เราคิดว่าตัวเองเป็นคะ แล้วถ้าได้เป็นแฟนกันจริง ๆ นี่น่าจะเรียกได้ว่าไม่เคยว่างเลยทีเดียว
ประสบการณ์ตกหลุมรักง่ายของเรามักจะเป็นแบบรู้จักไปซักพักแล้วก็เริ่มชอบ มักจะเริ่มจากเค้าพูดจาดีด้วย ใส่ใจ บางทีก็ง่ายมากแค่พูดคะกะเรา เรียกตัวเองว่าพี่ไรงี้ ทำให้รู้สึกอบอุ่นไปเลย ดูง่ายไปไหม แต่ภายนอกเราเป็นคนแข็ง ๆ ถ้าผู้ชายไม่เจ้าชู้จริง ๆ นี่ดูไม่ออกว่าเราแอบชอบ แล้วเราก็สามารถชอบคนพร้อมกันหลายคนอีก ไม่อยากเรียกว่าเจ้าชู้ ขอเรียกว่าใจหวั่นไหวง่ายดีกว่า แต่เราก็ประคองตัวไม่มีเรื่องเสื่อมเสียนะ เพราะคนที่เราชอบมักไม่ค่อยรู้หรอก เรามักจะคิดไปก่อนว่าเค้าไม่ชอบเราหรอก เราชอบข้างเดียวแล้วก็เลยไม่มีไรต่อมา
เคสที่ทำให้มาตั้งกระทู้เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว ช่วงนี้แหล่ะ มีโอกาสไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทแห่งหนึ่งเป็นความบังเอิญมาก เรากดสมัครงานไปแบบไม่อ่าน JD อ่านแต่ Title เห็นว่าน่าสนใจผ่านไป 8 เดือน HR พึ่งโทรมาเรียกสัมภาษณ์ เราก็ลืมไปแล้วพยายามถามเค้าก็ไม่ยอมบอก บอกแค่มาลองคุยก่อน แต่ตำแหน่งน่าสนใจ อยากเปลี่ยนสายงานก็เลยไป ปรากฎเป็นสายงานการเงินซะงั้น เราก็ชอบอยู่แล้วแต่ไม่มีประสบการณ์ เล่ามายืดยาวคือคนที่สัมภาษณ์เราอ่ะ คือคนที่เราชอบ มาชอบตอบสัมภาษณ์รอบสอง (รอบแรกไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่) รอบสองนี่สัมภาษณ์กะพี่เค้า และ HR manager แล้วก็ตกสัมภาษณ์ไปเพราะเราเองก็คิดว่างานนี้เราไม่น่าจะทำได้ ช่วงสัมภาษณ์เสร็จใหม่ ๆ ก็คุยกะเพื่อน เล่าให้เพื่อนฟังว่าไปสัมภาษณ์มา อยากได้งานนี้มาก แม้ว่าจะตอบคำถามได้ไม่ดีก็ตาม แต่คิดว่าถ้าได้ขึ้นมาคงเครียดเพราะเหมือนจะชอบพี่ที่เป็นหัวหน้าไปแล้ว คงทำงานกันลำบากนะ เพื่อนก็ด่าว่า "เธอดูไม่น่าใช่คนที่จะตัดสินใจเรื่องงานจากเรื่องอะไรแบบนี้เลยนะ"
แต่มันก็เป็นไปแล้วอ่ะพี่น้อง คือเราเป็นคนแข็ง ๆ ดูไม่สนใจเรื่องพวกนี้ไง แล้วเป็นคนทำงานแบบขาโหด ลุยงานหนักไม่เกี่ยง (แบกอิฐหินปูนทราย ไม่ใช่ละ) ดูภายนอกเป็นผู้ใหญ่มาก อายุก็เลย 30 แล้วด้วย แต่เรื่องแบบนี้เรากลับเด็กมากเลย เหมือนเดินหนีมาตลอด
แล้วอยู่ ๆ ผ่านมา 1 ปี ก็คิดขึ้นมาได้ว่าวันนี้เมื่อปีที่แล้วอยู่ในช่วงสัมภาษณ์งานนี่นา ย้ายสายงานด้วย แล้วก็นึกถึงพี่คนนี้ขึ้นมา ที่จำได้แม้กระทั่งหน้าตาก็เพราะว่าโลกมันกลม เค้าเป็นน้องชายของแฟนเพื่อนร่วมห้องเรียน ป โทด้วย เลยเคยเห็นหน้าใน FB รู้ตั้งแต่ช่วงสัมภาษณ์เสร็จแรก ๆ และ แต่มาเห็นรูปพี่แกอีกทีตอบบอล Suzuki นี่แหล่ะ เพื่อนไปดูกะแฟนแล้วก็ถ่ายรูปติดน้องชายแฟนเค้ามาด้วย เลยกลับมาคิดถึงเลย
เราคิดว่าคงไม่มีไรต่อมาหรอกคะ ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่าง โลกของเรามันต่างกันเกินไปนะ แต่อยากรู้ว่าจะมีวิธีแก้โรคตกหลุมรักง่ายยังไงดี เพราะว่าเราก็คงจะเป็นแบบนี้อีกอยู่ดี อยากให้จิตใจหนักแน่นอ่ะคะ ไม่ต้องถึงกะไร้ความรู้สึกหรอก อยากรู้ว่ามันเป็นกรรมเก่าด้วยหรือเปล่า ถึงทำให้เราตกหลุมรักคนง่ายแบบนี้
