นั่งอยู่เบื่อๆจู่ๆก็อยากกินข้าวหลามขึ้นมาซะยังงั้น ในตัว จ. ก็ไม่มีร้านไหนที่รสชาติดีพอที่จะกินได้หมดลำ ถ้ามัวแต่หาคงไม่ได้กินแน่ ทำกินมันเองซะเลยดีกว่า ว่าแล้วก็แว้นไปบ้านน้าดีกว่า(เห็นว่าเพิ่งได้สูตรใหม่มา) เพราะลำพังเคยแต่ทำมาม่ากินในกระบอกไม้ไผ่ แต่ข้าวหลามฝีมือคงยังไม่ถึง
ขับมอมาได้จนจะถึงบ้านน้าแล้วแต่เจอทุ่งหญ้าเขียวๆไม่ได้มันหิว ต้องจอดทุกที แก้เมื่อยไปในตัว ระยะทางใกล้ๆเกือบๆร้อย กม.
มาถึงก็เริ่มกันเลย ตัดๆ เป็นท่อนๆ
แล้วก็จะได้ออกมาเป็นแบบนี้พร้อมกรอก อย่าลืมเอาเศษผงออกก่อนนะ
ขั้นตอนต่อไป น้ำกะทิ ข้าวเหนียวที่แช่แล้ว ถั่วดำ น้ำตาล ผสมกันให้เรียบร้อย แล้วก็กรอกลงไปแบบนี้แหละ
กรอกให้เกือบสุดปลาย ต้องมีน้ำกะทิปลิ่มๆหน่อยนึง
กรอกเสร็จแล้วปิดด้วยใบเตย เพื่อความหอมมม คอนเฟิร์ม
พร้อมเผาแล้ว ขุดดินให้เป็นล่องๆ แล้วเอาไปเรียงเป็นแถวเรียง 1
เอาฟืนหรือถ่านก็ได้วางข้างๆ อย่าให้ไฟแรงไปถ้าเป็นถ่านแดงๆจะดีมาก
สงสัยเชื้อดีไปนิด ไฟนี่ท่วมเลย
ไฟดีจริงๆไม่เสียแรงที่สละม้านั่งไป 1 ตัว
เดือดแล้ว
ใกล้แล้วๆ
เสร็จแล้วผ่าออกมาจะได้แบบนี้ อากาศเย็นๆ ข้าวหลามหอมๆร้อนๆ ไม่หวานเหมือนหนองมลแต่กลมกล่อมมาก ชอบเลยสรุปคืนนั้นหมดไป 2 กระบอกอิ่มเดินเป็นมัมมี่เลย
ขอปิดกระทู้แบบห้วนๆ สรุป คุ้มมากกับระยะทาง 80 กม. ถ้าวันนั้นมัวแต่รอไม่ออกไปซักทีคงไม่ได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำให้ได้รู้ว่าความพยายาม + ความอร่อย มันเป็นความสุขที่หาไม่ได้ ถึงได้ก็ไม่ภูมิใจเท่าทำเองแน่นอน
ปล.ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านนะค้าบ ^^
วันว่างๆ แว๊นหาข้าวหลามกินดีกว่า
ขับมอมาได้จนจะถึงบ้านน้าแล้วแต่เจอทุ่งหญ้าเขียวๆไม่ได้มันหิว ต้องจอดทุกที แก้เมื่อยไปในตัว ระยะทางใกล้ๆเกือบๆร้อย กม.
มาถึงก็เริ่มกันเลย ตัดๆ เป็นท่อนๆ
แล้วก็จะได้ออกมาเป็นแบบนี้พร้อมกรอก อย่าลืมเอาเศษผงออกก่อนนะ
ขั้นตอนต่อไป น้ำกะทิ ข้าวเหนียวที่แช่แล้ว ถั่วดำ น้ำตาล ผสมกันให้เรียบร้อย แล้วก็กรอกลงไปแบบนี้แหละ
กรอกให้เกือบสุดปลาย ต้องมีน้ำกะทิปลิ่มๆหน่อยนึง
กรอกเสร็จแล้วปิดด้วยใบเตย เพื่อความหอมมม คอนเฟิร์ม
พร้อมเผาแล้ว ขุดดินให้เป็นล่องๆ แล้วเอาไปเรียงเป็นแถวเรียง 1
เอาฟืนหรือถ่านก็ได้วางข้างๆ อย่าให้ไฟแรงไปถ้าเป็นถ่านแดงๆจะดีมาก
สงสัยเชื้อดีไปนิด ไฟนี่ท่วมเลย
ไฟดีจริงๆไม่เสียแรงที่สละม้านั่งไป 1 ตัว
เดือดแล้ว
ใกล้แล้วๆ
เสร็จแล้วผ่าออกมาจะได้แบบนี้ อากาศเย็นๆ ข้าวหลามหอมๆร้อนๆ ไม่หวานเหมือนหนองมลแต่กลมกล่อมมาก ชอบเลยสรุปคืนนั้นหมดไป 2 กระบอกอิ่มเดินเป็นมัมมี่เลย
ขอปิดกระทู้แบบห้วนๆ สรุป คุ้มมากกับระยะทาง 80 กม. ถ้าวันนั้นมัวแต่รอไม่ออกไปซักทีคงไม่ได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำให้ได้รู้ว่าความพยายาม + ความอร่อย มันเป็นความสุขที่หาไม่ได้ ถึงได้ก็ไม่ภูมิใจเท่าทำเองแน่นอน
ปล.ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านนะค้าบ ^^