จากกระทู้นี้
http://ppantip.com/topic/33051942 ที่ผมเป็นคนตั้ง ไปเจอบทความจากเพจFacebook "กว่าจะเป็นนักบิน The Pilot's story by Student Pilot (RSAC007)" เอามาให้อ่านในมุมมองคนขับเครื่องบินกันครับ
"ทำไมเครื่องบินถึงไม่หักหลบ"
ต่อเนื่องจากประเด็นโคมลอย ที่มีการคอมเม้นต์มากันหลากหลาย เท่าที่แอดมินอ่านขอต่อยอดจากคำถามที่เกิดขึ้นจากคอมเม้นต์ แล้วกันครับ
ประเด็นแรกเมื่อเครื่องบินบินบนฟ้า จะมีการทำความเร็วอยู่ที่ 700กว่ากิโลเมตรต่อชั่วโมง ส่วนเวลาเทคออฟอยู่ที่ 240-460 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ในขณะที่เครื่องบินทำการร่อนลงสนาม 450 และลดลงมาเรื่อยจนถึง 270 กิโลเมตรต่อชั่วโมง จะเห็นว่าเครื่องบินต้องการความเร็วค่อนข้างมากในการทำการบิน ถ้าเทียบกับรถยนต์ ต้องเหยียบสุดเข็มไมล์ถึงจะทำความเร็วได้เท่าเครื่องบินเริ่มยกตัว ... นั่นแค่เริ่มนะครับ และแน่นอนด้วยความเร็วขนาดนี้ การเลี้ยวย่อมทำได้ยากและใช้ระยะทางมาก มาก มาก เครื่องบินขนาดเล็กเลี้ยวซ้ายหรือขวาความเร็วที่ 160 kmh วงเลี้ยวก็1.3กิโลแล้วครับ ยิ่งความเร็วมากวงเลี้ยวยิ่งกว้าง
ประเด็นที่สองวัตถุที่ลอยอยู่ไม่ว่าจะโคม จะนก ด้วยความเร็วเครื่องบินพานิชย์อาจจะเห็นวัตถุเป็นจุดไกลในตอนแรก อีกไม่กี่วินาทีต่อมามัน เข้าใกล้เครื่องบินด้วยความรวดเร็ว ... ไม่ชนก็แล้วไป ชนกันขึ้นมาก็เป็นเรื่อง ดังนั้นเวลาทำการบินหอบังคับการบินจึงเป็นหูเป็นตาให้เราอีกทางหนึ่งคอยแจ้งว่ามีเครื่องบินลำไหนอยู่ใกล้เรา แล้วเรามองเห็นลำนั้นหรือไม่
สรุปแล้วกว่าจะหักหลบได้ ยากครับ
"เราเปลี่ยนความสูงได้หรือไม่"
ถ้าทำการบินระดับ เราสามารถขอได้ พร้อมเหตุผลเช่นหลบสภาพอากาศ แต่ตอนร่อนลงเราเปลี่ยนความสูงในการร่อนลงไม่ได้เพราะ
เครื่องบินพานิชย์มักใช้อุปกรณ์ในการนำร่องเพื่อลงสนามบิน ดังนั้นแนวทางการร่อนมันถูกจำกัดเป็นที่เรียบร้อย หากบินสูงกว่าก็จะหาสัญญาณไม่เจอ และการบินแบบนี้จะใช้เครื่องวัดเป็นตัวบอก ไม่ค่อยใช้การมองภายนอกเพื่อร่อนลงเท่าไร (เว้นแต่สถานการณ์ฉุกเฉิน) ลองนึกถึงวันที่หมอกลงจัดมองข้างนอกยังไงก็ไม่เห็น มองเครื่องวัดข้างในแม่นยำกว่าเยอะ
"เปลี่ยนไปขึ้นลงทางอื่น"
