หนูอายุ 26 มีน้องชายอายุ 21 และ 16 ปี
กำลังเป็นวัยรุ่นเลือดร้อน

คนกลางตอนนี้เรียนราชภัฏปีหนึ่งรอบที่2
เขาดูใช้ชีวิตแบบไม่สนว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร
วันๆเล่นแต่เกมส์ ไม่ช่วยงานที่บ้าน
ทั้งๆที่ที่บ้านลำบากมากค่ะ ไม่ช่วยงานไม่เป็นไร
การเรียนร่อแร่ บอกตามตรงกลัวว่าเขาจะพึ่งตัวเองไม่ได้ เพราะเขาใช้ชีวิตไปวันๆเท่านั้น
เครียดมากๆเลยค่ะ

ส่วนคนเล็กก็ไม่ค่อยยอมกลับบ้าน ติดร้านเกมส์และติดเพื่อน ยังดีที่เขาไปโรงเรียน มีบ้างที่ไม่ไป แต่ว่าออกจากบ้าน ครูปกครองก็เรียกพบเรื่อยๆ

เราจะสอนเขาอย่างไรให้เขามีเป้าหมายในชีวิต?
หรือ คนที่เกรเรมาก่อน สุดท้ายเขาจะดีขึ้น
และเห็นความสำคัญของเวลาเองหรือเปล่าคะ
ช่วยยกตัวอย่างให้หนูที

จริงๆหนูก็ยังเด็ก แต่ทำไมหนูไม่ค่อยเข้าใจพวกเขาเลย
ขอบคุณทุกๆคำแนะนำค่ะ