ขอคำแนะนำแก้โรคตกหลุมรักง่าย
ประสบการณ์ตกหลุมรักง่ายของเรามักจะเป็นแบบรู้จักไปซักพักแล้วก็เริ่มชอบ มักจะเริ่มจากเค้าพูดจาดีด้วย ใส่ใจ บางทีก็ง่ายมากแค่พูดคะกะเรา เรียกตัวเองว่าพี่ไรงี้ ทำให้รู้สึกอบอุ่นไปเลย ดูง่ายไปไหม แต่ภายนอกเราเป็นคนแข็ง ๆ ถ้าผู้ชายไม่เจ้าชู้จริง ๆ นี่ดูไม่ออกว่าเราแอบชอบ แล้วเราก็สามารถชอบคนพร้อมกันหลายคนอีก ไม่อยากเรียกว่าเจ้าชู้ ขอเรียกว่าใจหวั่นไหวง่ายดีกว่า แต่เราก็ประคองตัวไม่มีเรื่องเสื่อมเสียนะ เพราะคนที่เราชอบมักไม่ค่อยรู้หรอก เรามักจะคิดไปก่อนว่าเค้าไม่ชอบเราหรอก เราชอบข้างเดียวแล้วก็เลยไม่มีไรต่อมา
เคสที่ทำให้มาตั้งกระทู้เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว ช่วงนี้แหล่ะ มีโอกาสไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทแห่งหนึ่งเป็นความบังเอิญมาก เรากดสมัครงานไปแบบไม่อ่าน JD อ่านแต่ Title เห็นว่าน่าสนใจผ่านไป 8 เดือน HR พึ่งโทรมาเรียกสัมภาษณ์ เราก็ลืมไปแล้วพยายามถามเค้าก็ไม่ยอมบอก บอกแค่มาลองคุยก่อน แต่ตำแหน่งน่าสนใจ อยากเปลี่ยนสายงานก็เลยไป ปรากฎเป็นสายงานการเงินซะงั้น เราก็ชอบอยู่แล้วแต่ไม่มีประสบการณ์ เล่ามายืดยาวคือคนที่สัมภาษณ์เราอ่ะ คือคนที่เราชอบ มาชอบตอบสัมภาษณ์รอบสอง (รอบแรกไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่) รอบสองนี่สัมภาษณ์กะพี่เค้า และ HR manager แล้วก็ตกสัมภาษณ์ไปเพราะเราเองก็คิดว่างานนี้เราไม่น่าจะทำได้ ช่วงสัมภาษณ์เสร็จใหม่ ๆ ก็คุยกะเพื่อน เล่าให้เพื่อนฟังว่าไปสัมภาษณ์มา อยากได้งานนี้มาก แม้ว่าจะตอบคำถามได้ไม่ดีก็ตาม แต่คิดว่าถ้าได้ขึ้นมาคงเครียดเพราะเหมือนจะชอบพี่ที่เป็นหัวหน้าไปแล้ว คงทำงานกันลำบากนะ เพื่อนก็ด่าว่า "เธอดูไม่น่าใช่คนที่จะตัดสินใจเรื่องงานจากเรื่องอะไรแบบนี้เลยนะ" แต่มันก็เป็นไปแล้วอ่ะพี่น้อง คือเราเป็นคนแข็ง ๆ ดูไม่สนใจเรื่องพวกนี้ไง แล้วเป็นคนทำงานแบบขาโหด ลุยงานหนักไม่เกี่ยง (แบกอิฐหินปูนทราย ไม่ใช่ละ) ดูภายนอกเป็นผู้ใหญ่มาก อายุก็เลย 30 แล้วด้วย แต่เรื่องแบบนี้เรากลับเด็กมากเลย เหมือนเดินหนีมาตลอด
แล้วอยู่ ๆ ผ่านมา 1 ปี ก็คิดขึ้นมาได้ว่าวันนี้เมื่อปีที่แล้วอยู่ในช่วงสัมภาษณ์งานนี่นา ย้ายสายงานด้วย แล้วก็นึกถึงพี่คนนี้ขึ้นมา ที่จำได้แม้กระทั่งหน้าตาก็เพราะว่าโลกมันกลม เค้าเป็นน้องชายของแฟนเพื่อนร่วมห้องเรียน ป โทด้วย เลยเคยเห็นหน้าใน FB รู้ตั้งแต่ช่วงสัมภาษณ์เสร็จแรก ๆ และ แต่มาเห็นรูปพี่แกอีกทีตอบบอล Suzuki นี่แหล่ะ เพื่อนไปดูกะแฟนแล้วก็ถ่ายรูปติดน้องชายแฟนเค้ามาด้วย เลยกลับมาคิดถึงเลย
เราคิดว่าคงไม่มีไรต่อมาหรอกคะ ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่าง โลกของเรามันต่างกันเกินไปนะ แต่อยากรู้ว่าจะมีวิธีแก้โรคตกหลุมรักง่ายยังไงดี เพราะว่าเราก็คงจะเป็นแบบนี้อีกอยู่ดี อยากให้จิตใจหนักแน่นอ่ะคะ ไม่ต้องถึงกะไร้ความรู้สึกหรอก อยากรู้ว่ามันเป็นกรรมเก่าด้วยหรือเปล่า ถึงทำให้เราตกหลุมรักคนง่ายแบบนี้