การขึ้นลงของเครื่องบิน อาศัยลมที่เกิดขึ้น ณ เวลาต่างๆกัน การขึ้นลงที่ดีต้องขึ้นลงสวนลม (ให้ลมปะทะหน้าเครื่อง) เพื่อใช้ประโยชน์จากแรงลมในการสร้างแรงยก หากเราวิ่งขึ้น โดยที่มีลมส่งหลัง จะทำให้เกิดแรงยกช้าลง ใช้รันเวย์ยาวขึ้นกว่าเดิม หากสนามบินสั้นๆ อาจะยกตัวไม่ทัน แทนที่จะได้แทกออฟกลับลงไปกินหญ้าท้ายรันเวย์แทน
"เปลี่ยนเวลาขึ้นลง"
การเปลี่ยนเวลาทำการบินนี่มีผลกระทบกับหลายส่วนเลย ไม่ว่าจะเป้นผู้โดยสารเอง ตารางการใช้งานเครื่องบิน bay ที่ใช้งาน อุปกรณืที่จะต้องมารับเครื่อง บินมาถึงอาจจะไม่สามารถเทียบงวงได้เพราะคิวเต็ม ยิ่งสนามบินที่คับคั่ง สายการบินจะต้องจอง slotเพื่อทำการบินมาลงตามเวลาที่กำหนดหากไม่มาตามเวลาก็ไม่มีสิทธิ์ลง เพราะ สนามบินต้องให้บริการสายอื่นแทน
ทั้งนี้เมื่อช่วงเทศกาลลอยกระทงก็มีการออกประกาศเตือนนักบินและสายการบินมีการงดทำการบินในช่วงกลางคืน ... แต่ตอนนั้นลอยกระทงไงครับและวางแผนงานมานาน ไม่ใช่ปีใหม่ ...ใครจะไปรู้ว่าเดี๋ยวนี้ลอยกันตอนปีใหม่ด้วย
นี่แหละครับข้อจำกัดทำการบิน บางส่วน ถ้ามีอีกจะบอกครับ
เอามาฝากในมุมมองของนักบิน อยากให้นักบินที่เล่นพันทิปอย่าง ID คุณมอมแมม 787 มาช่วยตอบหรือว่ามาไขความรู้ความกระจ่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยก็ดีนะครับ ขอบคุณครับ
"ทำไมเครื่องบินถึงไม่หักหลบ"
"ทำไมเครื่องบินถึงไม่หักหลบ"
ต่อเนื่องจากประเด็นโคมลอย ที่มีการคอมเม้นต์มากันหลากหลาย เท่าที่แอดมินอ่านขอต่อยอดจากคำถามที่เกิดขึ้นจากคอมเม้นต์ แล้วกันครับ
ประเด็นแรกเมื่อเครื่องบินบินบนฟ้า จะมีการทำความเร็วอยู่ที่ 700กว่ากิโลเมตรต่อชั่วโมง ส่วนเวลาเทคออฟอยู่ที่ 240-460 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ในขณะที่เครื่องบินทำการร่อนลงสนาม 450 และลดลงมาเรื่อยจนถึง 270 กิโลเมตรต่อชั่วโมง จะเห็นว่าเครื่องบินต้องการความเร็วค่อนข้างมากในการทำการบิน ถ้าเทียบกับรถยนต์ ต้องเหยียบสุดเข็มไมล์ถึงจะทำความเร็วได้เท่าเครื่องบินเริ่มยกตัว ... นั่นแค่เริ่มนะครับ และแน่นอนด้วยความเร็วขนาดนี้ การเลี้ยวย่อมทำได้ยากและใช้ระยะทางมาก มาก มาก เครื่องบินขนาดเล็กเลี้ยวซ้ายหรือขวาความเร็วที่ 160 kmh วงเลี้ยวก็1.3กิโลแล้วครับ ยิ่งความเร็วมากวงเลี้ยวยิ่งกว้าง
