คือเมื่อก่อนสวดมนต์อยู่เป็นระยะเวลานึง(หมายถึงสวดเป็นบทยาว ที่มีในหนังสือสวดมนต์อ่ะค่ะ) แต่หลังๆมันค่อยๆห่าง สวดบ้าง ไม่สวดบ้าง จนช่วงนี้ไม่ได้สวดแล้ว แต่ไหว้พระสวดบูชาพระรัตนตรัย ทุกคืนอยู่แล้ว แล้วอยู่ๆมันก็มีคำถามเข้ามาในหัวค่ะ ว่าจริงๆแล้ว เราได้อะไรจากการสวดมนต์หลายๆบท คือไม่ได้ลบหลู่หรืออะไรนะคะ แต่คือมันสงสัยจริงๆ คือแค่เป็นคนดีทำดีเฉยๆไม่สวดมนต์ ไม่ตักบาตร ไม่ถวายสังฆทาน ไม่ได้เหรอคะ หลังๆมาคิดเรื่องนี้อยู่ตลอดเลย ใจนึงก็ยังเชื่ออยู่ว่าการทำสิ่งเหล่านี้เป็นการสร้างบุญสร้างกุศลให้ติดตัวเราไปในชาติหน้านำเราไปในภพภูมิที่ดี แต่มีอะไรพิสูจน์ได้บ้างว่าชาติหน้ามีจริง เพราะเราไม่เคยเห็นมัน อะไรพิสูจน์ว่าสวดมนต์ทำให้ชีวิตดีขึ้น เพราะตอนที่เราสวดชีวิตเราก็ดูเหมือนไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมาก แล้วศาสนาอื่นที่เขาไม่มีการตักบาตร ถวายสังฆทาน อย่างนี้บุญเขาจะไม่น้อยกว่าคนที่ตักบาตรอยู่บ่อยๆเหรอคะ ขอย้ำอีกทีนะคะว่าสงสัยจริงๆ ไม่ได้มีเจตนาไม่ดี ใจจริงไม่ชอบเหมือนกันที่ตัวเองรู้สึกแบบนี้ ถ้ามีความคิดแบบนี้มันจะบาปไหม แต่ถ้าไม่หาคำตอบ มันก็ยังค้างคาว่าเราทำสิ่งเหล่านี้ไปทำไม อาจเป็นเพราะเราไม่ได้ศึกษาหลักธรรมอย่างลึกซึ้งรึเปล่า วอนผู้รู้ช่วยตอบด้วยนะคะ