ผมมีความทรงจำ เกี่ยวกับความฝันแปลกๆในสมัยก่อน จะมาเล่าให้เพื่อนๆฟังกันครับ
ย้อนเวลากลับไปช่วงที่ผมอายุประมาณ 18 ปี สมัยผมเรียนอยู่ชั้น ปวช. ที่จังหวัดนครสวรรค์ ผมอาศัยอยู่กับพ่อ แม่และยาย ในบ้านเช่าหลังหนึ่ง เป็นแบบครึ่งปูน ครึ่งไม้ หน้าบ้านมีต้นมะม่วงต้นใหญ่ แผ่ปกคลุมพื้นที่สนามหน้าบ้านจนถึงประตูรั้ว โดยห้องนอนผม อยู่ชั้น 2 เปิดประตูออกจากห้องนอนมา ซ้ายมือจะเป็นบันไดลงไปด้านล่าง ส่วนหน้าห้องผมตรงกลางจะเป็นห้องโถงขนาดไม่ใหญ่นัก ซึ่งคุณยายผมจะใช้เป็นที่นอน และเป็นห้องพระไปในตัว พระเยอะมาก เรียกว่าเรียงอยู่สองฝั่งผนังเลยทีเดียว ปกติคุณยายผมจะชอบไหว้พระ สวดมนต์ทุกวัน
คืนหนึ่ง ช่วงประมาณกลางๆปี ขณะที่ผมกำลังนอนหลับอยู่ ได้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึก พอลืมตาขึ้นมา ตัวผมขยับไม่ได้ พูดไม่ได้ วินาทีแรก สิ่งที่คิดขึ้นมาในหัวคือ "ผีอำ" แน่ๆเลย ผมพยายามจะตะโกนเรียกคุณยาย ที่นอนอยู่หน้าห้องผม แต่เสียงไม่มี พยายามจะดิ้นหรือทำอะไรสักอย่างให้เกิดเสียงดัง แต่ไม่เป็นผล เหงื่อเริ่มออก น้ำตาเริ่มไหล วินาทีนั้น ไม่ได้กลัวผี แต่อารมณ์ตกใจมากกว่าว่า เราเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น แต่อยู่ดีๆคุณยายผมก็เดินเข้ามาในห้อง ถือขันน้ำมนต์เข้ามาพร้อมกับสวดมนต์อะไรบางอย่าง แล้วพรมน้ำมนต์มาที่ตัวผมทันที
ชั่วพริบตาเดียว ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา มันเช้าแล้ว มีแสงแดดส่องเข้ามาในห้องนอนผม ผมลุกขึ้นมานั่งได้แล้ว อ้าว เมื่อคืนฝันหรอกหรือ แต่เหมือนจริงเหมือนกันนะเนี่ย นั่งคิดเรื่องที่ผ่านมาสักพัก ก็ลุกขึ้นมา เดินออกมานอกห้อง จังหวะที่เปิดประตูห้องออกมา ผมเห็นเพื่อนสนิทผมคนหนึ่งกำลังเดินขึ้นบันไดมา พร้อมกับใครก็ไม่รู้เดินตามขึ้นมาอีกสองคน แต่..วินาทีแรกที่เห็นเพื่อนผม ความรู้สึกว่าผมบอกว่า มันเป็นผี!! เพราะว่าหน้าตามันเบี้ยวผิดรูปผิดร่าง แต่ยังมีเค้าโครงของเพื่อนผมอยู่ ผมตกใจ เดินถอยหลังเข้ามาในห้อง นั่งอยู่ที่เตียง มันเดินตามเข้ามาพร้อมกับผู้ติดตามอีกสองคน เดินมาหยุดที่หน้าเตียง มองมาถามผม ทำหน้านิ่งๆ ในใจผมคิดว่ามันต้องเป็นผีแน่ๆ ทำไมหน้าตาเป็นแบบนี้แต่ยังเดินได้อยู่ ผมเลยถามมันไปว่า "เป็นผีหรอ" มันไม่ตอบ แต่อยู่ดีๆ อะไรดลใจผมไม่รู้ ถามมันไปอีกว่า "ถ้าเป็นผีจริง บอกกูหน่อย ว่ายายกูจะตายตอนอายุเท่าไหร่" มันตอบกลับมาว่า "กูไม่รู้หรอก ว่ายายจะตายเมื่อไหร่ แต่กูรู้ว่า จะตายตอนอายุ 19"