ประเด็นที่สองวัตถุที่ลอยอยู่ไม่ว่าจะโคม จะนก ด้วยความเร็วเครื่องบินพานิชย์อาจจะเห็นวัตถุเป็นจุดไกลในตอนแรก อีกไม่กี่วินาทีต่อมามัน เข้าใกล้เครื่องบินด้วยความรวดเร็ว ... ไม่ชนก็แล้วไป ชนกันขึ้นมาก็เป็นเรื่อง ดังนั้นเวลาทำการบินหอบังคับการบินจึงเป็นหูเป็นตาให้เราอีกทางหนึ่งคอยแจ้งว่ามีเครื่องบินลำไหนอยู่ใกล้เรา แล้วเรามองเห็นลำนั้นหรือไม่
สรุปแล้วกว่าจะหักหลบได้ ยากครับ
"เราเปลี่ยนความสูงได้หรือไม่"
ถ้าทำการบินระดับ เราสามารถขอได้ พร้อมเหตุผลเช่นหลบสภาพอากาศ แต่ตอนร่อนลงเราเปลี่ยนความสูงในการร่อนลงไม่ได้เพราะ
เครื่องบินพานิชย์มักใช้อุปกรณ์ในการนำร่องเพื่อลงสนามบิน ดังนั้นแนวทางการร่อนมันถูกจำกัดเป็นที่เรียบร้อย หากบินสูงกว่าก็จะหาสัญญาณไม่เจอ และการบินแบบนี้จะใช้เครื่องวัดเป็นตัวบอก ไม่ค่อยใช้การมองภายนอกเพื่อร่อนลงเท่าไร (เว้นแต่สถานการณ์ฉุกเฉิน) ลองนึกถึงวันที่หมอกลงจัดมองข้างนอกยังไงก็ไม่เห็น มองเครื่องวัดข้างในแม่นยำกว่าเยอะ
"เปลี่ยนไปขึ้นลงทางอื่น"
การขึ้นลงของเครื่องบิน อาศัยลมที่เกิดขึ้น ณ เวลาต่างๆกัน การขึ้นลงที่ดีต้องขึ้นลงสวนลม (ให้ลมปะทะหน้าเครื่อง) เพื่อใช้ประโยชน์จากแรงลมในการสร้างแรงยก หากเราวิ่งขึ้น โดยที่มีลมส่งหลัง จะทำให้เกิดแรงยกช้าลง ใช้รันเวย์ยาวขึ้นกว่าเดิม หากสนามบินสั้นๆ อาจะยกตัวไม่ทัน แทนที่จะได้แทกออฟกลับลงไปกินหญ้าท้ายรันเวย์แทน
"เปลี่ยนเวลาขึ้นลง"
การเปลี่ยนเวลาทำการบินนี่มีผลกระทบกับหลายส่วนเลย ไม่ว่าจะเป้นผู้โดยสารเอง ตารางการใช้งานเครื่องบิน bay ที่ใช้งาน อุปกรณืที่จะต้องมารับเครื่อง บินมาถึงอาจจะไม่สามารถเทียบงวงได้เพราะคิวเต็ม ยิ่งสนามบินที่คับคั่ง สายการบินจะต้องจอง slotเพื่อทำการบินมาลงตามเวลาที่กำหนดหากไม่มาตามเวลาก็ไม่มีสิทธิ์ลง เพราะ สนามบินต้องให้บริการสายอื่นแทน
ทั้งนี้เมื่อช่วงเทศกาลลอยกระทงก็มีการออกประกาศเตือนนักบินและสายการบินมีการงดทำการบินในช่วงกลางคืน ... แต่ตอนนั้นลอยกระทงไงครับและวางแผนงานมานาน ไม่ใช่ปีใหม่ ...ใครจะไปรู้ว่าเดี๋ยวนี้ลอยกันตอนปีใหม่ด้วย
นี่แหละครับข้อจำกัดทำการบิน บางส่วน ถ้ามีอีกจะบอกครับ
เอามาฝากในมุมมองของนักบิน อยากให้นักบินที่เล่นพันทิปอย่าง ID คุณมอมแมม 787 มาช่วยตอบหรือว่ามาไขความรู้ความกระจ่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยก็ดีนะครับ ขอบคุณครับ