บ่อยครั้งที่ผมท้อแท้ ผมทำได้แต่นั่งคิดกับตัวเอง ไม่รู้จะระบายให้ใครฟัง เป็นคนที่ลังเลในการที่จะกระทำสิ่งต่างๆในชีวิต เป็นคนที่โดนดูถูกตั้งแต่เด็กเลยครับ
สิ่งที่ผมทำได้อย่างเดียวคือ ''หูทวนลม'' ไม่ได้ยิน 'จริงหรอ? อ้อ!หรอ?' นี่เป็นคำตอบเวลาโดนคนดูถูกครับ การใช้ชีวิตของผมก็เรื่อยๆ ธรรมดาๆไม่สู้คน เป็นผู้ตามเสมอ ครั้งล่าสุดคือโดนหมั่นไส้แล้วเอาน้ำผสมน้ำยาถูพื้นสาด ตอนพักกลางวันครับ ทำให้ผมต้องกระโดดลงมาตรงพื้นถนน ข้างๆนี่เป็นเหล็กเศษตะปูขึ้นสนิม ตอนนั้นคิดอย่างเดียวคือต้องรอด... ผมอยากตอบโต้บ้าง... แต่ผมทำเป็นอย่างเดียวคือการพูด วกวน แถไปวันๆ การที่เป็นคนอ่อนแอมันลำบากนะครับ
ผมอยากตอบโต้ อยากทำให้พวกเขารู้ว่า ผมไม่ใช่เหยื่อ หรือที่ระบายความเกลียดชังของพวกคุณ ไม่ว่าคุณจะเห็นว่าผมทำตัวต่ำแค่ไหน ใช้วิธีสกปรกแบบไหนที่จะชนะคนหมู่มาก ผมไม่เคยสนใจเลยนะ เพื่อนทั้งชีวิตผู้ชาย 5 6 คนมั้ง ที่เหลือผู้หญิงแต่นานๆเจอที เพื่อนในห้องที่เหลือหรอ ? เขารังเกียจผมจะตาย
ไม่ว่าจะทำตัวให้ดูดีแค่ไหน พอหมดประโยชน์ก็เป็นตัวน่ารังเกียจเหมือนเดิม อยากได้วิธีที่เวลาจะง้างมือซัดกลับ แล้วไม่ลังเลครับ ซัดคือซัดให้คว่ำเลย ไม่มีการลังเล ถ้าไม่สู้ผมคงทนในสภาพนี้ไม่ได้แล้ว

ขอบคุณสำหรับพื้นที่ตั้งคำถาม..และระบายความในใจ

#กระทู้นี้ยืมล็อคอินเพื่อนมานะ
#อาจจะวกวนไปนิดนึง

ขอบคุณครับ

ปล.ให้นักจิตวิทยามาสอบถามก็ดีนะ