เป็นการถอดเสียงภาษาสันสกฤตโดยใช้อักษรโรมัน (เฉพาะอักษรภาษาอังกฤษ) ระเบียบวิธีนี้เราหยิบยืมมาใช้ ดังเช่นท่าน ๆ ข้างบนว่า เพื่อแทนคำที่เรายืมภาษาสันสกฤตมาใช้ค่ะ ใครที่อ่านออก ก็สามารถอ่านของหลายประเทศได้เลย

แต่ถ้าเป็นชื่อคนหรือสถานที่ของไทยทั่วไป ราชบัณฑิตจะมีแบบให้ใช้อีกแบบนึง ดังที่เรา ๆ ท่าน ๆ ใช้สะกดชื่อกัน

Suvarna Bhumi สุวรรณภูมิ
Vishnu วิษณุ
Shiva ศิวะ
Bhesaj เภสัช
Buddha พุทธ
Brahma พรหม
Deva เทวา, เทพ

การถอดเป็นอักษรโรมัน (Romanize) นี้ แต่ละชาติจะมีแบบแผนสำหรับภาษาของตน และชาติหนึ่ง ๆ ก็มีได้หลายแบบแผนค่ะ อย่างไทย ก็ต่างกับ สปป.ลาว กัมพูชา เวียดนาม จีน เกาหลี ญี่ปุ่น ต้องเรียนค่ะ

ยกตัวอย่างภาษาลาว
Kaysone, Kaisone = ไกสอน = ไกรสร
Xayabouli, Xaignabouli, Sayabouly  = ไซยะบุลี = ไชยบุรี

ยกตัวอย่างภาษาเกาหลี
Eo Nam Seon = ออ นัม ซอน
Ryu Soo Young = ริว ซู ยอง
So Nyeo Shi Dae = โซ นยอ ชิ แด
Tteok, Ddeock, Duk, Dduck, Dduk, Thuck = ต๊อก

ยกตัวอย่างภาษาญี่ปุ่น
Tōei, Touei = โทเอ
Shimbun, Shinbun = ชิมบุง

ยกตัวอย่างจีน
Bǎi Dù, Bai3 Du4, Bai Du = ไป่ตู้

เวียดนามเดี๊ยนไม่ทราบค่ะ จะเห็นจากที่ยกตัวอย่างมา ว่าเขียนได้หลากหลายแบบมาก

คห 2 ไม่ใช่ การใช้การถอดเสียงภาษาไทยเป็นรูปอักษรพวกนั้นเรียกว่า Romanization ไม่ใช่ English Spelling/pronunication
อ่านบทความนี้ แล้วจะเข้าใจเอง

หลักการใช้ถอดเสียงนี้ไม่ใช่มีภาษาไทยที่ราชบัณทิตย์ไทยบัญญัติไว้ มาเลเซีย อินโดนีเซีย เวียดนาม ก็ใช้หลักการเดียวกัน เรียกว่า Romanization

http://www.royin.go.th/upload/246/FileUpload/416_2157.pdf

ผมรู้จักแต่ภาษาอังกฤษ   เวลาเขียน ผม ไม่อยากจำหลายรูปแบบ ผมทำตามราชบัณฑิต มันง่ายดี ฝรั่งถ้ามันอ่านไม่ถูกมันต้องมาเรียนตามแบบฉบับของราชบัณฑิตของประเทศไทย เรียนตามหลักการของคนไทย ไม่ใช่หน้าที่ของคนไทยต้องไปเอาใจลิ้นฝรั่ง คนภาษาอื่นอย่างจีนเขาก็มีหลักการเขา ผมว่านะ