สิ้นคำพูดมัน เหมือนผมวูบไปเลย แล้วมีภาพขึ้นมาในหัว ผมเห็นสถานที่แห่งหนึ่ง อยู่กลางป่า มีน้ำตกประมาณ 2-3 ชั้น สูงประมาณ 5-6 เมตร แต่ไม่ได้ยินเสียงอะไรนะครับ เห็นภาพอย่างเดียว แล้วผมก็เห็นตัวเอง เดินกึ่งวิ่ง เล่นอยู่ที่ขอบน้ำตกกับเพื่อนๆ แล้วผมก็ลื่นล้มและจมหายไปกับสายน้ำ...พร้อมกับภาพสุดท้ายที่เห็นคือ เพื่อนๆผมทั้งผู้ชายและผู้หญิง ตะโกนเรียกผมและพยายามหาวิธีต่างๆที่จะหาตัวผม และช่วยผมขึ้นมาให้ได้ แล้วภาพก็ค่อยๆเลือนหายไป พร้อมกับเริ่มรู้สึกตัวตื่น ค่อยๆลืมตาขึ้นมา ผมค่อยๆลุกขึ้นมานั่งข้างเตียง พยายามคิดว่า เราฝันไปทั้งหมดเลยหรือ เราฝันอะไรไปบ้าง สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกกล้ว ในคำพูดที่ว่า "จะตายตอนอายุ 19" มันยังก้องอยู่ในหัวตลอดเวลา
เมื่อผมไปเรียนหนังสือ ได้เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนๆฟัง ซึ่งมีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นตรงที่ว่า มีเพื่อนผู้หญิงที่สนิทคนหนึ่ง พูดออกมาเมื่อผมเล่าจบว่า "กูกำลังจะชวนไปเที่ยวน้ำตก ช่วงปิดเทอมพอดี ไม่ต้องไปเลยนะ" (หมายถึงปิดเทอมกลางภาค ช่วงตุลา) ซึ่ง...ผมเกิดในเดือนตุลาคม ซึ่ง...ผมจะมีอายุครบ 19 ปีพอดี
ทุกวันนี้ ยังจำเหตุการณ์ต่างๆได้ไม่ลืม....
ปล. เรื่องจริงนะครับ แค่อยากเล่าให้เพื่อนๆได้อ่านกันแค่นั้น หรือใครมีความฝันแปลก เล่าสู่กันฟังได้นะครับ
ใครเคยฝันอะไรแปลกๆบ้าง
ย้อนเวลากลับไปช่วงที่ผมอายุประมาณ 18 ปี สมัยผมเรียนอยู่ชั้น ปวช. ที่จังหวัดนครสวรรค์ ผมอาศัยอยู่กับพ่อ แม่และยาย ในบ้านเช่าหลังหนึ่ง เป็นแบบครึ่งปูน ครึ่งไม้ หน้าบ้านมีต้นมะม่วงต้นใหญ่ แผ่ปกคลุมพื้นที่สนามหน้าบ้านจนถึงประตูรั้ว โดยห้องนอนผม อยู่ชั้น 2 เปิดประตูออกจากห้องนอนมา ซ้ายมือจะเป็นบันไดลงไปด้านล่าง ส่วนหน้าห้องผมตรงกลางจะเป็นห้องโถงขนาดไม่ใหญ่นัก ซึ่งคุณยายผมจะใช้เป็นที่นอน และเป็นห้องพระไปในตัว พระเยอะมาก เรียกว่าเรียงอยู่สองฝั่งผนังเลยทีเดียว ปกติคุณยายผมจะชอบไหว้พระ สวดมนต์ทุกวัน
คืนหนึ่ง ช่วงประมาณกลางๆปี ขณะที่ผมกำลังนอนหลับอยู่ ได้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึก พอลืมตาขึ้นมา ตัวผมขยับไม่ได้ พูดไม่ได้ วินาทีแรก สิ่งที่คิดขึ้นมาในหัวคือ "ผีอำ" แน่ๆเลย ผมพยายามจะตะโกนเรียกคุณยาย ที่นอนอยู่หน้าห้องผม แต่เสียงไม่มี พยายามจะดิ้นหรือทำอะไรสักอย่างให้เกิดเสียงดัง แต่ไม่เป็นผล เหงื่อเริ่มออก น้ำตาเริ่มไหล วินาทีนั้น ไม่ได้กลัวผี แต่อารมณ์ตกใจมากกว่าว่า เราเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น แต่อยู่ดีๆคุณยายผมก็เดินเข้ามาในห้อง ถือขันน้ำมนต์เข้ามาพร้อมกับสวดมนต์อะไรบางอย่าง แล้วพรมน้ำมนต์มาที่ตัวผมทันที
