ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า คิดทบทวนอยู่หลายตลบเหมือนกันครับว่าจะเหมาะหรือเปล่าที่จะเอาเพจของตัวเองมานำเสนอที่นี่

ได้แรงบันดาลใจในการเปิดเพจมาจากน้องคนหนึ่งครับว่า ไหนๆ ก็ทำรูปอะไรแบบนั้นแล้ว (หมายถึงรูปประเภทคำคมอะไรเทือกๆ นั้นน่ะครับ คิดอะไรออกก็ทำไป) ทำเป็นแฟนเพจไปเลยเถอะ ผมก็เลย อืม ก็ดีเหมือนกัน เพราะวันๆ เพจส่วนตัวก็โพสต์กระหน่ำวาไรตี้แข่งกับทีวีดิจิตอลทุกช่องอยู่แล้ว มีหมด สุข เศร้า เหงา ตลก สาระ ไร้สาระ ฯลฯ วันๆ ถ้าเรื่อยเปื่อยอาจจะเกิน 30 โพสต์ เลยเปิด community page ขึ้นมาใหม่แล้วย้ายทั้งรูปและสาส์น (ในที่นี้เป็นบันทึกส่วนตัวรวมไปถึงประสพการณ์ต่างๆ ระหว่างการรักษาและทำจิตบำบัดครับ) ไปไว้ในที่เดียวกันเพื่อจะได้หาได้ง่ายๆ หน่อย รวมไปถึงการได้อ่านหนังสือของคุณดาวเดียวดาย ที่เป็นโรคไบโพล่า ชนิดที่ 2 คืออยู่ฝั่งซึมเศร้ามากกว่าฝั่งคึก ก็เลยยิ่งคิดว่า บางที ประสพการณ์ของเราอาจจะช่วยใครบางคนได้ และการพบนักจิตวิทยาที่ทำการบำบัดเองเธอก็สนับสนุนในเรื่องนี้เช่นกัน

จากที่ผมได้พูดคุยกับหลายต่อหลายคน รวมทั้งเพื่อนร่วมโรคด้วยกัน สิ่งที่เห็นและเป็นอยู่ก็คือ คนไทยยังรู้จักโรคนี้น้อยมาก และอีกหลายคนไม่รู้ตัวเองว่ากำลังมีภาวะของโรคอยู่ และอีกหลายคนรุมประนามด่าคนที่ฆ่าตัวตายด้วยโรคซึมเศร้าอย่างที่ผมเห็นแล้วหดหู่ไปเลย เชื่อหรือไม่ก็ไม่รู้นะครับ เท่าที่ผมคุยกับเพื่อนร่วมโรคด้วยกันมา ทุกคนพูดเหมือนกันว่า เมื่อก่อนก็คิดแบบนั้นแหล่ะ ฆ่าตัวตายโง่ บาป คิดสั้น แต่วันนี้เข้าใจอย่างลึกซึ้งด้วยตัวเองเลยว่าทำไมถึงอยากตาย และทำไมเวลาผมเห็นข่าวคนฆ่าตัวตายแล้วมักจะเสียใจ (เฉพาะข่าวที่ผมพอจะเดาได้ว่าเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้า หรือเป็นโรคเครียดแน่ๆ นะครับ)

