ขอบคุณคนใจดีคืนวันที่ 7 ธันวาคม

ดิฉันเดินขึ้นบันไดเพื่อขึ้น BTS ที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ คืนวันที่ 7 ธันวาคม

ขาของดิฉันเจ็บเพราะอุบัติเหตุรถล้ม แถมหมอยังวินิจฉัยผิดเลยไปกันใหญ่

ดิฉันจะปวดเข่ามากเวลาเดินขึ้นบันได แต่ดิฉันมีความจำเป็นต้องขึ้น  BTS  วันละหลายครั้ง
และทุกครั้งฝั่งที่ดิฉันขึ้นจะไม่มีบันไดเลื่อน ทำให้ขาของดิฉันปวดจนระบม
บางครั้งดิฉันแทบจะคลานขึ้นบันไดเลยล่ะค่ะ

ในคืนวันนั้นดิฉันเดินขึ้นบันไดเพื่อขึ้น BTS  แถมยังต้องหิ้วกระเป๋าเดินทาง
ดิฉันปวดขามากจนทนไม่ไหวเผลอร้องออกมาแล้วกอดราวบันได ทั้งเจ็บทั้งปวด

ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึง ผิวขาวผมสั้น หน้าตาน่ารัก หยุดมองดิฉันและช่วยพยุงดิฉันขึ้นบันไดแถมยังช่วยถือกระเป๋าด้วย
รู้สึกซาบซึ้งและเกรงใจมาก ขอบคุณค่ะ

พอขึ้นไปถึงบนสะพาน คุณป้าคนนึงที่กำลังทำความสะอาดก็มองดิฉันด้วยสายตาเป็นห่วงตลอด
ถึงแม้คุณป้าจะไม่ได้พูดอะไรออกมาแต่สายตาของคุณป้าบอกหนูแล้ว ขอบคุณค่ะ

ดิฉันพยายามที่จะเดินให้เป็นปกติที่สุดเพราะเกรงใจที่เป็นภาระของคนอื่น
แต่พอดิฉันก้าวเข้าไปในรถไฟ
เด็กวัยรุ่นผู้ชาย ไว้ผมทรงสกินเฮด ลุกให้ดิฉันนั่งทันทีที่เห็นดิฉัน
เพื่อนของเค้าที่ไว้ทรงผมแบบเดียวกันก็ลุกด้วย ขอบคุณค่ะ

สิ่งที่พวกคุณทำ มันช่วยให้ความเจ็บปวดของดิฉันบรรเทาเพราะใจของดิฉันมีความสุข
ดีใจเหลือเกินที่ได้เจอคนใจดีแบบนี้ ขอบคุณทุกคนสำหรับความเมตตาค่ะ

และต้องขอโทษคนบนสถานีรถไฟ BTS สยาม วันที่ 8 ธันวาคม ด้วยค่ะ
เนื่องจากดิฉันมองเห็นโคมไฟสีสวย เลยเดินออกไปตรงกลางเพื่อดูโคมไฟ แทนที่จะหยุดรอหลังเส้นเหลือง
ทำให้คนที่ยืนรออยู่เข้าใจผิด และหงุดหงิด
แต่ตอนรถไฟมาดิฉันได้ถอยลงมา และรอให้คนที่อยู่หลังเส้นเหลืองเข้าไปจนหมดแล้วถึงตามไป
ขอโทษค่ะที่ทำให้หงุดหงิด ขอโทษที่ไม่พูดออกมาดังๆ ว่าแค่อยากดูโคมไฟ
จะพยายามปรับปรุงตัวค่ะ

ขอบคุณทุกคนมากค่ะ  นานาขอบคุณ



ขออนุญาติแท็กสยามเผื่อวัยรุ่นทั้ง 3 จะเห็นค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่