ชั่วพริบตาเดียว ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา มันเช้าแล้ว มีแสงแดดส่องเข้ามาในห้องนอนผม ผมลุกขึ้นมานั่งได้แล้ว อ้าว เมื่อคืนฝันหรอกหรือ แต่เหมือนจริงเหมือนกันนะเนี่ย นั่งคิดเรื่องที่ผ่านมาสักพัก ก็ลุกขึ้นมา เดินออกมานอกห้อง จังหวะที่เปิดประตูห้องออกมา ผมเห็นเพื่อนสนิทผมคนหนึ่งกำลังเดินขึ้นบันไดมา พร้อมกับใครก็ไม่รู้เดินตามขึ้นมาอีกสองคน แต่..วินาทีแรกที่เห็นเพื่อนผม ความรู้สึกว่าผมบอกว่า มันเป็นผี!! เพราะว่าหน้าตามันเบี้ยวผิดรูปผิดร่าง แต่ยังมีเค้าโครงของเพื่อนผมอยู่ ผมตกใจ เดินถอยหลังเข้ามาในห้อง นั่งอยู่ที่เตียง มันเดินตามเข้ามาพร้อมกับผู้ติดตามอีกสองคน เดินมาหยุดที่หน้าเตียง มองมาถามผม ทำหน้านิ่งๆ ในใจผมคิดว่ามันต้องเป็นผีแน่ๆ ทำไมหน้าตาเป็นแบบนี้แต่ยังเดินได้อยู่ ผมเลยถามมันไปว่า "เป็นผีหรอ" มันไม่ตอบ แต่อยู่ดีๆ อะไรดลใจผมไม่รู้ ถามมันไปอีกว่า "ถ้าเป็นผีจริง บอกกูหน่อย ว่ายายกูจะตายตอนอายุเท่าไหร่" มันตอบกลับมาว่า "กูไม่รู้หรอก ว่ายายจะตายเมื่อไหร่ แต่กูรู้ว่า จะตายตอนอายุ 19"
สิ้นคำพูดมัน เหมือนผมวูบไปเลย แล้วมีภาพขึ้นมาในหัว ผมเห็นสถานที่แห่งหนึ่ง อยู่กลางป่า มีน้ำตกประมาณ 2-3 ชั้น สูงประมาณ 5-6 เมตร แต่ไม่ได้ยินเสียงอะไรนะครับ เห็นภาพอย่างเดียว แล้วผมก็เห็นตัวเอง เดินกึ่งวิ่ง เล่นอยู่ที่ขอบน้ำตกกับเพื่อนๆ แล้วผมก็ลื่นล้มและจมหายไปกับสายน้ำ...พร้อมกับภาพสุดท้ายที่เห็นคือ เพื่อนๆผมทั้งผู้ชายและผู้หญิง ตะโกนเรียกผมและพยายามหาวิธีต่างๆที่จะหาตัวผม และช่วยผมขึ้นมาให้ได้ แล้วภาพก็ค่อยๆเลือนหายไป พร้อมกับเริ่มรู้สึกตัวตื่น ค่อยๆลืมตาขึ้นมา ผมค่อยๆลุกขึ้นมานั่งข้างเตียง พยายามคิดว่า เราฝันไปทั้งหมดเลยหรือ เราฝันอะไรไปบ้าง สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกกล้ว ในคำพูดที่ว่า "จะตายตอนอายุ 19" มันยังก้องอยู่ในหัวตลอดเวลา
เมื่อผมไปเรียนหนังสือ ได้เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนๆฟัง ซึ่งมีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นตรงที่ว่า มีเพื่อนผู้หญิงที่สนิทคนหนึ่ง พูดออกมาเมื่อผมเล่าจบว่า "กูกำลังจะชวนไปเที่ยวน้ำตก ช่วงปิดเทอมพอดี ไม่ต้องไปเลยนะ" (หมายถึงปิดเทอมกลางภาค ช่วงตุลา) ซึ่ง...ผมเกิดในเดือนตุลาคม ซึ่ง...ผมจะมีอายุครบ 19 ปีพอดี
ทุกวันนี้ ยังจำเหตุการณ์ต่างๆได้ไม่ลืม....
ปล. เรื่องจริงนะครับ แค่อยากเล่าให้เพื่อนๆได้อ่านกันแค่นั้น หรือใครมีความฝันแปลก เล่าสู่กันฟังได้นะครับ