ผมเป็นเชฟ อาหารครัวไทย อยู่โรงแรมมีทะเล หาดทรายสวยแห่งหนึ่งของภาคใต้ ส่วนตัวแล้วชอบทำงานกับโรงแรมที่ก่อสร้างใหม่ หรือทึ่กำลังจะเปิดใหม่ ซึ่งเป็นรุ่นบุกเบิก เราจะได้วางแผนแปลนงานได้ง่าย อีกอย่างควบคุมลูกน้องได้ง่าย
เข้าเรื่องดีกว่า ผมเคยทำงานโรงแรมห้าดาวก็หลายแห่ง เจอเชฟที่เป็นหัวหน้าก็เยอะ ทุกคนก็เก่ง ๆ ทั้งนั้น ก่อนหน้านี้ผมมีหัวหน้าฝรั่งมาก่อนแต่อยู่ได้ไม่นานมีปัญหาเรื่องส่วนตัวเลยต้องลาออก โรงแรมก็กำลังจะเปิดก็เลยมี เชฟฝรั่งซึ่งเขามาช่วยงานที่นี่ไม่นาน เขาก็มาจากเครือ อีกโรงแรมที่อยู่เกาะหนึ่ง
อาหารทุกตัวก่อนจากขายเราต้องมีการอาหารทดลองกันก่อนถึงรสชาด การจัดจาน รวมถึงจานที่จะใส่ ก่อนนี่เชฟเก่าเขาเคยทำไว้แล้ว พอเชฟคนนี่มาเขาเปลี่ยนเมนูใหม่คงอยากให้เห็นว่าเป็นเมนูมาจากเขาม้าง  วันแรกก็ทำอาหารยุโรป จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ค่อยดูในรูปแล้วกัน บางตัวเขาก็ทำไว้แล้ว (ส่วนมาก) เลยไม่รู้กัน ช่างมันค่อยดูใน recipe  ผ่านไปแบบมึน ๆ ถ่ายรูปจบ (หามุมถ่ายรูปไม่ได้เลยให้มันดูดี งั้นถ่ายรูปติดกับอาหารเลย)จากนั้นมาเร่งทำครัวเย็นอีก เหมือนเดิม สลัดแต่ล่ะตัว OMG ช่างใส่อะไรที่มันยุ่งยาก (นี่โรงแรมสึ่ดาวน่ะไม่ใช่หกดาว คุณทำซะกูเห็นแล้วเหนื่อยเลย) ทำหลายตัวอยู่ แต่แน่ ๆ ใครจำได้ให้ถีบหน้าเลย ถ่ายรูปเก็บไว้ดูแบบ
ผ่านมาอีกวัน คราวนี้บุกไปครัวไทย เขาบอกว่าอยากได้รสชาดแบบไทย ๆ ไม่ต้องสนใจแขก แบบว่าอาหารเผ็ดก็เผ็ด กินเหงื่อแตก ขี้มูกไหลไปเลย ทำไปหลายตัว ผมกับน้องอีกคน ปรุงอาหาร เขาเป็นคนจัดจาน อาหารเสร็จแล้ว คราวนี้มาถึงตอนชิมรสชาด เขาบอกให้เอากระดาษมาเพื่อสิ่งนี้ ให้ตายเหอะตั้งแต่เป็นกุ๊กมากูไม่เคยเจอแขก commenced อาหารทุกตัวเท่าเชฟฝรั่งคนนี้เลยขนาดนี้ อยากขอตายแปป อาหารไม่เผ็ดเลย ต้องเติมไอ้นุ่น ลดไอ้นั้น ต้องเอาแบบนี้น่ะ รสชาดต้องให้ได้ตามปากเขาน่ะ (กูจดหน้านึงพอดี) ถ่ายรูปอีก (คิดไว้ แม่งกลับเมื่อไหร่กูทำของกูนี่แหละ) จบไปแบบเนือย ๆ
ประเด็นตรงนี้แหละ อาหารที่มันทำไม่ถามเลยสักคำอร่อยมั้ย แต่อาหารไทย คอมเพลนจัง
เลยอยาถามเพื่อน ๆ ทึ่เจอแบบนี้ มาเล่าสู่กัน