรเทศไปอยู่ที่นั่นเพราะคดีอะไรบ้าง
จึงต้องถูกส่งไปลงเรือนักโทษที่รู้จักกันดีว่า hulks

คนที่ไปตั้งรกรากในออสเตรเลียสมัยอดีต
ไม่ใช่นักโทษทั้งหมดแต่อย่างใด
เพราะบางครอบครัวเป็นพวกรักการบุกเบิก/ผจญภัย
ผู้คุมนักโทษ หมอ หมอสอนศาสนา พยาบาล เป็นต้น

---

ฝรั่งบางกลุ่มทางคะวันตกมีความเชื่อว่า
เด็ก ๆ ที่เสียชีวิตก่อนวัยอันควรจะกลายเป็นเทวดาอยู่บนสรวงสวรรค์
ดังนั้นเธอฆ่าเด็กๆไปมากขนาดนี้คือการเพิ่มเทวดาให้สวรรค์นั่นเอง
หรือเรียกว่า  ผู้สร้างเทวดา Credit : ยำใหญ่ใส่สารพัด  ลูกศรต้นนที

แต่ผู้เรียบเรียงชอบใช้คำนี้มากกว่า
คนดีแสแสร้ง(คนดีสร้างภาพ) Angel Maker
เพราะคนประเภทนี้เมืองไทยมีเยอะแยะมากมายตามข่าวต่าง ๆ
แบบว่าพอเอ่ยถึง คนดี ต้องพิจารณาไตร่ตรองกันมากตอนนี้
กอปรกับความเชื่อ/คำสอนในพุทธศาสนาทางเถรวาทที่สรุปย่อ ๆ ว่า
คนตายต้องชดใช้กรรมต่าง ๆ จนกว่าจะนิพพาน
การจะได้เกิดเป็นเทพ มนุษย์ อสูรกาย สัตว์ ฯลฯ
ขึ้นกับผลบุณย์ผลกรรมในอดีตชาติที่สั่งสมกันมา
เด็กที่ตายโดยฝีมือฆาตกรหญิงอังกฤษรายนี้
ถ้าหลักความเชื่อในทางศาสนาพุทธคงไม่เกิดเป็นเทวดาทันที

---

ศพเด็กไม่ลอยน้ำขึ้นมาในช่วงแรก ๆ
น่าจะมาจากปลาและกุ้งกัดกินศพเด็กหมดอย่างรวดเร็ว
เพราะเคยเห็นสภาพศพผู้ใหญ่ที่ลอยติดตลิ่ง
ริมคลองอู่ตะเภาใน ห.ใ.(หาดใหญ่)
มีกุ้งเกาะเต็มศพและมีรอยกัดแทะศพจากปลาแล้ว

คลองอู่ตะเภาเส้นนี้น้ำไหลมาจากมาเลย์ทางทิศใต้
ไปออกทางทิศเหนือด้านหลังเกาะยอ สงขลา
ทำให้หาดใหญ่เดิมมีชื่อว่า อำเภอเหนือ
ก่อนเปลี่ยนเป็นอำเภอหาดใหญ่
ที่มีบันทึกในพงศาวดารรัชกาลที่ 3 ว่า บ้านทุ่งหาดใหญ่

แต่เดิมมีการทำนากันมากแถวบางแฟบ บ้านฉาง
เคยถามนม(แม่เฒ่าอายุกว่า 85 ปี)
บ้านอยู่ติดริมคลองอู่ตะเภา หาดใหญ่ใน
และลูกชายขุนนิพัทธ์จีนนคร (ลุงกิตติ จิระนคร)
แกเล่าว่ามีชายหาดขนาดใหญ่ข้างที่ว่าการอำเภอหาดใหญ่
เป็นที่วิ่งเล่นสมัยแกเด็ก ๆ และที่ให้ช้างลงอาบน้ำ
กับขนทรายไปก่อสร้างในหาดใหญ่สมัยก่อน

หาดใหญ่สมัยนานมามากแล้วมีการใช้ช้าง
ใช้ในการขนส่ง/ติดต่อระหว่างอำเภอกับจังหวัดสงขลา
ยังมีคนนามสกุล คช (ช้าง) นำหน้าหลายสกุลในหาดใหญ่
นอกเหนือจากการใช้คนเดินสารไปกลับภายใน 2 วัน
ระหว่างหาดใหญ่สงขลาที่เส้นทางห่างกันร่วม 30 กิโลเมตร
ก่อนที่จะมีการใช้จักรยาน จักรยานยนต์ และรถยนต์
เข้ามาทดแทนในภายหลัง
(ข้อมูลจากหนังสือ/อดีตข้าราชการ)

แต่พวกอำมาตย์มักมโนหรือสร้างตำนาน
หรือเชื่อคนขี้โม้เล่าสู่กันฟังกันว่า
มีต้นมะหาดขนาดใหญ่ขึ้นริมฝั่งคลองอู่ตะเภา
เพราะไม่เห็นมีต้นมะหาดหลงเหลืออยู่ในหาดใหญ่เลย
มีต้นเดียวที่นำมาจากที่อื่นปลูกไว้ที่
มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งแรกในหาดใหญ่

การรถไฟแห่งประเทศไทยใช้คำว่า ห.ใ
แทนคำว่า ห.ญ. กลัวคนงานเรียก คุณนาย ห.ญ.
แม้แต่โรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย
ต้องใช้คำว่า ญ.ว แทนคำนำหน้า ห หีบแทน
เพราะเคยมีผู้ปกครองทักท้วงว่า ถ้ามีคำว่า ห หีบนำหน้า
จะอุบาทว์ หรือ จัญ..ร มากเวลาคนพูดหรือล้อเลียนเด็กนักเรียน
และจะไม่ยอมส่งลูกหลานเข้าเรียนโดยเด็ดขาด
คนใต้เดิมถ้าใช้สองคำนี้ด่าถือว่าอย่างแรงส์ส์
มักจะได้ยินมากเวลานายหนังตะลุงมีบทพากษ์
ด่ากันเองในตัวตลกหรือด่าฝ่ายตรงข้าม