ขอระบายยาวๆๆ มีใครโดนแบบเราบ้าง

คือแต่ก่อนเราไม่ใช่คนที่อ้วน น้ำหนักเยอะ เป็นคนรูปร่างสมส่วนแต่โครงใหญ่ไม่ได้ผอมบางอะไร
เวลาเห็นคนน้ำหนักเยอะๆ โดนล้อยังรู้สึกสะเทือนใจเลย ทีนี้ดันมาโดนกับตัวเองนี่แหละ
ช่วงเรียนหนักๆซักปีสามนี่ทั้งวิจัยทั้งรายงานมา เหนื่อยก็เหนื่อยนอนก็ดึกที่สำคัญหิว!!!!!
มันทำให้เรากินรอบดึก (น้ำหนักเราไม่ขึ้นไม่ลดตั้งแต่มอหกยันขึ้นปีสองแล้ว)
ทำให้น้ำหนักขึ้นโดยไม่รู้ตัวเด้งขึ้นมา 20 โล!!!!!!!! ทีนี้เอาล่ะสิอึดอัดรู้สาเหตุว่าคืออะไร
ตั้งสติว่ามันเกิดขึ้นแล้ว เพื่อนก็ท้วง จิก กัดก็มี สะเทือนใจบ้างบางระยะแต่ไม่เก็บเอามาใส่ใจ
พยายามลดน้ำหนักอยู่แต่ยังผอมไม่ทัน พอกลับบ้านช่วงหยุดยาว ก็เตรียมใจไว้แล้วแหละว่า
คนที่บ้านจะว่าไงบ้างคิดว่ารับไหว แต่เอาเข้าจริงมันหนักกว่านั้นแบบโคตรบั่นทอนกำลังใจเลย
บ้านเราเห็นลูกอ้วนแล้วอายมาก ด่ายับแบบไม่ให้เกียรติกัน ให้ไปตรวจดีเอ็นเอ เพราะอ้วนกว่า
พ่อแม่พี่น้อง กลัวคนอื่นเขาไม่เชื่อว่าเป็นลูกบ้านนี้ กำลังใจก็ไม่มี รอลดก็ไม่ได้
ทำยังกะน้ำหนักลดได้วันละ10โล  พอเรามาเจอแบบนี้หมดเลยขนาดเป็นครอบครัวตัวเองนะ
เรารู้ว่าพ่อแม่ก็เป็นห่วงเรื่องสุขภาพ แต่พูดแบบนี้มันถูกแล้วหรอ พิมพ์ไปก็น้ำตาไหลไปมันจี๊ดดด

อยากจะฝากให้คนเป็นพ่อเแม่ช่วยใส่ใจคำพูดบ้างบางทีคนเป็นลูกก็เจ็บเป็นนะ
ใครโดนแบบเราบ้างเนี่ยเศร้า