สวัสดีค่ะเพื่อนสมาชิกพันทิปกล่าวคือ เราทำงานที่นี่มาได้สักพักนึง
แล้วก็สนิทกับหัวหน้างานผู้หญิง (ผู้จัดการฝ่าย) ประมาณนึงเลยล่ะค่ะ
สนิทแบบที่พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง
เมื่อสองสัปดาห์ก่อน ผจก. ฝ่ายที่เราสนิทด้วย เพิ่งลาออกไปค่ะ
เหตุผลคือโดนประเมินไม่ผ่านโปร และเชิญออกในทันที
ซึ่งเราก็รู้สึกใจหายและเสียใจอยู่บ้าง แต่งานก็ต้องดำเนินต่อไป
ทางDirector ก็หาหัวหน้าใหม่มาให้อย่างรวดเร็ว โดยการโปรโมทคนในฝ่ายนั่นแหละค่ะ
ซึ่งเราก็ไม่ได้ติดขัดอะไรเลยถ้าจะต้องทำงานกับหัวหน้าใหม่
เราออกจะชอบสไตล์พี่เค้าด้วยซ้ำ
ก่อนที่หัวหน้าใหม่จะเข้ามา ทางHR ได้เชิญเราเข้าไปคุยค่ะ
การพูดคุยก็เป็นไปอย่างราบรื่น คือถามสารทุกข์สุกดิบทั่วไป
เค้าให้เหตุผลว่า ที่เชิญเรามาคุยครั้งนี้เพราะไม่อยากให้เราเสียขวัญและกำลังใจในการทำงาน
เพราะเห็นว่า ผจก.เพิ่งโดนเชิญออก เราก็เลยพูดว่า อ๋อ ไม่เกี่ยวค่ะ ก็ไม่เป็นไรจริงๆ
วันนั้นก็จบไปค่ะ เราก็ทำงานไปเรื่อยๆ
..
แต่ทางHRก็ยังไม่จบค่ะ ถามเราอยู่เรื่อยว่า เป็นไงบ้าง โอเคอยู่ป่าว ซึ่งเราก็ตอบว่าโอเคตลอด
และใจเราก็โอเคจริงๆ ปากกับใจเราตรงกัน ถามช่วงแรกๆก็ไม่คิดอะไรค่ะ
แต่หลังๆชักหนัก เจอหน้าก็ถาม ไม่ว่าจะเป็นน้องเหงามั้ย ทำใจดีๆนะ
ตั้งใจทำงานนะ สู้ๆ พี่เอาใจช่วย น้องอย่าคิดลาออกนะ อย่าหนีบวชนะ
อย่าลาตายล่ะ คือเอาง่ายๆเลยนะ ถามว่ากินข้าวรึยัง ยังตอบง่ายกว่า
คือเค้าถามบ่อยมาก มากจนกลายเป็นความรำคาญ
และวันนี้เค้าก็ถามคำถามเดิมๆอีก จนเราต้องย้อนตอบไปว่า
เราคงจะยังไม่ไปไหน และคงรอให้พี่ไปก่อน
เราอดคิดไม่ได้ว่าหรือเค้าอยากจะเห็นเราเป็นทุกข์
วันนี้เลยเกิดความสงสัยค่ะว่า คนที่จะเป็น HR ต้องจุ้นจ้าน ถามมากขนาดนี้เลยหรอคะ