และจากการที่ผมได้คุยกับบางคนที่ส่งข้อความมาหาเป็นการส่วนตัวขอคำปรึกษาเกี่ยวกับโรค ผมก็จะสอบถามเบื้องต้นและให้ทำแบบทดสอบภาวะซึมเศร้า คือเอาที่หมอและนักจิตวิทยาใช้กับผมมาถามแหล่ะครับ แต่จะไม่ลงลึกมากระดับความเป็นส่วนตัว ทุกคนก็จะออกไปทางแปลกใจว่าผมรู้ได้ยังไงว่าอาการมันจะแบบนี้ การดำเนินของภาวะเป็นแบบนี้ อารมณ์จะประมาณนี้ ฯลฯ (ไม่รู้ก็แปลกสิครับ เจอมาหมดแล้วกับตัวเอง) แต่ที่แน่ๆ คือ หลายคนยังขาดความเข้าใจเกี่ยวกับโรค และไม่ยอมไปพบจิตแพทย์ ขอแจ้งไว้ ณ ตรงนี้นะครับ ว่าจะไม่มีผลในใบรับรองแพทย์แน่นอน หากคุณไม่ได้เป็นโรคจิตเภทแบบควบคุมตัวเองไม่ได้ เพราะโรคซึมเศร้าไม่ใช่โรคจิตเภทครับ (อันนี้สอบถามเรียบร้อยแล้วจากนักจิตวิทยาที่บำบัดผม เพราะผมเอาปัญหาที่คนอื่นมาสอบถามผมบ่อยๆ แล้วผมแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์เพื่อประเมิน แต่หลายคนกลัวจะมีประวัติแล้วส่งผลเสียต่อหน้าที่การงาน)

ผมไม่ได้ว่าจะอวดเก่งหรือฉลาดพอที่จะมาสอนใครต่อใครให้จัดการกับโรคนี้ยังไงหรอกนะครับ เพราะตอนนี้ผมก็ยังเป็นคนไข้โรคซึมเศร้าที่ต้องทำการบำบัดด้วยยาและจิตบำบัดไปพร้อมกัน แต่ประสพการณ์ที่ผมได้มา เท่าที่ผ่านมาผมว่ามันก็ช่วยบางคนได้ แม้แต่ขนาดคนที่ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า แม้แต่คนเครียด หรือเป็นโรคเครียดที่เคยอ่านสาส์นของผมก็บอกว่า จริง ถ้าปรับมุมมองให้เป็นแบบนั้นแบบนี้

ถือซะว่า ผมเอาศาลาพักใจมาฝากแล้วกันนะครับ เชิญทุกคนเลยถึงคุณจะไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าง หรือเป็นไบโพล่าแบบที่ 2 เผื่อนักเดินทางคนไหนเหนื่อยใจ เครียด เศร้า วิตกกังวล อ่อนล้าทางใจ เชิญแวะเข้ามาพูดคุยกันครับ บางที เราอาจจะได้เพื่อนใหม่ หรือเราอาจจะได้เพื่อนเดินทางร่วมกัน เพราะผมย้ำบ่อยมากในเพจผมว่า ความเครียดก่อให้เกิดความผิดปกติได้ทั้งร่างกายและจิตใจ อย่าได้ประมาทโรคเครียดครับ เพราะโรคซึมเศร้าเองก็พัฒนามาจากโรคเครียดที่ทำให้สารสื่อประสาทในสมองรวนไปหมด ยังไงก็ถือซะว่า ว่างๆ แวะมานั่งจิบน้ำชากันที่เพจของผมก็ได้

อีกอย่าง ผมอยากขอเชิญคนที่เป็นโรคนี้แล้วรักษาหายมาช่วยกันดูแลจิตใจของนักเดินทางคนอื่นด้วยนะครับ ถือซะว่าเราเคยเดินผ่านทางเส้นนั้นมาแล้ว เขาจะได้เดินสะดวกขึ้นอีกนิด  (อันนี้เพื่อนในเพจฝากมา และผมก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน)

เปิดวาร์ป https://www.facebook.com/letter.from.depression
แล้วเจอกันนะครับ เพื่อนนักเดินทางทางอารมณ์



ป.ล.เผื่อใครอยากลองทำแบบทดสอบที่ผมเคยทำกับโรงพยาบาลที่รักษาตัวอยู่ ก็จะอยู่ในนี้นะครับ อันเดียวกันเลย
http://www.ramamental.com/medicalstudent/generalpsyc/depressdetail/#แบบสอบถามภาวะอารมณ์เศร้า
หรือจะใช้แบบใหม่ของกรมสุขภาพจิตก็ได้ครับ
http://www.dmh.go.th/test/depress/asheet.asp?qid=1

แนะนำตัวเวิ่นเว้อเนอะ เชื่อเถอะ สาส์นผมก็เวิ่นเว้อไม่แพ้กัน :p